شوهرم بچه میخواد....

 با سلام وادب و احترام خدمت شما کاربر ارجمند.
از حسن اعتمادتان به مجموعه پاسخ گویی ادیشه برتر خرسندیم.

یکی از  مقوله های ازدواج رسیدن به استقلال فردی و اجتماعی است  از این رو زن و مرد بعد از مدتی کنار هم بودن احساس می کنند که شرایط خانه برایشان تکراری و یکنواخت است به همین خاطر ممکن است تا حدودی به همدیگر گیرهای الکی داده و پرخاشگری نمایند.
به دنیا امدن فرزند در هر زندگی تا آنجایی مهم است که علاوه بر توسعه نسل باعث معنا دادن به زندگی و لذت بخش بودن شیرینی هر زندگی می شود تا آنجایی که زن و مرد را هویت تازه ای می بخشد به نام پدر و مادر شدن.

همین پدر و مادر شدن مسئولیت هایی را نیز برای والدین به ارمغان می آورد تا منجر به احساس رضایت مندی در زندگی و از زندگی می شود. در واقع  داشتن فرزند به والدین خود معنا و مفهوم و هویت تازه ای می‌بخشد و انها با شور و شعف بهتر و بیشتری به  زه زندگی خود ادامه می‌دهند.

متاسفانه والدین بنا به دلایل اقتصادی، تورم، و نوسانات اقتصادی بازار و ارز و تاثیر آن بر روی سبک زندگی ها سعی می‌کنند در اوایل زندگی اقدام به فرزند دار شدن نمی کنند با این بهنه که ده سال اول زندگی را زیاد کارکنیم تا مابقی ایام عمر هم خودشان و هم فرزندانشان از آن زندگی لذت ببرند اما می بینیم که به همین دلایل و تاخیر در سن ازدواج مردمانی افسرده، خسته و ناامید داریم و از طرفی هم در یک سنی اقدام می کنند که با هزاران مشکل مواجه خواهند شد.

اصولا باید هر میوه ای را در فصل خودش میل نمود چرا که در سایر فصول  شاید گفته شود میوه اما طعم و رنگ و لعاب میوه فصل را نمی دهد.

 بچه دار شدن هم همینطور است اگر به موقع و در سنین اولیه ازدواج اقدام نشود علاوه بر فاصله افتادن بین والدین  و فرزندان که آسیب های زیادی را در بر می گیرد  که عدم تطابق رفتاری والدین و فرزندان خود یکی از این مصادیق است . در کنار این بحران معایب فراوان دیگری نیز وجود دارد و میتوان برشمرد.

ضرورت ازدواج به موقع و داشتن فرزند در سال یا دو سال اولیه ازدواج می تواند از بسیاری از حوادث اخلاقی، اجتماعی و حتی از طلاق های عاطفی و واقعی جلوگیری به عمل آورد.

مخالفت با فرزندآوری موضوعی است که بسیاری از زوجین با آن درگیر هستد. بسته به شکل و مدت زمان رابطه، بچه دار شدن یا حتی حرف زدن در مورد آن به معنی سطح بالاتری از تعهد و ارتباط است. شما از زندگی با یکدیگر راضی هستید، اما داشتن یک فرزند گام بزرگی است که یقینا آثار مثبتی از تولد فرزندتان را دریافت خواهید نمود که این مسئله باعث پیوند خوردن شما دو نفر تا ابد به یکدیگر می شود.

درست است که شرایط فعلی شما که به آن اشاره نموده اید تا حدودی منطقی است و حق با شمااست چرا که اگر وزن مادر خیلی بالا باشد باعث اختلالات و حتی بروز خطراتی برای مادر و کودک خواهدشد اما دلیل نمی شود که چاقی را بهانه بکنید و هیچ گونه اقدامی را در زمینه کم کردن وزن تان نکنید چرا که اول دودش به چشم خودتان خواهد رفت چرا که یکی دیگر از آثار مثبت فرزند آوری علاوه بر تقویت روحیه و نشاط و لذت بردن از زندگی باعث پیوند عمیق تر میان شما و همسرتان خواهذد شد و شوق و ذوق همسرتان را بر می انگیزاند.

 بنابراین باید تحت نظر پزشک زنان و تغذیه در ابتدا اقدام به کاهش وزن  کرده و با انجام معاینات و آزمایشهای لازم همه شرایط آمادگی جسمی، جنسی و فیزیولوژی جهت  آماده سازی بدن برای رسیدن به این معجزه بزرگ خدا اقدام نمایید.
لازم به ذکر است  که در همه این شرایط همراهی و حمایت همسرتان لازم و ضروری است

وقتی زوج‌ها دچار اختلاف نظر می شوند، مصالحه راه حلی است که پیشنهاد می شود. اما، موضوع بچه دار شدن این طور نیست که بتوانید نیمی از یک بچه را داشته باشید یا به صورت نوبتی یک سال بچه داشته باشید و یک سال نداشته باشید.

مصالحه ای بدین طریق بر سر بچه دار شدن وجود ندارد.

در این شرایط، باید موضوع به شکل کامل تری بررسی شود که از توان این مطلب خارج است. یک فرمول دقیق برای همه وجود ندارد.

میزان علاقه شما و همسر شما به فرزند، میزان مخالفت شما با بچه دار شدن، شرایط هر دو نفر، معیارهای ازدواج و امکان تغییر نظر فرد و راضی شدن شما برای بچه دار شدن در آینده باید بررسی شود.

بنابراین، بهتر است به مشاوره حضوری  خانواده مشورت کنید. شرایطتان را با مشاور در میان بگذارید تا به پاسخ بهتری برسید.

به طور کلی، اگر در دهه ۲۰ زندگی خود قرار دارید، فرصت های بیشتری پیش رو دارید. اما اگر در دهه ۳۰ یا ۴۰ هستید، باید محافظه کارتر باشید و مسئله توان باروری خود را بیشتر در نظر بگیرید. بنابراین با توجه به فرصت سنی خوبی که در آن واقع شدید ضمن کاهش وزن این فرصت عالی را از دست ندهید.

 بنده به عنوان مشاور خانواده و مشاور حقوقی با داشتن دو فرزند حسرت روزهای از دست رفته را که شما هم اکنون در آن واقع شده اید را می خورم بنابراین این فرصت طلایی را از دست ندهید تا در سن 30 سالگی که باید از لذت زندگی خود برخوردار شوید این فرزندان شما باشند که امورات شما را انجام می دهند و احساس رضایت مندی و میل به زندگی تان افزایش یابد . سعی کنید حداقل چهار فرزند در این فرجه دوازده ساله با فاصله سنی دوساله بین فرزندانتان داشته باشید

حال چه باید کرد؟

در ابتدا با بررسی مشکل اصلی شروع کنید. دلیل هر یک از شما برای مخالفت با فرزندآوری یا اصرار به آن چیست؟

اگر شما نمی دانید چرا با داشتن بچه مخالف هستید، باید ریشه مشکل را بیابید: مشکلی در رابطه شما، ترس، اضطراب یا دید به زندگی؟ یا اضافه وزنی که دارید... بنابراین این مشکل را در یک بازه زمانی یکساله با کمک همسرتان و زیر نظر یک متخصص و متعهد تغذیه مدیریت نمایید.

مخالفت با فرزندآوری را کنار بگذارید، آیا مشکلی در رابطه شما وجود دارد؟ آیا چیزی هست که بین شما و همسرتان باید حل شود؟ آیا چیزی هست که باید تغییر کند که استحکام رابطه شما بیشتر شود؟

اگر چنین مسئله ای وجود دارد، می توانید با استفاده از مشاوره زوج درمانی مشکلات زناشویی خود را حل کنید و پس از آن به بچه فکر کنید.

اصرار به بچه دار نشدن به خاطر ترس:هر نوع ترسی ولو اضافه وزنی که به آن اشاره داشتید

بهترین راه برای مقابله با ترس، روبه رو شدن با آن است.

آیا از روند زایمان می ترسید؟ از یک متخصص زنان و زایمان مشاوره و اطلاعات بگیرید.

نگران تربیت فرزندتان هستید؟ نگرانی هایتان را فهرست کنید، کلاس های تربیت فرزند بروید و مشاوره بگیرید.

نگرانی های مالی دارید؟ راه حلی برای بهبود وضعیت معیشت خود پیدا کنید.

هدف مهم فعلیتان در زندگی چیست؟ آیا این هدف با فرزندآوری تعارض دارد؟ می توانید به راهی انعطاف پذیر برای داشتن هر دو هدف فکر کنید؟
چنانچه باز هم در این زمینه سوالی داشتید می توانید در ادامه همین پست ارسال نمایید.
موفق باشید