12:38 - 1394/02/11
سلام
من یه خانمم و 22سالمه.به تازگی ازدواج کردم.مشکل من اینه که خیلی احساساتیم و دوست دارم دائم روابط احساسی باهمسرم داشته باشم.به همین خاطر اکثرا بنده هستم که درخواست محبت(نه حتما رابطه جنسی...)ازهمسرم دارم.میترسم بخاطر این کارمن همسرم ازم زده وسرد شه.بنظرتون چیکارکنم که این رفتارام کم شه یااین مشکلو یجوری حل کنم...؟نمیتونم خودمو نگه دارم.دائم دوس دارم همسرم بهم محبت کنه واگه این کارو نکنه ناراحت وعصبی میشم حس میکنم دوسم نداره.درحالیکه واقعا دوسم داره وبهم میگه دوست داشتن به این کارانیست...
چیکارکنم؟
انجمن‌ها:
http://btid.org/node/64055
با سلام
جمع بندی بحث:
برخی از رفتارها بدلیل اینکه شخص آن را تجربه و احساس نکرده،لذا شاید در مرحله عمل تعجب کند،از این رو بهتر است به همسرتان کمک کنید تا این مسائل را یادبگیرد و متوجه بشود،به طور غیر مستقیم توضیح بدهید،به مرور زمان تاثیر را احساس خواهید کرد.
واگه این کارو نکنه ناراحت وعصبی میشم حس میکنم دوسم نداره.
خدا کسیو تو همچین منگنه ای نذاره. الله اکبر
تو منگنه گیر نکنی بگو الهی آمیییین
اقتضای سنتونه یواش یواش یاد میگیرید فقط بحث و دعوا نکنید باهاش محبتتونو در قالبه احترام بیان کنید نه فقط کلامته خاصیو به کار ببرید مطیعش باشید جلو بقیه مخصوصا خونواده خودش احترامشو بالا ببرید ازش دفاع کنید حتی وقتی خودش نیست اعتماد به نفسشو که بالا بردید خودش توجهش زیاد میشه ولی یه آقا بیشتره اوقات دوس داره تو خونه راحت باشه اگر زیاد اهله ابراز علاقه نیست یا گاهی میخواد تنها باشه راحتش بذارید بهش سخت نگیر بذار باهات راحت باشه
بسمه تعالی
با سلام احترام
برای پاسخ به سوال شما خواهر گرامی می توان گفت:
اینکه بحمدالله شما به همسرتان علاقه دارید و زندگیتان را دوست دارید معلومه که از زندگی راضی و یک زندگی موفقی دارید. و اینکه شما دوست دارید مورد محبت واقع شوید،این خصلت و طبیعت زنان هست و عیب هم نیست منهتا نباید از حد نرمال خارج و در رفتار شما این قدر تاثیر منفی بگذارد،
یک اصل و اساس که در تمام مراحل زندگی قابل قبول و منطقی می باشد مساله افراط و تفریط می باشد،یعنی اینکه هر کاری که انجام می دهیم باید حساب کتاب داشته باشد،دوست داشتن،خرج کردن،مهمانی رفتن و...
پس سعی کنید انتطار محبت را کمی معقول کنید،البته نیاز به مرور زمان دارد، پس تصمیم بگیرید با رفتار خوب و محبت آمیز از انتطار خود بکاهید،هر روز به خود بگویید و تلقین کنید که این روند به مصلحت من نیست،همین که می دانید همسرتان شما را دوست دارد به همین قول او باور داشته باشید و در صورت عدم ابراز یا به ظاهر بی توجهی محبت او، خیلی ناراحت نشوید و بپذیرید که حتما یک مشکلی ذهن او را درگیر کرده است،همین کار و اصراربه محبت کردن همسرتان به شما باعث دلخوری و زدگی و چه بسا سوء تفاهم واقع شود.
خودتان بپذیرید که همین رفتار خیلی هم جذاب نیست.
برای اینکه همین موضوع و مشکل را مدیریت کنید،بهتر است به کارهای دیگری هم مشغول شوید،و فکر و احساستان فقط متمرکز رفتار شوهرتان نباشد مثلا اگر خانه دار هستید، مطالعه کتاب های تربیتی،اخلاقی،آشپزی،...نظافت منزل ،یا ورزش کردن،بافتنی،صله ارحام کردن،صحبت کردن با دوستان یا با مادرتان و یا به هر کاری که خیلی دوست دارید اقدام کنید.
اگر آمادگی برای بارداری دارید اقدام کنید،خود همین کار آن احساس و هیجان شما را تا حدودی متعادل می کند.
برنامه زندگی خودتان را بنوسید و اینکه آنها را خوب انجام بدهید،ذهنتان را درگیر کنید،در این صورت رفتار شما از تک بعدی خارج شده و تا حدودی احساس و هیجان شما متعادل خواهد شد.
این موضوع را با همسرتان در میان بگذارید و انتظارات خودتان را در فضای صمیمی مطرح کنید، و از او بخواهید که به شما کمک کند.
اگر در روند حل این مساله به جایی نرسیدید بهتر است به یک مشاور دلسوز مراجعه کنید، و از مطرح کردن این مسایل با افراد غیر متخصص حتما اجتناب کنید.
آرزوی سلامتی و خوشبختی برایتان داریم.