- برخی ادعا می کنند مردم سوئد، در عین بی دینی، شادترین مردم جهان هستند، و مسلمانان را انسان های غمگینی می‌دانند، این چه مردم شادی هستند که از حیث خودکشی، جرم و جنایت، و تجاوزات جنسی، حرف اول را در جهان می‌زنند.
شبهه
یکی از مطالبی که مخالفین اسلام در تبلیغات خود، مطرح می‌کنند، مقایسه کشور سوئد با کشورهای اسلامی است. آن ها سوئد را کشوری می‌دانند که در بی دینی اول است، اما در 1- رفاه اجتماعی جزء اولین کشورهاست. 2- آمار جرم و جنایت در آن جا به اندازه‌ای پایین است که برخی زندان‌‌ها را تعطیل کرده‌اند. 3- شادترین و خوشبخت ترین مردمان دنیا هستند.
بر اساس این سه ادعا، اسلام را دین غم و مسلمانان را انسان‌هایی غمگین معرفی می‌کنند.
پاسخ
در پاسخ به این شبهه نکاتی عرض می شود.
نکته اول
اسلام دین پیشرفت، حیات و زندگی است. اسلام با برنامه هایی که وضع نموده، تمام جهات زندگی را در نظر گرفته و کاملا به همه زوایای وجودی انسان توجه کرده است. بر همین اساس، اسلام دینی نیست که ما را فقط به نماز و روزه توصیه کرده باشد، بلکه به تفریح سالم و شادی نیز عنایت دارد و حتی در مواردی بر آن تأکید داشته و قوانین و مقررات جهت داری را وضع نموده است.
امیرالمومنین (صلوات الله علیه) در این زمینه می‌فرمایند: «إِنَّ لِلْمُؤْمِنِ ثَلَاثَ سَاعَاتٍ فَسَاعَةٌ يُنَاجِي فِيهَا رَبَّهُ وَ سَاعَةٌ يُحَاسِبُ فِيهَا نَفْسَهُ وَ سَاعَةٌ يُخَلِّي بَيْنَ نَفْسِهِ وَ بَيْنَ لَذَّاتِهَا فِيمَا يَحِلُّ وَ يَجْمُلُ وَ لَيْسَ لِلْعَاقِلِ [1] مؤمن اوقات خود را سه بخش مى كند: زمانى كه در آن با پروردگار خود به راز و نياز مى پردازد و زمانى كه به تحصيل معاش دست مى يازد و زمانى كه به لذّت‌هاى حلال و نيكو مى گذراند.»
توصیه هایی در اسلام ناظر به شادی انسان
الف: ورزش کردن
از مصادیق لذت‌های حلال، توصیه اسلام به ورزش کردن را می توان نام برد، که موجب شادی روح و روان انسان می‌گردد. پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌فرمایند: «الهوُا وَ العبُوا فَإنِّي أُكرِهُ أَن يُرَى فِي دِينِكُم غِلظَة [2] تفريح كنيد و بازى كنيد زيرا دوست ندارم كه در دين شما خشونتى ديده شود.»
ب: شوخی حلال
شوخی حلال، که باعث دروغ، غیبت، تمسخر و بی آبرویی دیگران نگردد، از دیگر اموری است که موجب شادی خود و دیگران می‌گردد. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌فرمایند: «إِنِّي لَأَمْزَحُ وَ لَا أَقُولُ إِلَّا حَقّا [3] من شوخی می كنم ولى جز حقّ نمی گويم.»
امیرالمومنین (صلوات الله علیه) در این رابطه می‌فرمایند: «إِنَ الْقُلُوبَ تَمَلُ كَمَا تَمَلُ الْأَبْدَانُ فَابْتَغُوا لَهَا طَرَائِفَ الْحِكْمَةِ [4] دل‌ها همچون بدن‌ها خسته می شوند، با لطيفه‌ها به آن‌ها استراحت دهيد.»
ج: مسافرت کردن
سیر و سفر و گردشگری، از سفارش های دین اسلام است که اثر روانی فراوانی بر روح انسان دارد و موجبات آرامش و شادی را فراهم می‌کند و در نتیجه باعث سلامتی انسان می گردد. پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌فرمایند: «سَافِرُوا تَصِحُّوا [5] سافرت كنید تا سالم باشید.»
د: خوش اخلاقی
خوش اخلاقی و خوش برخورد بودن، نیز از اموری است که در بیانات دینی به آن سفارش شده و عمل نمودن به آن باعث شادی خود و دیگران می‌گردد. امام باقر (علیه السلام) می‌فرمایند: «إِنَّ أَكْمَلَ الْمُؤْمِنِينَ إِيمَاناً أَحْسَنُهُمْ خُلُقا [6] کامل ترین مؤمنان از نظر ایمان کسی است كه اخلاقش نیكوتر باشد.»، و درباره سیره رسول خدا آمده است «كان رسول الله (صلّي الله عليه و آله) دَائِمَ الْبِشْرِ سَهْلَ الْخُلُق [7] رسول خدا هميشه خوشحال و شاد بود و خلق نيكويی داشت.»
از این نوع توصیه ها در اسلام، که ناظر به شادی انسان است، فراوان داریم. اما این که عده ای به آن عمل نمی‌کنند، حرف دیگری است.
نکته دوم
بر خلاف ادعای مطرح شده در شبهه، کشور سوئد با جمعیت حدود 9 میلیون نفری خود، چنان در منجلاب فرور فته که
1) از حیث تجاوزات جنسی، دومین کشور، بعد از آفریقای جنوبی، محسوب می‌گردد، و آمارها نشان می‌دهد که از هر چهار زن سوئدی٬ یک نفر قربانی تجاوز بوده است.[8]
2) از حیث سرقت و دزدی، جزء هشت کشوری ابتدایی در کنار انگلستان، آمريكا، استراليا، كانادا، هلند، اسكاتلند، و سوئيس می باشد.[9]
3) کشور سوئد بالاترین میزان خودکشی را به خود اختصاص داده است.[10]
نتیجه
اسلام دینی است که به ابعاد وجودی انسان، از جمله شادی و تفریحات سالم عنایت دارد و کسانی که ادعا می کنند سوئد، شاد ترین مردم جهان هستند، و مسلمانان را انسان های غمگینی می‌دانند، این چه مردم شادی هستند که از حیث خودکشی، سرقت و دزدی و عدم امنیت نسبت به تجاوزات جنسی، حرف اول را در جهان می‌زنند.
___________________________
پی‌نوشت:
[1]. ابن شعبه حرانى، حسن بن على، تحف العقول، ص 203، جامعه مدرسين، قم، 1404 / 1363 ق.
[2]. پاينده، ابو القاسم، نهج الفصاحة، ص 259، دنياى دانش، تهران.
[3]. طبرسى، حسن بن فضل، مكارم الأخلاق، ص 21، الشريف الرضى، قم، 1412 ق / 1370 ش.
[4]. مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوار (ط- بيروت)، ج67، ص61، دار إحياء التراث العربي، بيروت، 1403ق.
[5]. ابن بابويه، محمد بن على، من لا يحضره الفقيه، ج2، ص 265، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم، قم، 1413 ق.
[6]. كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق، الكافي (ط- الإسلامية)، ج2، ص 99، دار الكتب الإسلامية، تهران، 1407 ق.
[7]. طبرسى، حسن بن فضل، مكارم الأخلاق، ص 14، الشريف الرضى، قم، 1412 ق / 1370 ش.
[8]. سایت خبری تحلیلی تابش.
[9]. جهان امروز.
[10]. خبرگزاری تسنیم.