انتخابات ، عمل صالح

هر بار به انتخاباتی نزدیک میشویم سوالاتی در ذهن ملت به خصوص جوانان رای اولی ظاهر میشود که آیا حصور پرشور در انتخابات باعث یأس دشمنان می شود؟
اصلا چرا رای دهیم ؟
آیا همانطور که گفته می شود رأی ما در مسیر پیشرفت کشور تأثیری دارد؟

ابتدا از منظر قرآن کریم به این بحث می پردازیم:

در ماجرای غزوه تبوک عبرتهای فراوانی وجود دارد. خبر لشگرکشی سپاهیان روم به سوی سرزمین های اسلامی براى مسلمانان كه در برابر سپاهيان شام، نيروى اندكى داشتند تا اندازه‌اى نگران كننده بود. آنان مى‌بايست به تناسب، سپاه بزرگى فراهم آوردند و طبعا چنين اقدامى نمى‌توانست در پنهانى صورت گيرد. رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) نمايندگانى را به مناطق مختلف و از جمله مكه فرستادند تا مردم را براى اين سفر آماده كنند. آن حضرت مقصد را بيان كرد و به عنوان يك تكليف شرعى از مسلمانان خواست تا در آن شركت كنند.

صرف نظر از آنچه مربوط به جنگ با روميان مى ‌شد، غزوه تبوك از جهاتى يك آزمايش براى مسلمانان و آشكار كردن منويات باطنى آنان بود. دليلش نيز آن بود كه سفر مزبور در فصلى بسيار گرم، در راهى بسيار طولانى و با وجود مشتقات فراوان، و درست در زمان رسيدن محصولات و وقتى بود كه مردم علاقه‌ مند بودند تا زير سايه درختانشان بنشينند. مشكل سفر تا به آنجا بود كه، به حق آن را «جيش العسره» ناميدند

زمانى كه بسيج عمومى اعلام گرديد، اعتراض برخى از مسلمانان ضعيف الايمان آغاز شد. در آن ميان، منافقان كه اكنون بيش از هر زمان ديگر بودند فعال شدند. بهانه جويان براى رفع مسئوليت از خويش، انواع بهانه ‌ها را مطرح كردند و كوشيدند تا به نحوى از رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) اجازه ماندن در مدينه را بگيرند.

در اين ميان گروهى از منافقين مدينه مى گفتند: شما فكر نكنيد اين جنگ مانند ديگر جنگ ها باشد؛ لشكر روم است و يك تن از شما را زنده نگذارند و حتى اين خيال را بسر مى پروراندند كه چون پيغمبر (صلی الله علیه و آله و سلم) شكست خورد، مدينه را به تصرف درآورند و بستگان رسول و ديگر مسلمانان را از شهر برانند.

به هر حال سپاه اسلام به راه خويش ادامه داد و در هيچ سفرى چنين سختى و مشقت بر مسلمانان نرفته بود كه بيشتر لشكريان پياده و از نظر آذوقه آنچنان در مضيقه بودند كه گاه دو نفر به يك دانه خرما تغذيه مى نمودند و از حيث آب كه در منازل بين راه، آب ناياب بود و بسا شترى مى كشتند و رطوبت احشاى آن به جاى آب مى نوشيدند.

هنگامی که رومیان آمادگی مسلمین را در دفاع از دین و سرزمینشان، اینچنین باشکوه دیدند از جنگ منصرف شدند.
رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) به مدت بيست روز در منطقه تبوك ماند و پس از آن بدون آن كه برخوردى با دشمن روى دهد به مدينه بازگشت

در واقع حضور باشکوه و به موقع در صحنه باعث دلسردی دشمنان است.

خداوند در قرآن کریم در پاسخ به فداکاری مسلمینی که در این اردوی جنگی شرکت داشتند می فرماید:
هيچ تشنگى و رنج و گرسنگى در راه خدا به آنان نمى‏ رسد، و در هيچ مكانى كه كافران را به خشم مى‏ آورد، قدم نمى‏ گذارند، و از هيچ دشمنى انتقام نمى‏ گيرند [و با نبرد با او به كام دل نمى‏ رسند] مگر آنكه به پاداش هر يك از آنان عمل شايسته‏ اى در پرونده آنان ثبت مى‏ شود." [1].

در اين غزوه هر چند جنگى رخ نداد ولى اين سفر را فوايد بسيار به همراه داشت از جمله:

-نمايش شوكت اسلام و فداكارى مسلمين و آمادگى آنها در آن شرايط در برابر روم، بزرگترين دشمن مسلمانان

-دیگر برافتادن نقاب نفاق از چهره برخى مسلمان نماها

.

انتخابات هم به نوعی نماد آزادی، قدرت و حق یک ملت برای تعیین سرنوشت خویش است.

نظام سیاسی ما که از نوع «جمهوری اسلامی» است مردم در آن ستون اصلی هستند که به تحقیق باید گفت اگر این مردم در شکل گیری، تثبیت و تداوم انقلاب اسلامی حضور نداشتند اساساً انقلابی رخ نداده و تا کنون نیز تداوم نیافته بود. این حضور به گونه‌ای بوده است که به طور متوسط، ملت ایران در هر سال یک انتخابات برگزار کرده‌اند که می‌توان آن را در دنیا کم‌نظیر دانست لذا برای اين که اهميت و فایده رأی مردم روشن گردد به چند نکته اشاره می‌کنيم:

اولا: اهمیت و ضرورت حضور مردم در انتخابات تا بدانجا است که قانون اساسی، امور نظام را بر آراء عمومی مردم مبتنی دانسته و چنین می‌گوید: «در جمهوری اسلامی ایران امور کشور باید به اتکاء آراء عمومی اداره شود، از راه انتخابات: انتخاب رییس جمهور، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای شوراها و نظایر اینها، یا از راه همه‌‌پرسی در مواردی که در اصول دیگر این قانون معین می‌گردد»[2]

ثانیا: از آنجا که رییس جمهور بر اساس اصل 113 قانون اساسی،دومین مقام رسمی کشور پس از مقام رهبری به شمار می‌آید، طبعاً انتخاب این شخصیت حقوقی، بسیار مهم می‌باشد و از این طریق مردم به طور غیر مستقیم، در مسائل کشور نقش آفرین بوده و موثر می‌باشند.[3]

ثالثا: با دقت در بیانات امام راحل و همچنین رهبر معظم انقلاب، به خوبی می‌توان تعیین کننده بودن حضور مردم را در صحنه انتخابات‌های گوناگون، به دست آورد چنان‌که می‌فرمايند[4]: «حضور مردم‌ در انتخابات‌، يكى از مهم‌‌ترين مظاهر اقتدار ملى است.»
امام خمینی(ره) در جای ديگر می‌فرمایند: «اصل حضور مردم‌ در انتخابات‌، حتّى از انتخاب اصلح هم مهم‌‌تر است.»
زيرا بنا به فرمايش امام راحل، «عظمت ملت ايران را حضور مردم‌ در انتخابات‌ نشان مى‌‌دهد.» و «حضور مردم‌ در انتخابات‌ يكى از همان نمايش‌هاى عزم راسخ و قدرت و تصميم ملت ايران است.» به همين دليل است که امام خمينی فرمودند: «توده‌‌هاى مردم‌، اصل‌ و تعيين‌‌كننده و تصميم‌گيرنده‌‌اند و آن‌ها هستند كه جريان‌ها را هدايت مى‌‌كنند.» و «آنچه انقلاب و ايران را حفظ كرده حضور مردم در صحنه است.»[5]

رابعا: باید توجه داشت که اگر گاهی زمزمه‌های عدم تاثیر حضور مردم در انتخابات در سرنوشت کشور مطرح می‌گردد بی‌شک نقشه‌ای است که همواره پس از انقلاب از سوی دشمنان ملت ایران مطرح گردیده است. لذا در این جهت، رهبر معظم انقلاب در بیانی چنین می فرمایند: «(دشمنان) هميشه سعى كرده‌‌اند انتخابات‌‌هاى ما را كم‌‌فروغ كنند تا مردم اطراف عرصه‌‌ى انتخابات را خالى بگذارند، به صندوق‌هاى رأى اعتنایى نكنند»[6]‌

خامسا: بر اساس نگاه دینی، انتخابات،هم حق مردم و هم تکلیفی شرعی می‌باشد. در این رابطه مقام معظم رهبری در بیانی چنین می فرمایند: «انتخابات‌، فقط يک پديده‌‌ى سياسى نيست. انتخابات‌، مظهر حضور مردم، مظهر احقاق حق‌ و مظهر توانايى و اقتدار ملى براى يک كشور است... هم حق‌ و هم تكليف مردم است كه بيايند و سرنوشت كشورشان را به‌ دست خودشان معيّن كنند؛ زيرا كه كشور متعلّق به مردم است»[7]

بنابراین بعید به نظر می‌رسد کسی نسبت به اهمیت و ضرورت حضور مردم در انتخابات ریاست جمهوری تردیدی به خود راه داده و آن را در اداره کشور موثر نداند.

پی‌نوشت‌ها:
 [1]قرآن کریم ( سوره توبه، آیه120 )
[2] قانون اساسی؛ اصل 6
[3] همان: «پس از مقام رهبری رییس جمهور عالی‌ترین مقام رسمی کشور است».
[4] برگرفته از نرم افزار «حدیث ولایت»
[5] صحيفه امام، ج ‌17، ص 453
[6] همان
[7] همان