بر اساس احادیث متعدد، مقام و جایگاه حضرت زهرا سلاماللهعلیها نزد خداوند چنان برتر و ویژه میباشد که لازم بود پیامبران الهی برای تکمیل جایگاه نبوت خویش، به این مقام حضرت زهرا علیهاالسلام اعتراف کنند.
اهلبیت علیهمالسلام در باورهای شیعی جایگاه بسیار والا و دستنیافتنی دارند. آنان تنها جاده و مسیر رسیدن به خدا میباشند و تمام نعمتها و حوادث عالم هستی از جانب خداوند، به عنایت و فرماندهی انوار مقدس معصومان علیهمالسلام به مقصد و مقصودشان منتهی میشوند.
کاملا طبیعی است کسانی که دنیا و مادیات را پایان آرزوهای خود قرار دادهاند و تمام استدلالهای عقلی و منطقی پیرامون اثبات خدا و حقانیت اسلام را نادیده میانگارند، برداشت نادرستی از جایگاه معصومان علیهمالسلام داشته باشند و آنان را با انسانهای عادی مقایسه کنند.
منابع متعدد قرآنی و حدیثی نسبت به جایگاه حضرت زهرا علیهاالسلام گزارش و گواهی دادهاند. بیتردید آن بانوی گرامی در قالب انسان میان مردم زندگی کردند، اما خداوند به ایشان فضائل و مناقبی اعطا کرد که درک و فهم آن نه فقط برای ملحدان؛ بلکه برای مسلمانان نیز دشوار میباشد.
بر اساس روایات، هزاران سال پیش از آفرینش جسمانی اهلبیت علیهمالسلام، آنان به صورت نور خلق شده و در اطراف عرش الهی مشغول عبادت بودند.[1] حدیث کساء نیز گویای آن است که حضرت زهرا علیهاالسلام به عنوان نقطه محوری انوار معصومان علیهمالسلام قرار گرفتهاند.[2]
خاتم الانبیاء صلیاللهعلیهوآله فرمودند: «مقام نبوت برای هیچ پیامبری به کمال نرسید مگر آنکه ولایت من و اهلبیتم بر او عرضه شد و آن پیامبر به آن اقرار کرد و پذیرفت».[3] امام صادق علیهالسلام فرمودند: «خداوند مهريه فاطمه علیهاالسلام را بهشت و جهنم قرار داد، بنابراين دشمنان او داخل جهنم و آتش شده و دوستانش وارد بهشت میشوند. او صديقه كبرى است و بر محور معرفت او، تاريخ دوران گذشته شكل گرفته است».[4]
همانطور که برخی عالمان شیعه توضیح دادهاند با ضمیمه ساختن این دو روایت و دیگر روایات مشابه به یکدیگر، مشخص میشود که مقام و جایگاه حضرت زهرا علیهاالسلام نزد خداوند چنان با اهمیت است که از آدم علیهالسلام تا خاتم صلیاللهعلیهوآله نسبت به برتری ویژه و ولایت صدیقه شهیده علیهاالسلام اقرار کردهاند.[5]
پینوشت:
[1]. صدوق، محمد، من لا يحضره الفقيه، ج2، ص613، جامعه مدرسین.
[2]. محمدجعفری، حسین، تشيع در مسير تاريخ ، ص343، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، مترجم سیدمحمدتقی آیتاللهی.
[3]. صفار، محمد، بصائر الدرجات، ج1، ص73، کتابخانه آیتالله مرعشی.
[4]. طوسی، محمد، الأمالي، ص668، دار الثقافة.
[5]. انصاری، اسماعیل، الموسوعة الكبرى عن فاطمة الزهراء، ج19، ص350-349، دلیل ما.