همه‌اش به زندگی مادی رسیدن؛ لباس بچه را اتو کردیم اما حساب نکردیم این بچه اهل نماز هست یا نه، اهل تقوا هست یا نه، رفیق هایش چه کسانی هستند؟
به شکمش رسیدیم، به فکرش نرسیدیم کفش خوب برایش خریدیم، کتاب خوب برایش نخریدیم. برای مسکنش دقت کردیم ۴۰ بنگاه معاملاتی رفتیم اما برای معلمش یک بنگاه معاملاتی هم نرفتیم که آقا معلم خوب در کشور کیه؟
من در تعجبم برای مادرهایی که برای خواستگاری دختر یا پسرشان ۱۰۰ تا خانه می‌روند اما برای خرید یک کتاب خوب، ۵ مغازه نمی‌روند!! اینها همه مهم است.
امام حسن علیه السّلام:
عَجِبْتُ لِمَنْ يُفَكِّرُ في مَأكُولِهِ كَيْفَ لايُفَكِّرُ في مَعْقُولِهِ، فَيَجْنِبُ بَطْنَهُ ما يُؤْذيهِ، وَيُوَدِّعُ صَدْرَهُ ما يُرْديهِ؛
"تعجّب مي كنم از كسي كه در فكر خوراك و تغذيه جسم و بدن هست ولي درباره تغذيه معنوي روحي خود نمي انديشد، پس از غذاهاي فاسد شده و خراب دوري مي كند. و عقل و قلب و روح خود را كاري ندارد ـ هر چه و هر مطلب و برنامه اي به هر شكل و نوعي باشد استفاده مي كند."
بحارالأنوار، ج ١، ص ٢١٨