به گزارش رهروان ولايت در وبلاگ گروه اينترنتی رهپویان قرآن آمده است:(السّلام علیك ایّها العبد الصالح المطیع للَّه و لرسوله) .
همه انبیاء و انسانهای بزرگزیده ایی که در قرآن مجید ازآنها یاد شده است ، انسانهایی هستند که خداوند متعال با صفات نیکو و ویژگیهای ممتازی هم چون ؛ صادقین و خاشعین و صابرین و غیره از آنها یاد کرده است .و در واقع سلاح هدایت گری این انسانهای بزرگ ، همین صفات پسندیده وحمیده آنها بوده است .
یکی از صفاتی که خداوند متعال این شخصیتهای برگزیده قرآنی را به آن متصف کرده است ، صفت صالحین است .
(وَ إِسْمَعِیلَ وَ إِدْرِیسَ وَ ذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِّنَ الصَّبرِین* وَ أَدْخَلْنَاهُمْ فىِ رَحْمَتِنَا إِنَّهُم مِّنَ الصَّالِحِین )(انبیاء 85-86) و اسماعيل و ادريس و ذو الكفل را ياد كن كه همه از صابران بودند.آنان را مشمول بخشايش خويش گردانيديم و همه از شايستگان بودند.
صالح به كسى می گویند كه داراى ایمان كامل و خالى از هر گونه فساد باشد ، چه فساد عقائدى و چه فساد اخلاقى و چه فساد عملى .
ویژگی انسانهای صالح
در آیات 6و7 سوره حمد (...الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ*صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِم...) ، می فرماید: راه راست ومستقیم ، راه کسانی است که متنعم به نعمت الهی شده اند ، کسانی که كوچكترین انحراف و گمراهى ندارند.
و در آیه 69سوره مبارکه نساء می فرماید: (.... الَّذِینَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیهِم مِّنَ النَّبِیِّنَ وَ الصِّدِّیقِینَ وَ الشهُّدَاءِ وَ الصَّالِحِینَ ....)
یعنی کسانی که خدای سبحان نعمت خود را بر آنان تمام كرده است ، پیامبران و صدّیقین و شهدا و صالحین هستند .
بنابراین از مجموع این آیات می توان استدلال کرد که مهمترین ویژگی انسانهای صالح این است که آنها انسانهایی هستند که خداوند متعال ، نعمت خود را بر آنها تمام كرده است .
حال چه مقامی بالاتر از این که انسان بتواند خود را به مقام صالحین برساند .وبا انبیاء و شهداء و صدیقین هم ردیف شود ؟
اگر کسی بتواند به این مقام نائل شود ، در واقع کسی است که مورد نعمت الهی واقع شده و در ردیف انبیاء وصدیقین و شهداء قرار خواهد گرفت .
حضرت ابالفضل العباس علیه السلام ، این مظهر وفا و ایثار واز خودگذشتگی ، که خود تالى تلو معصوم علیه السلام است ، شخصیتی است که در زمره انسانهای صالح قرار گرفته است . واین مقامی ومنزلتی است که خداوند سبحان به آنحضرت عنایت کرده است .
امام سجاد علیه السلام فرمودند: (...رَحِمَ اللَّهُ الْعَبَّاس.....وَ إِنَّ لِلْعَبَّاسِ عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى مَنْزِلَةً یَغْبِطُهُ بِهَا جَمِیعُ الشُّهَدَاءِ یَوْمَ الْقِیَامَةِ.).
خدا عمویم عباس را رحمت كند كه جانبازى كرد و خود را فداى برادر كرد تا دو دستش قطع شد و خدا در عوض ، باو دو بال داد كه بوسیله آنها با فرشتگان در بهشت میپرد چنانچه بجعفر بن ابى طالب عطا كرد .
و براى عباس نزد خداى تبارك و تعالى مقامى است كه در قیامت همه شهداء و اولین و آخرین بدان رشك برند.
(أمالی شیخ صدوق، ص- 463)
.......................................................................................................
منابع :
أطیب البیان فی تفسیر القرآن، ج5،
تفسیر نمونه، ج3، ص: 460