من دو سال با آدم بدبین بودم.میدونم اگر مردی به زنی شک کنه چه قدر زندگی زن بدبخت سیاه میشه.یه بار برای همیشه بشینید فکراتونو بکنید.
من اگر جای شما بودم فکر میکردم چه قدر عالی باشم که همسرمو بتونم حفظ کنم.اینکه گذشته ادما میتونه مثل یه داغ روی پیشونی اونها باشه و نتونن به زندگی عادی برگردن ظلم خیلی بزرگی هست پس جایگاه توبه چیه؟من اگر جای شما بودم که دختر با سن پایین ترجیحا طلبه باشه و کسیکه توی فضای معنوی باشه رو میگرفتم احتمالش خیلی کم کسی با گرایشات مذهبی در سن پایین مرتکب خطای من بشه.یا راهنمایی هایی که کردن اینکه تحقیق کنی اینکه ازادش بذاری ببنی برخوردش با نامحرما چه طور.اینکه با نامحرم به راحتی چت میکنه؟اینا خیلی مهم.اولش یه چت سادس بعد ....نمیتونی مطمین شی ولی اینکه بهتون ارامش خاطر میده طرف قرص و محکم هست کافیه.همین که پرهیز داره و دختر خوبیه کافیه.بعد عقد هم بهترین باش براش.نذار فکرای شیطانی باعث شه بهش شک کنی .کلا زنت رو مقدس بدون ولی هوشیار باش و مراقب زندگیت یعنی اعتماد بکن ولی اعتماد عاقلانه .رها نکن زنتو.میدونید مشکل من این بود با مرد ها خیلی راحت بودم.و میگفتم اسیب نیمبینم و ولی فکر نمیکردم یه مرد بتونه با حرف زدن با من به گناه بیفته. حجابم کامل بود و رتبه دو رقمی کنکور در زیر شاخه پزشکی بودم جایگاه اجتماعی عالی داشتم وهمیشه مورد تایید اساتید بودم ولی زندگیم زیر و رو شد الان به شدت بدبین عصبی تنها و پشیمونم.نظرات رو هر روز میخونم که حرف از بخشش میزنن.بخشش و توبه یه چیز و اینکه ثابت کنی مورد اعتمادی یه چیز دیگه.
نظرات دوستان رو توی این سایت راجب بکارت من خوندم حتی نوشتم از ابعاد مختلف چون این مشکل من زندگی من رو عوض کرد.
خیلی مسیله پیچیده ای است.
به نظرم بهترین راه برا دخترایی مثل من ترمیم هست تا در معرض گناه نباشن چون اگر اینکار صورت نگیره ممکنه پاشون بلغزه.و کثافت تمام زندگیشونو بگیره.
دوم اینکه اگرم خواستگاری داشتن بسنجن سطح فکری طرف چه طوره و اینکه چه قدر ظرفیت پذیرش داره.من خودم الان اگر خواستگارم بگه با زنی بوده قبلنا مهم نیست و تمام سعیمو میکنم که ایندشو بسازم با توجه به اینکه خیلی فرق بین دختری که باکره است ولی اینقدر شیطونی کرده که زمینه گناه براش باشه از دختر غیر باکره بدتره و دختری که گول خورده و بکارتشو از دست داده و میخواد پاک زندگی کنه و تمام راه های گناه رو مینده و اینقدر عذاب وجدان داره که میدونه یه خطای دیگه شاید هستیشو به باد بده پس تشنه خوشبختی و یه اعتماد.میدونم ریسک ولی باید طرف رو بشناسی .من باشم همه چیز رو به طرفم میکه حتی اگر بره.میگم حتی اون موقع هم کثیف بودم وفادار بودم نه مثل دخترای باکره ای که 10 تا رابطه رو همزمان دارن...
مهم اینه شریف باشی.من ترجیح میدم تنها باشم ولی با زندگی کسی بازی نکنم بدبختی که میفهمم پسر پاکی هست چرا باید پاسوزه من بشه.ولی اگر احتمال بدم خواستگارم قبلنا رابطه ای داشته بهش نمیگم چرا خودمو خراب کنم.البته اینم بگم خیلی سخته بفهمی شخص غریبه ای که میاد برات ایا با کسی بوده یا نه.ولی میشه فهمید.مردا وز نایی که خیلی باز برخورد میکنن و بگو و بخند حتی دست دادن به هم رو اکی میدونن قطعا یه هشدار که بخوای شک کنی شاید طرف رابطه قبلنا داشته..
من دو سال با آدم بدبین بودم.میدونم اگر مردی به زنی شک کنه چه قدر زندگی زن بدبخت سیاه میشه.یه بار برای همیشه بشینید فکراتونو بکنید.
من اگر جای شما بودم فکر میکردم چه قدر عالی باشم که همسرمو بتونم حفظ کنم.اینکه گذشته ادما میتونه مثل یه داغ روی پیشونی اونها باشه و نتونن به زندگی عادی برگردن ظلم خیلی بزرگی هست پس جایگاه توبه چیه؟من اگر جای شما بودم که دختر با سن پایین ترجیحا طلبه باشه و کسیکه توی فضای معنوی باشه رو میگرفتم احتمالش خیلی کم کسی با گرایشات مذهبی در سن پایین مرتکب خطای من بشه.یا راهنمایی هایی که کردن اینکه تحقیق کنی اینکه ازادش بذاری ببنی برخوردش با نامحرما چه طور.اینکه با نامحرم به راحتی چت میکنه؟اینا خیلی مهم.اولش یه چت سادس بعد ....نمیتونی مطمین شی ولی اینکه بهتون ارامش خاطر میده طرف قرص و محکم هست کافیه.همین که پرهیز داره و دختر خوبیه کافیه.بعد عقد هم بهترین باش براش.نذار فکرای شیطانی باعث شه بهش شک کنی .کلا زنت رو مقدس بدون ولی هوشیار باش و مراقب زندگیت یعنی اعتماد بکن ولی اعتماد عاقلانه .رها نکن زنتو.میدونید مشکل من این بود با مرد ها خیلی راحت بودم.و میگفتم اسیب نیمبینم و ولی فکر نمیکردم یه مرد بتونه با حرف زدن با من به گناه بیفته. حجابم کامل بود و رتبه دو رقمی کنکور در زیر شاخه پزشکی بودم جایگاه اجتماعی عالی داشتم وهمیشه مورد تایید اساتید بودم ولی زندگیم زیر و رو شد الان به شدت بدبین عصبی تنها و پشیمونم.نظرات رو هر روز میخونم که حرف از بخشش میزنن.بخشش و توبه یه چیز و اینکه ثابت کنی مورد اعتمادی یه چیز دیگه.
نظرات دوستان رو توی این سایت راجب بکارت من خوندم حتی نوشتم از ابعاد مختلف چون این مشکل من زندگی من رو عوض کرد.
خیلی مسیله پیچیده ای است.
به نظرم بهترین راه برا دخترایی مثل من ترمیم هست تا در معرض گناه نباشن چون اگر اینکار صورت نگیره ممکنه پاشون بلغزه.و کثافت تمام زندگیشونو بگیره.
دوم اینکه اگرم خواستگاری داشتن بسنجن سطح فکری طرف چه طوره و اینکه چه قدر ظرفیت پذیرش داره.من خودم الان اگر خواستگارم بگه با زنی بوده قبلنا مهم نیست و تمام سعیمو میکنم که ایندشو بسازم با توجه به اینکه خیلی فرق بین دختری که باکره است ولی اینقدر شیطونی کرده که زمینه گناه براش باشه از دختر غیر باکره بدتره و دختری که گول خورده و بکارتشو از دست داده و میخواد پاک زندگی کنه و تمام راه های گناه رو مینده و اینقدر عذاب وجدان داره که میدونه یه خطای دیگه شاید هستیشو به باد بده پس تشنه خوشبختی و یه اعتماد.میدونم ریسک ولی باید طرف رو بشناسی .من باشم همه چیز رو به طرفم میکه حتی اگر بره.میگم حتی اون موقع هم کثیف بودم وفادار بودم نه مثل دخترای باکره ای که 10 تا رابطه رو همزمان دارن...
مهم اینه شریف باشی.من ترجیح میدم تنها باشم ولی با زندگی کسی بازی نکنم بدبختی که میفهمم پسر پاکی هست چرا باید پاسوزه من بشه.ولی اگر احتمال بدم خواستگارم قبلنا رابطه ای داشته بهش نمیگم چرا خودمو خراب کنم.البته اینم بگم خیلی سخته بفهمی شخص غریبه ای که میاد برات ایا با کسی بوده یا نه.ولی میشه فهمید.مردا وز نایی که خیلی باز برخورد میکنن و بگو و بخند حتی دست دادن به هم رو اکی میدونن قطعا یه هشدار که بخوای شک کنی شاید طرف رابطه قبلنا داشته..
شما اقای ناشناس به خدا توکل کن.