تعریف اومانیسم :
انها غیر واقعی بودن ماورالطبیعه را این گونه معنی می کنند:
اولا: درسطح بشری، انسان چیزی جز همین جسم نیست بدین معنی که انسان دارای روح جاودان نیست و هر چه هست همین دنیا است و با مرگ همه چیز تمام می شود.
ثانیا: درسطح جهانی، عالم غیر از انسان صاحب دیگری ندارد. به این معنا که خدا را خالق جهان نمی دانند و همه چیز رو به انسان ارتباط می دهند.
در واقع بیشتر افراد در مورد اومانیسم نظر مثبتی دارند و بر این باورند که اومانیسم به برادری، نوع دوستی و صلح پرداخته اما غافل از اینکه معنی دقیق و فلسفی آن چیزی دیگر است.
لغت اومانیسم را در یک فرهنگ لغت ساده چنین مییابید: «نظام فکری مبتنی بر ارزشها، خصایص و اخلاقیاتی که پنداشته میشود فارق از هر گونه قدرت ماوراء الطبیعی، درون انسان وجود داشته باشند»
به این معنی که انسان را محور تمام ارزشها قرار داده اند بدون هیچ ارتباطی با خداوند.
این ایدئولوژی با مضامین دین اسلام در تضاد است، نظریه اسلامی، علاوه بر اینکه برای انسان ارزش بالایی قائل است، در خصوص نیروی ماورائی عظیمی که هم خالق جهان است و هم مدبّر آن، دیدگاه دیگری دارد.
خداوند در ایه 54 سوره اعراف میفرمایند:
(اَلا لَهُ الْخَلْقُ وَ الْاَمْرُ تَبارَكَ اللهُ رَبُّ الْعالَمینَ) آگاه باشید كه آفرینش و تدبیر (جهان)، از آن او (و به فرمان او) است، پر بركت (و زوال ناپذیر) است خداوندی كه پروردگار جهانیان است.