شوهرداران بی شوهر!

انتخاب پارتنر و همراه برای زندگی کار دشواری است، و بایستی انتخاب کاملا آگاهانه و با تحقیق باشد همچنین از تجربیات بزرگترها می‌توانم برای اتخاذ تصمیم مناسب استفاده کنیم، اگر عمر انسان را به سه بخش تقسیم کنیم (کودکی، جوانی، پیری) خواهیم دید که بهترین زمان عمر یعنی جوانی همراه با همسر سپری می‌شود، در این میان اگر همسر مناسب نباشد جوانی را از ما خواهد گرفت و هر آن برای برون رفت از این زندگی لحظه شماری خواهیم کرد، در صورتی که ستونهای زندگی بشکند و زوجین قصد طلاق کنند، مرد می‌تواند طبق قانون و شرع همسرش را طلاق دهد (البته بعد از اینکه تمام حق و حقوق همسر را پرداخت کرد) اما زنها بدوا چنین حقی ندارند بلکه بر طبق احکام ثانویه می‌توانند جدا شوند.
وقتی شرایط طلاق سخت می‌شود و زوجین مدتها دور از هم زندگی می‌کنند چه بسا بعضی از خانمها فکر کنند چون مثلا چندین سال است از شوهرم خبری نیست مثل این است که طلاق گرفته‌ام و می‌توانم با فرد دیگر ازدواج کنم!
احسان مردی است که با چنین خانمی آشنا شده است، او می‌گوید: زنی هست که دو سال است جدا از شوهرش زندگی می‌کند و شوهرش طلاقش نمی‌دهد او برای رفع نیاز جنسی خود باید چه کار کند؟من چند بار سعی کردم که با وی دوست شوم ولی از عاقبتش می‌ترسم.
تصمیم این فرد واقعا خطرناک هست و ممکن است دچار آسیب‌های جدی شود لذا در ادامه توجه شما را به پاسخ کارشناسی این سوال جلب می‌کنم.
پاسخ:
من سوال شما را از دو منظر ( عقل و شرع) پاسخگویی می‌کنم البته این دو مسئله جدا از هم نیستند چون هر چیزی عقل به آن حکم می‌کند شرع هم بر ان حکم خواهد کرد و بر عکس [۱] لیکن برای روشن شدن مطلب جدا گانه بحث می‌شود.
نخست از منظر عقل: مگر قرار است نفس انسان هر چه خواست ما تسلیم باشیم؟ دختران و پسرانی که دلشان همسر می‌خواهد اما شرایط اجازه نمی‌دهد چه کار می‌کنند؟ افراد متاهل در مقابل چهره‌های زیبا چه کار می‌کنند؟ آیا غیر از این است که همه این افراد بایستی خویشتن‌داری کنند؟ مثال دیگری می‌زنم مثلا کسی که ماشین ندارد در خیابان وقتی چشمش به ماشین‌های مدل بالا می‌افتد باید چه کار کند؟ می‌تواند به خاطر اینکه چون ماشین ندارد آنها را بدزدد یا باید خویشتن‌داری کند؟ لذا اینکه خانمی مدتی شرایط زناشوئی برایش مهیا نباشد و محکمه برای طلاق طولانی شود تنها راهش خویشتن‌داری است مثل بقیه افراد جامعه، و قرار نیست ما تسلیم نفس باشیم که در این صورت با حیوان تفاوتی نخواهیم داشت.

از منظر شرع: از نظر شرعی تا زمانی که طلاق صورت نگرفته است و عده خانم به پایان نرسیده زن حق ازدواج ندارد  خداوند در قران می‌فرماید «... لاتعزموا عقدة النکاح حتي يبلغ الکتاب أجله»، (بقره/۲۳۵)؛ یعنی تا عده زنان صاحب عده تمام نشده، تصميم به عقد ازدواج با آنها نگيريد. مفسرين معتقدند: «منظور از کتاب در آيه فوق «ما کتب و فرض من العدة» مي­‌باشد. يعني آنچه از عده بر اين زنان واجب و لازم شده است»[۲] همچنین در روایات چنین ازدواجی منع شده است از امام صادق نقل شده: «التي تتزوج ولها زوج يفرق بينهما ثم لايتعاودان»[۳]، یعنی زني که شوهر دارد اگر با ديگري ازدواج کند از هم جدا مي­‌شوند و هرگز نمي­‌توانند با هم ازدواج کنند.
با توجه به این دو دلیل خانمی که نمی‌تواند با شوهرش زندگی کند بهتر است طلاق بگیرد و الا ارتباط به این شکل موجب خسران دنیا و اخرت خواهد شد اینکه گفتید طلاق نمی‌دهد عرض کنم زن می‌تواند با بخشش حق و حقوق خود و حتی بیشتر از آن به مرد طلاق بگیرد و با شرایط خاص مرد را برای طلاق راضی کند البته مواردی هم هستند که در دفترچه ازدواج یادداشت شده‌اند که در صورت وجود ان بندها زن می‌تواند طلاق بگیرد.
پی‌نوشت‌ها
۱- اشاره به حدیث شریف کل ما حکم به الشرع حکم به العقل
۲-طباطبايي، ۱۴۱۷ق: ص۲۲۹؛ راوندي، ۱۴۰۵ق: ج۲، ص۱۳۸؛ طبرسي، ۱۴۱۵ق: ج۲، ص۱۲۰
۳- حر عاملي، ۱۴۱۴ق: ج۲۰، ص446

این مطلب را در انجمن دنبال کنید