چکیده: با تهی كردن اطراف خود از خاطرات خوب و به یاد ماندنی، افراد بیشتر به پایان رسیدن روزهای خوش فكر می‌كنند و احساس افسردگی‌شان افزایش پیدا می‌كند. لذا باید خاطرات و نمادهای شادی را در اطراف خود حفظ کنیم و نباید آن‌ها را از دید خود مخفی کرد.
بنده دختری ۲۴ ساله هستم و حدود ۵ ماهی است که عقد کرده‌ام. نامزدم در شهر دیگری درس می‌خواند و در حال حاضر هم درگیر پروژه و پایان نامه‌اش می‌باشد. متأسفانه یا خوشبختانه من بسیار به نامزدم وابسته هستم و به هیچ وجه تحمل دوری او را ندارم. گر چه سعی می‌کنم به روی خودم نیاورم تا نامزدم تحت فشار قرار نگیرد.
نامزدم تقریباً هر دو هفته یکبار به دیدار من می‌آید، ولی به یک هفته نکشیده، بنده تحملم تمام میشود و دلتنگ او می‌شوم. با اینکه نامزدم از لحاظ عاطفی برای من، چیزی کم نمی‌گذارد، ولی باز هم از جهت عاطفی به او نیاز دارم.
پاسخ:
ضمن تبریک عقد و همبستگی که با همسرتان دارید این نکته را متذکر می‌شوم؛ طبیعی است که در دوران عقد، بسیاری از زوجین به ویژه دخترخانم‌ها نسبت به همسر خود حس خوشایند دلبستگی و وابستگی را تجربه کنند. بنابراین این وضعیت را نه تنها شما بلکه بقیه نیز (باتوجه به شدت و ضعف آن) تجربه کرده‌اند.
امّا وضعیت شما نسبت به دیگران، کمی متفاوت است؛ به این دلیل که همسرتان در این دوران خاطره‌انگیز، همیشه دردسترس نیست و این کمی برای شما سخت و دشوار شده است.
اینکه هر دو هفته یکبار همدیگر را ملاقات می‌کنید، بسیار جای امیدواری است. به هرحال اگر امکان ازدواجتان مهیاست، بهتر است که با رفع موانع و یا آسان کردن شرایط زودتر ازدواج کنید، ولی اگر به هردلیلی فعلاً امکان آن نیست، بهتر است در صورت امکان یک مسافرت دو نفره را ترتیب بدهید و به اتفاق هم یک مسافرت را تجربه کنید. این کار باعث میشود که در این دوران، علاوه بر ارضای عاطفی بودن در کنار همسر، خاطره‌های ماندگاری هم برای همدیگر ثبت کنید. در این باره رسول اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) فرموده است: «مسافرت کنید، تا صحیح وسالم بمانید.»[1]
بهتر است در مورد این مسئله با همسرتان درد و دل کنید و هرگز نباید این موضوع را از او مخفی کنید؛ چرا که گفتن این موضوع به همسرتان، موجب میشود که او بهتر بتواند شرایط شما را درک کند و همّت و تلاش خود را در فراهم کردن زندگی مشترک بیشتر کند. مضاف براینکه درد و دل کردن شما با همسرتان، موجب آرامش روحی و روانی شما نیز میشود. به علاوه، وقتی همسرتان متوجه عشق و علاقه زیاد شما به خود میشود، حس خوشایندی در او ایجاد میشود که باعث تقویت روحیه او نیز میشود. از این رو درد دل کردن با همسرتان، شک و تردید به راه ندهید.
راهکارهای تکمیلی
در کنار نکات فوق، لازم است به راهکارهای ذیل نیز توجه کنید:
- فایل عكس‌های دو نفره خود را یك‌بار با دقت ملاحظه كرده و سعی كنید عكس‌هایی را كه مضمون شادتری دارند را انتخاب كرده و پس از چاپ، آن را به صورت قاب عكس به دیوار اتاق خود نصب کنید و یا اینكه آن را در آلبوم عكاسی با ذكر زمان، تاریخ، مكان و موضوع قرار دهید. سپس در طول یك هفته آلبوم را روی میز یا هر محلی كه در دسترس‌تر است، قرار داده با این شكل، مرور خاطرات به‌صورت مدون باعث میشود تا شما احساس دلتنگی كمتری داشته باشید.
- با تهی كردن اطراف خود از خاطرات خوب و به یاد ماندنی، شما بیشتر به پایان رسیدن روزهای خوش فكر می‌كنید و احساس افسردگی‌تان افزایش پیدا می‌كند. لذا خاطرات و نمادهای شادی را در اطراف خود حفظ کنید و نباید آن‌ها را از دید خود مخفی کنید.
- در نشست های دوستانه و فامیلی و کلاس‌های مختلف بیشتر شرکت کنید.
- از تنهایی که باعث دلتنگی شما میشود خودداری کنید.
- ارتباط با خدا و خواندن قرآن، دل انسان را آرام می‌کند.
- در کلاس‌هایی که موجب بالا رفتن مهارتهای شما میشود، شرکت کنید؛ مانند کلاس خیاطی، آشپزی، شیرنی پزی، صنایع دستی و ... که همگی این‌ها علاوه بر بالا بردن مهارتهای شما، باعث سرگرمی و مشغولیت شما نیز میشود.
- فعالیت‌های ورزشی فکر شما را مشغول و انرژی شما را تخلیه می‌کند.
- سعی کنید مهارتهای زندگی و ارتباطی خود را ارتقاء دهید و تلاش کنید مهارتهای زندگی خود را از طریق؛ مسئولیت‌پذیری، بالا بردن آستانه صبر و تحمل در هر شرایطی، به‌کار بردن تفکر منطقی و عقلانی در شرایط مختلف، خواندن زندگی‌نامه‌های بزرگان از جمله اهل بیت(علیهم‌السلام)، ارتقاء مهارتهای ارتباطی درست و... بالا ببرید که در زندگی فعلی و زناشویی شما بسیار مؤثر خواهد بود.
پی‌نوشت:
[1]. مستدرک،میرزا حسین نوری، ج2، ص22، نشر آل البیت
لینک گفت‌وگوی مستقیم در انجمن: طاقت دوری ندارم
نظرات
سلام من همسرم ۱۵روز میره ماموریت لب مرز جاهای خطرناکی میره و من همش تو اظطرابو دلشوره هستم چیکار کنم دلتنگی هم ک از ی طرف هیچ کسی هم ندارم ک درکم کنه