چکیده: چگونه برپا کردن مراسم عقد و عروسی، یکی از مسائلی است که پیش روی تمامی انسان‌ها بوده و پیرامون آن دغدغه‌هایی وجود دارد. مهم آن است که بدانیم چه چیزی درست بوده و توان ما چقدر می‌باشد، تا بر اساس آن و به دور از هرگونه افراط و تفریطی، بتوانیم برنامه‌ی صحیحی را برای خود چینش نمائیم.
چگونه برپا کردن مراسم عقد و عروسی، یکی از مسائل پیش روی تمامی انسان‌ها بوده و هست که پیرامون آن دغدغه‌هایی وجود دارد و مدام سوالاتی در ذهنشان ایجاد می‌شود که مثلا آیا مراسم داشته باشیم یا نه؟ اگر داشتیم چه کسانی را دعوت نمائیم؟ محل برگزاری مراسم کجا باشد؟ در مراسم، چگونه پذیرایی صورت بگیرد؟
و البته در اکثر اوقات، ایده‌آل‌هایی که افراد در ذهن خود می‌سازند، در عالم واقع، تحقّق پیدا نمی‌کند؛ اما به هر حال، جلوی این تصوّرات را هم می‌دانیم که نمی‌شود گرفت. در این‌گونه موارد مهم آن است که بدانیم چه چیزی درست بوده و توان ما چقدر می‌باشد، تا بر اساس آن و به دور از هرگونه افراط و تفریطی، بتوانیم برنامه‌ی صحیحی را برای خود چینش نمائیم.
در انجمن رهروان ولایت مطلبی در این باب درج گشته که توجه به آن خالی از لطف نیست.
سـوال: سلام، ۲۹ سال دارم و مذهبي هستم. دختري به من معرفي شده كه از لحاظ افكار و عقايد شبيه من است. من به دليل مشكلات مالي و همينطور رعايت مسائل اعتقادي وفرهنگي و براي رواج ازدواج آسان، نمي‌خواهم زير بار مسائل مادي و گاها همراه با فساد و درنتیجه بي بركت شدن زندگي در اول كار بروم ولي ظاهرا خانواده‌ي دختر، اهل چشم و هم چشمي و ماديات هستند چون تفكر غلط حفظ آبرو جلوي مردم را دارند. اگر می‌شد که با يك سفر زيارتي ۵ ميليونی مراسم را جمع می‌کردیم خوب می‌بود. با توجه به اینکه ممكن است با پافشاري من يا هر دو، با كل ازدواج مخالفت شود من اينجا چه كار بايد انجام بدهم؟
پـاسـخ: عرض سلام و احترام؛
در ابتدای متن خود فرمودید: «نمي‌خواهم زير بار مسائل مادي و گاها همراه با فساد و درنتیجه بي بركت شدن زندگي در اول كار بروم».
احسنت بر شما که نگاهی غیر مادّی به زندگی دارید و از ابتدای زندگی مشترک‌تان می‌خواهید از هر گونه انحراف و فساد خود را حفظ نمایید. یقینا افتادن در باب مادّیات ثمره‌ای نخواهد داشت جز تأخیر در ازدواج و مشکلات متعدد دنیوی و اُخروی. در حالیکه اگر افراد بر اساس داشته‌های خود، زندگی را مدیریت می‌کردند، این چند روز دنیا برایشان زیبا و آسان می‌گذشت.
امام على(عليه‌السلام) می‌فرمایند: «هر كس به مقدار كفايت، قناعت كند، آسايش یافته و براى خويش، زمينه گشايش را فراهم می‌كند.» (۱)
منتها فرمودید: «ولي ظاهرا خانواده‌ي دختر، اهل چشم و هم چشمي و ماديات هستند چون تفكر غلط حفظ آبرو جلوي مردم را دارند!».
متاسفانه با معیار صحیحی، حکم نکردید! اتفاقا در شریعت اسلام، حفظ آبرو جلوی مردم بسیار سفارش شده و یکی از امور قابل توجّه می‌باشد؛ پس نمی‌توان فردی را که نگران آبرویش جلوی مردم است را سریعا و بدون در نظر گرفتن شرایط، محکوم به مادّی گرایی کرد زیرا ممکن است این کار ما نوعی تهمت و گناه کبیره محسوب گردد.
این که شما می‌خواهید کلّ مراسم عروسی را با یک سفر زیارتی تمام کنید، خُب نوعی ایده‌آل گرایی بوده که اکثر خانواده‌ها این مطلب را نمی‌پذیرند. نه اینکه با سفر زیارتی مشکل داشته باشند و یا آدم‌های مادّی و بدی باشند، نه؛ به هر حال آنها هم آرزو دارند و می‌خواهند برای عروسی دخترشان، برخی از اقوام و دوستان را دعوت و ولیمه‌ای بدهند که این ولیمه مورد سفارش اسلام هم است. ولیمه‌ای که بر اساس برخی از روایات، رایحه‌ای از بهشت را به همراه دارد! (۳)
منتها در مورد کمّیت و کیفیت این مهمانی می‌توان حسّاس بود. ممکن است فرد بگوید بنده در توانم نیست بهترین هتل یا رستوران را بگیرم یا پانصد نفر را پذیرایی نمایم، یا مثلا نمی‌خواهم در مجلس عروسی لهو و لعب برپا گردد؛ که این دغدغه‌ها صحیح و قابل احترام می‌باشد و شما در این موارد می‌توانید محترمانه و خاضعانه شرایطی که دارید را مطرح و خانواده دختر را با هنری که به کار خواهید بست، راضی نمایید.
امیدوارم خوشبخت شوید.
-------------------------------------------
پی‌نوشت:
۱ - مَنِ اقتَصَرَ عَلى بُلغَةِ الكَفافِ فَقَدِ انتَظَمَ الراحَةَ وَ تَبَوَّأَ خَفضَ الدَّعَةِ[نهج البلاغه حکمت ۳۷۱]
۲ - شخصی به امام صادق(علیه‌السلام) عرض کرد: «ما در غذای عروسی عطری می‌یابیم که در سایر غذاها نیست.» امام فرمود: «هیچ عروسی‌ای نیست که در آن شتر، گاو یا گوسفندی ذبح کنند؛ مگر آنکه خداوند فرشته‌ای را برمی‌انگیزد که با او قیراطی از مشک بهشتی است و او مأمور است غذای عروسی را با آن معطر سازد. این همان رائحه‌ای است که تو استشمام کرده‌ای.» [كافی ج۶ ص۲۸۲]
همین مطلب را در انجمن می‌توانید مشاهده فرمائید: http://btid.org/node/81474