#من_منتظرم

چکیده: جابُلقا و جابُرسا دو شهر عجیب هستند که در روایات ما به آنها اشاره شده است. فرقه‌ی شیخیه این دو شهر را محل زندگی امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می‌دانند و معتقدند که حضرت در عصر غیبت در آن دو شهر زندگی می‌کند و هیچ دلیلی بر این مطلب وجود ندارد. در این مقاله به خواست خداوند متعال به این موضوع خواهیم پرداخت.

چکیده: از جمله شبهاتی که پیروان وهابیت به شیعه وارد می‌کنند این شبهه می‌باشد که شیعیان معتقدند در دوران غیبت کبری می‌توان امام زمان را ملاقات کرد، آیا می‌توان امام زمان (علیه السّلام) را در دروان غیبت ملاقات کرد؟!

چکیده: شیخ احمد احسائی معتقد است، امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در عصر غیبت، جسم مادی ندارد؛ بلکه دارای جسم هورقلیایی است و هم‌اکنون در عالم هورقلیا و در شهر جابرسا و جابلقا زندگی می‌کند.

چکیده: اخبار و روایات فراوانی از رسول مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله) و حضرات ائمه معصومین (علیهم‌‏السلام) پیرامون حضرت حجة بن الحسن علیه ‏السلام در کتب روایی (شیعه و سنی) وجود دارد و مسئله مهدویت، نشانه‏‌ها، علائم ظهور و ویژگی‌‏های مهدی موعود (علیه ‏السلام) را توضیح می‏‌دهند، تعدادی از آیات کریمه‏ قرآن هم با تأویل و تفسیر ائمه‏ معصومین (علیهم السلام) بر این حقیقت دلالت دارد و برای بشریت سرنوشتی سرشار از سعادت را پیش‏بینی می‌‏نماید. اگرچه اکنون جامعه بشری با استکبار و خودخواهی مستکبران بر نهادی نا آرام  قرار گرفته و اساس آن متزلزل است ولی این نظام ظالمانه فرو خواهد ریخت و زمام امور به دست کسی خواهد افتاد که حکومتی بر پایه عدل و قسط در جهان برقرار می‌‏سازد.

چکیده: مسئله مهدویت یکی از مسائلی است که از صدر اسلام مطرح بود. مسئله مهدویت، به‌خاطر برخی امور خارق‌العاده و غریب مانند طولانی بودن عمر حضرت حجت (عجل الله تعالی فرجه) و غیبت ایشان، همواره دارای چالش بوده و معرکه شبهات فراوان بود. حضرات معصومین (علیهم السلام) برای این‌که جامعه را از این تشدد افکار خارج کنند، و اذهان را برای چنین واقعه‌ای آماده کنند، روایات فراوانی را در این خصوص بیان نمودند.

چکیده: یک از راه‌هایی كه باعث می‌شود معرفت ما را نسبت به صاحب‌الامر (علیه‌ السلام) افزايش دهد، آشنايی با القاب آن حضرت و شناخت معنی و مفهوم این القاب است. استفاده از القاب خاص برای آن حضرت، قطعاً حکمت و دلایل خاصی داشته است؛ با شناخت این القاب و معنی آن‌ها روشن می‌شود كه برخی از اوصاف و ويژگی‌های آن حضرت چگونه است.
 

چکیده: سفرا یا نواب خاص در اعتقاد شیعه به چهار سفیر یا نائب خاصی اطلاق می شود که امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از طریق آنان و در شرایط خاص با شیعیان تماس می‌گرفت. در طی دوران غیبت صغری شیعیان از طریق این چهار نائب با آن حضرت در ارتباط بوده و درخواست‌ها و مسائل خود را طرح می‌کرده‌اند و پاسخ می‌گرفتند.

چکیده: جنبش «احمدحسن» که خیال می‌کرد آن یمانی موعود، خود اوست![1] سپس ادعای سفارت امام زمان (علیه‌السلام) را کرد و پس از آن مدعی شد که فرزند امام زمان (علیه‌السلام) است. او در کوفه علیه حکومت عراق قیام کرد و حدود پنجاه نفر از مردم و نیروهای نظامی را شهید کرد. از نیروهای خودش نیز حدود پنجاه نفر کشته شده و عده‌ای نیز دستگیر شدند؛ خودش نیز به امارات گریخت. او برای دعوت مردم به‌سوی خود و برای ایجاد یک گروه مسلح (در آرزوی این‌که روزی بازگشته و بر بصره چیره شود و آن را پایتخت امارت اسلامی اعلام کند و سپس آن‌را به تمام عراق توسعه دهد) پول بسیاری خرج می‌کند!ش

چکیده: مسئله مهدویت یکی از مسائلی است که از صدر اسلام مطرح بود. مسئله مهدویت، به‌خاطر برخی امور خارق‌العاده و غریب مانند طولانی بودن عمر حضرت حجت (عجل الله تعالی فرجه) و غیبت ایشان، همواره دارای چالش بوده و معرکه شبهات فراوان بود. حضرات معصومین (علیهم السلام) برای این‌که جامعه را از این تشدد افکار خارج کنند، و اذهان را برای چنین واقعه‌ای آماده کنند، روایات فراوانی را در این خصوص بیان نمودند.

چکیده: احمد دجال چنین می‌گوید؛ خواب یک دلیل ملکوتی است و چیزی که در خواب دیده شود، امری الهی است؛ به‌ویژه وقتی‌که یکی از معصومین را در خواب ببینی که تو را به پیروی از احمدحسن دستور دهند(!) و از این حیله و دام برای شکار کردن مردم ساده و نیز تحصیل‌کردگان کم‌عقل استفاده می‌کند.

چکیده: تدریس مهدویت در کلاسی که تفکر وهابیت در آنان رسوخ کرده است؛ کلاس شروع شد، سلام رفقا! امیدوارم که شاد و خرم و سرحال باشید، خوشحالم از این‌که امروز در خدمت شما و در کنار شما هستم، دوستان چه خبر؟

چکیده: از نظر قرآن شریف، اولیای الهی بر دو نوعند: ولیّ ظاهر که مردم وی را می‌شناسند؛ و ولیّ غایب از انظار که مردم او را نمی‌شناسند، گرچه او در میان آنها بوده و از حال آنان باخبر است. در سوره کهف، وجود هر دو ولی به‌طور هم‌زمان بیان شده است: یکی موسی بن عمران، و دیگری مصاحب موقّت او در سفر دریایی و زمینی که به نام خضر معروف است. این ولیّ الهی به گونه‌ای بود که حتی موسی با او آشنا نبود و تنها به راهنمایی خدا، او را شناخت و از عملش بهره گرفت، چنان‌که می‌فرماید: «وَجَدَا عَبْدًا مِّنْ عِبَادِنَا آتَيْنَاهُ رَحْمَةً مِّنْ عِندِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِن لَّدُنَّا عِلْمًا * قَالَ لَهُ مُوسَىٰ هَلْ أَتَّبِعُكَ عَلَىٰ أَن تُعَلِّمَنِ مِمَّا عُلِّمْتَ رُشْدًا. [کهف/65ـ66] موسی و همراهش بنده‌ای از بندگان ما را (در لب دریا) یافتند که وی را مشمول رحمت خود قرار داده و از جانب خویش به او علمی آموخته بودیم، موسی به وی گفت: آیا اجازه می‌دهی همراه تو باشم، تا از علوم رشدآفرین خویش، به من بیاموزی؟»