پیروزی در انتخابات مستلزم چنگ زدن به هر دستاویزی نیست. مردم به دنبال یک فرد امین و صادق برای اداره امور کشور هستند. کسی که به تمام مقدّساتشان احترام بگذارد. نه اینکه آنها را وسیله ای برای رسیدن به امیال خود قرار دهد.
در ایام انتخابات همیشه شاهد برخی ناهنجاری‌ها و بد اخلاقی‌های سیاسی می شویم.
چندی پیش در ستاد انتخاباتی یکی از نامزدهای ریاست جمهوری در شهر ایلام، شاهد به کار بردن الفاظ موهون به امام رضا علیه السلام بودیم.
جدای از اینکه این فرد با علم به اشتباهش این عمل مذموم را انجام داد و یا جاهلانه بود، باید گفت مردم ایران بلکه تمام شیعیان جهان و محبین این امام همام، تحمل اینگونه رفتارهای نابخردانه را ندارند و خواستار مقابله و مؤاخذه با افراد خاطی هستند.
در فقه هم برای کسانی که نسبت به پیامبر اکرم و ائمه اطهار علیهم السلام بی احترامی کرده باشند، با شرایط خاصی، مجازات هایی در نظر گرفته شده است.
لکن اگر شخصی خود را پیرو حقیقی ائمه اطهار علیهم السلام می داند، نه از ترس مجازات بلکه به خاطر احترام به این بزرگواران باید از راندن چنین کلماتی بر زبان شرمش بیاید.
نقل شده است روزی مروان بن حکم به حضرت امام حسن علیه السلام توهین کرد، هنگامى که ناسزا گوئیش تمام شد، امام(علیه السلام) به او فرمود: من چیزى از سخنان تو را نادیده نخواهم گرفت، ولى خدا جزاى تو را خواهد داد، اگر راست بگویى خدا جزاى راست‌گویى را به تو خواهد داد و اگر دروغ بگویى نیز خدا جزاى دروغ‌گویى تو را خواهد داد؛ زیرا خداوند جزاى عمل بد را سختتر از من خواهد داد.[1]
در روایت دیگری امام صادق علیه السلام فرموده‌اند: «هر گاه به ناصبىها و هم‌نشینى آنها گرفتار شدى، مانند کسى باش که روى سنگ سرخ شده در آتش باشد تا برخیزى؛ زیرا خدا آنها را دشمن دارد و لعنت مىکند و چون دیدى در باره یکى از امامان بد گویند، بىدرنگ برخیز که خشم خدا در این جا بر آنها فرود آید».[2]
در این روایات بر این نکته تأکید شده است که اهانت به اولیای الهی، خشم و غضب خداوند را در پی دارد. سزاوار نیست برای رسیدن به کرسی و جایگاهی که راکبش باید خدمتگزار مردم باشد، راه را گم کرده و اینچنین خواهان رسیدن به قدرت به هر قیمتی باشیم.
پی‌نوشت ها:
[1] مجلسی، محمد باقر، زندگانی حضرت زهرا(سلام الله علیها) (ترجمه بحار الانوار)، مترجم: نجفی، محمد جواد، ص 398، تهران، کتابفروشی اسلامیه، چاپ اول، 1377ش.
[2] کلینى، محمد، کافی، محقق، مصحح، غفارى، على اکبر، آخوندى، محمد، ج 2، ص 379، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.«إِذَا ابْتُلِیتَ بِأَهْلِ النَّصْبِ وَ مُجَالَسَتِهِمْ فَکُنْ کَأَنَّکَ عَلَى الرَّضْفِ حَتَّى تَقُومَ فَإِنَّ اللَّهَ یَمْقُتُهُمْ وَ یَلْعَنُهُمْ فَإِذَا رَأَیْتَهُمْ یَخُوضُونَ فِی ذِکْرِ إِمَامٍ مِنَ الْأَئِمَّةِ فَقُمْ فَإِنَّ سَخَطَ اللَّهِ یَنْزِلُ هُنَاکَ عَلَیْهِمْ.»
پیروزی در انتخابات مستلزم چنگ زدن به هر دستاویزی نیست. چندی پیش در ستاد انتخاباتی یکی از نامزدهای ریاست جمهوری در شهر ایلام، شاهد به کار بردن الفاظ موهون به امام رضا علیه السلام بودیم.
جدای از اینکه این فرد با علم به اشتباهش این عمل مذموم را انجام داد و یا جاهلانه بود، باید گفت مردم ایران بلکه تمام شیعیان جهان و محبین این امام همام، تحمل اینگونه رفتارهای نابخردانه را ندارند و خواستار مقابله و مؤاخذه با افراد خاطی هستند.
قطعا بی‌احترامی به اولیای الهی موجب غضب خداوند است و شایسته نیست به هر قیمتی به کرسی قدرت نزدیک شویم. مردم نیز باید دربرابر اینگونه رفتارها حداقل بیزاری خود را اعلام کنند.
امام صادق علیه السلام فرموده‌اند: «هر گاه به ناصبىها و هم‌نشینى آنها گرفتار شدى، مانند کسى باش که روى سنگ سرخ شده در آتش باشد تا برخیزى؛ زیرا خدا آنها را دشمن دارد و لعنت مىکند و چون دیدى در باره یکى از امامان بد گویند، بىدرنگ برخیز که خشم خدا در این جا بر آنها فرود آید».
(کلینى، محمد، کافی، محقق، مصحح، غفارى، على اکبر، آخوندى، محمد، ج 2، ص 379)