-این روزها که خبر انتشار ویروس «کرونا» در جهان التهابهای زیادی را ایجاد کرده، در ایران نیز همه با دقت خبرهای مرتبط با آن را پیگیری میکنند؛ غافل از اینکه ویروسی خطرناکتر مرزهای کشور را در نوردیده است.
یکی از مباحث داغ، در بین پیامهایی که بین افراد در روزهای اخیر دست به دست میشود، بررسی خطراتی است که ویروس کرونا آن را ایجاد کرده و این مسئله ذهن خیلی از افراد را به خود جلب کرده است؛ غافل از این که ویروسی خطرناکتر همه ما را تهدید میکند!
یقینا کرونا یکی از کشندهترین ویروسهایی است که با قدرت شیوع بالا زندگی بسیاری از انسانها را مورد تهدید قرار داده، و میتواند سلامتی انسانها و ادامه حیات توأم با آرامش آنها را با اختلال جدی روبرو کند منتها وجود این ویروس نباید ما را از نفوذ ویروسهایی با قدرت تخریبی بیشتر غافل کند ویروسی که سالها است به صورت برنامهریزی شدهای زندگی دنیوی و اخروی بسیاری از خانوادهها را نابود کرده و سبب از هم پاشیده شدن بسیاری از خانوادهها و نابودی جسمی و روحی بسیاری از دختران و پسران ما شده است!
ویروسی که میتوان دستهای آلوده بسیاری را در آن مشاهده کرد که به صورت هدفمند و با سرمایهگذاری زیاد از طریق کانالهای متعدد برای نابود کردن مردم ایران تقویت شده و افراد متعددی را درگیر کرده است.
ویروسی که از آثار آن میتوان خیانت بین زوجین، چشم چرانی، فحشاء، پرخاشگری و... را نام برد! ویروسی به نام «ابتذال اخلاقی» که شروع آن ممکن است آرام و با ورژن و درجه پایین و البته کمی با مقاومت از سوی انسانها روبرو شود؛ اما به مرور نه تنها در ظاهر آزاری برای فرد نخواهد داشت بلکه او را کاملا بیتفاوت کرده و حتی ممکن است از بودن در آن شرایط لذت هم ببرد اما در نهایت فرد را به مرگ تدریجی در اخلاق دچار و نابودی در زندگی دنیوی و اخروی را برای او فراهم خواهد کرد.
ویروسی که خداوند متعال اینگونه از آن یاد میکند: «ثُمَّ كَانَ عَاقِبَةَ الَّذِينَ أَسَاءُوا السُّوأَى أَنْ كَذَّبُوا بِآياتِ اللَّهِ وَكَانُوا بِهَا يسْتَهْزِئُونَ... وَ يوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ يبْلِسُ الْمُجْرِمُونَ [روم/ 10و12] سرانجام کساني که اعمال بد مرتکب شدند به جايي رسيد که آيات خدا را تکذيب کردند و آن را به مسخره گرفتند! اما آن روز که قيامت برپا ميشود، مجرمان در نوميدي و غم و اندوه فرو ميروند!»
و هر مقدار به آخرالزمان نزدیکتر میشویم ورژن و قدرت این ویروس افزایش یافته و سرعت ابتلا را بالا خواهد برد و مراقبت بیشتری را لازم خواهد داشت و البته آنان که نانشان در ترویج این ویروس ابتذال است با تبلیغات گسترده مبتلا بودن به این بیماری را هم زینت میبخشند و این بیماری را مایه فخر معرفی میکنند و با پروپاگاندای رسانهای وانمود میکنند آنکه مبتلا نباشد مشکل دارد! چنانکه حضرت محمد(صلیاللهعلیهوآله) از وقایع امروز اینگونه خبر فرمودهاند که: «سیأتی على النّاس زمان یخیّر فیه الرّجل بین العجز و الفجور، فمن أدرك ذلك الزّمان فلیختر العجز على الفجور؛ روزگارى به مردم رخ نماید كه فرد میان بی عرضگى(در ذهن برخی مردم و رسانهها) و نادرستى(و راه باطل) میبایست یکی را انتخاب کند؛ هر كه در آن روزگار باشد باید بی عرضگى(در نگاه افراد بیمار دل) را بر نادرستى ترجیح دهد.» [نهج الفصاحه،ح۱۷۵۲]
برخی از راههای محافظت در مقابل این ویروس
1. بالا بردن سطح دانش و معرفت؛ اگر انسان نسبت به حقایق و امور باطل و نتایج آنها آگاهی کاملی داشته باشد، کمتر تحت تاثیر تبلیغات منفی قرار خواهد گرفت چنانکه حضرت جوادالائمه(علیهالسلام) میفرمایند: «مَنْ لَمْ يَعْرِفِ الْمَوَارِدَ أَعْيَتْهُ الْمَصَادِرُ؛ هركس موقعيّت شناس نباشد جريانها، او را مى ربايد و هلاك خواهد شد» [بحارالانوار ج75، ص364]
2. از بین بردن زمینههای گناه؛ باید بدانیم به هر مقدار هم که ایمانمان قوی باشد اگر خود را در معرض لغزش قرار دهیم جذابیتهای ظاهری امور مبتذل میتواند اسباب آلوده شدنمان را فراهم کند چنانکه حضرت یوسف(علیه السلام) باتوجه به اقراری که دارند و بیان میکنند که نفس انسانها میل به امور ناصحیح دارد از خداوند در نهایت برای محفوظ ماندن از ابتذالات اخلاقی محیط اطرافش درخواست میکند که حتی به محیطی همچون زندان پناه داده شود! «قَالَ رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَي مِمَّا يدْعُونَنِي إِلَيهِ وَإِلَّا تَصْرِفْ عَنِّي كَيدَهُنَّ أَصْبُ إِلَيهِنَّ وَأَكُنْ مِنَ الْجَاهِلِينَ [يوسف/ 33] يوسف گفت: پروردگارا! زندان نزد من محبوبتر است از آنچه اينها مرا بسوي آن ميخوانند! و اگر مکر و نيرنگ آنها را از من باز نگرداني، بسوي آنان متمايل خواهم شد و از جاهلان خواهم بود!»
3. توکل به خداوند متعال و توسل به اولیاء او؛ باید توجه داشت که هرمقدار ویروس خطرناکتر باشد، میبایست برای ایمن ماندن به پادزهرهای قویتری خود را مسلح کنیم و چه نیروی محافظت کنندهای بالاتر از خدای متعال؟! لذا در روایات برای محفوظ ماندن از ویروسها و بیماریهای قلبی آخرالزمان به توکل و توسط بسیار تاکید شده که یکی از معروفترین
ادعیهها دعای غریق است که در روایتی امام صادق(علیهالسلام) پیرامون آن چنین بیان میفرمایند: «سَتُصِيبُكُمْ شُبْهَةٌ فَتَبْقَوْنَ بِلَا عَلَمٍ يُرَى وَ لَا إِمَامٍ هُدًى وَ لَا يَنْجُو مِنْهَا إِلَّا مَنْ دَعَا بِدُعَاءِ الْغَرِيقِ قُلْتُ كَيْفَ دُعَاءُ الْغَرِيقِ قَالَ يَقُولُ يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ يَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَى دِينِك؛ به زودی گرفتار شبهه شده و بدون امام(حاضر) می مانید و در آن زمان نجات نمی یابد مگر کسی که دعای غریق را بخواند. عبدالله بن سنان به حضرت عرض کرد دعای غریق چگونه است؟ فرمود بگوید: يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ يَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَى دِينِک» [كمال الدين و تمام النعمة، ج2، ص352]