بررسی پروتکل‌های ارتش اسرائیل و سابقه منفی آنان در پنهان‌کاری و محرمانه نگه داشتن مسائلی که باعث تضعیف توان آن‌ها می‌شود، نشان می‌دهد که نظامیان رده بالای صهیونیستی برای جلوگیری از فشار بر این رژیم حتی به مرگ شهروندان خویش نیز راضی هستند!
همان‌گونه که جمهوری اسلامی ایران به صورت قطعی و در یک تصمیم برگشت‌ناپذیر، وعده داده بود که اسرائیل با پاسخ پشیمان‌کننده روبرو خواهد شد، نیروهای نظامی کشورمان در یک اقدام فراتر از انتظار، آسمان فلسطین اشغالی را محل غرش پهپادها و موشک‌های ایرانی قرار دادند.
پاسخی که فراتر از پیش‌بینی‌ها بود و حتی افکار عمومی داخل کشور که منتظر تنبیه اسرائیل در یک نقطه خاص و به صورت محدود بودند را به شگفتی واداشت. در طی روزهایی که همگان انتظار حمله تلافی‌جویانه ایران را می‌کشیدند همیشه از نقاطی همانند جولان اشغالی و یا برخی منافع اسرائیل در بیرون مرزهای فلسطین اشغالی، به عنوان اهداف تعیین‌شده ایران نام برده می‌شد.
همین حملات گسترده که بسیار بیشتر از سطح پیش‌بینی‌ها بود، نشان داد که کشورمان در مورد اسرائیل در چهارچوب‌های تحمیلی و مورد توقع، رفتار نکرده و واکنش خود را به‌گونه‌ای تنظیم خواهد کرد که بر سردرگمی رژیم صهیونیستی و حامیان آن افزوده شود.
اسرائیل در مواجهه با این مقدار از پرواز تسلیحات تهاجمی ایران بر فراز آسمان چندین کشور منطقه، اکنون چاره‌ای ندارد که به کوچک‌نمایی آن بپردازد. این رژیم علی‌رغم گذشت چند روز که اجازه حضور خبرنگاران در مناطق مورد هدف را نداده است، ادعا می‌کند که توانسته است بیش از ۹۹ درصد حملات را دفع کند!
اما برای واقع‌بینی و رهیافت درست به میزان تلفات حمله ایران، باید سابقه این رژیم را در پنهان‌کاری در نظر داشت. به اذعان بسیاری از تحلیل‌گران نظامی، رژیم صهیونیستی همیشه با اجرای برخی پروتکل‌های مخفی بر بسیاری از شکست‌ها و اقدامات خسارت‌بار خود سرپوش گذاشته است.
به عنوان نمونه می‌توان به «دستورالعمل هانیبال» اشاره کرد که بر اساس این پروتکل، ارتش مجاز است از آدم‌ربایی و اسارت حتی به قیمت کشتن سربازان ربوده شده جلوگیری کند!
به خاطر اثرات مخرب این ابلاغیه بر ارتش اسرائیل و ترس آنان از دچار شدن در چنین وضعیتی، از سال ۱۹۸۶ تا سال ۲۰۱۶ میلادی این پروتکل به صورت محرمانه در حال اجرا بود؛ اما با افشای آن در رسانه‌ها، سرانجام دستور داده شد که این پروتکل لغو شود، پروتکلی که هرگز مشخص نشد بر اساس آن، طی سه دهه چند سرباز اسرائیلی به خاطر احتمال اسارت گرفته شدن، از سوی نیروها و فرماندهان اسرائیلی کشته شده‌اند![1]
اما آنچه باعث شد بار دیگر این پروتکل غیرانسانی و آمیخته با جنایت و قساوت قلب، در رسانه‌ها مطرح شود، جنگ غزه بود. به اذعان برخی از مقامات اسرائیلی که به خاطر مخالفت با نتانیاهو برکنار شده‌اند، تنها در جنگ غزه، صدها نفر به خاطر جلوگیری از افزوده شدن بر فهرست اسرای گرفتار در دستان حماس، کشته شده‌اند![2]
به راستی از رژیمی که برای خالی ماندن دست دشمنان خود از ابزار نمایش پیروزی، دست به کشتار نظامیان و حتی شهروندان خود می‌زند، آیا می‌توان توقع داشت که گوشه اندکی از تلفات و خسارت‌های وارد شده به خود را به نمایش بگذارد؟
پی‌نوشت:
[1]. Kershner, Isabel (28 June 2016). "Israeli Military Revokes Use of Maximum Force to Foil Captures". The New York Times.
[2]. تسنیم، https://tn.ai/2993603.