طی چند روز گذشته و با اعلام مفقود شدن یک کودک در استان گلستان، هزاران نفر به صورت داوطلبانه خود را به این منطقه رسانده و حماسه بی‌نظیری را از همنوع دوستی و توجه به ناموس و دختران ایران‌زمین به نمایش گذاشتند؛ این در حالی است که برای این روحیه اجتماعی ایرانیان، کمتر نمونه خارجی می‌توان یافت.
یسنا دختر ایران‌زمین | بر اساس بررسی‌های اجتماعی، مردم کشورمان همیشه دارای برخی خصلت‌های اخلاقی بوده‌اند که برای آن نمونه کمتری می‌توان در جهان معاصر یافت؛ ویژگی‌هایی همچون نوع‌دوستی و داشتن پیوند عمیق اجتماعی که علی‌رغم هدف قرار گرفتن از سوی فرهنگ‌های مهاجم و فردگرا، از میزان شگفت‌انگیز آن کاسته نشده و ما شاهد یک شکاف قابل توجه در بدنه اجتماعی کشور نیستیم!
برای پی بردن به این ادعا هر چند می‌توان مطالعات اجتماعی صورت گرفته را ذکر و نتایج آن را گواه گرفت؛ اما بروز برخی رخدادها که به رویدادی برای ظهور یافتن روحیات اجتماعی مردم تبدیل می‌شود، می‌تواند مقیاس خوبی برای سنجش ادعای فوق باشد.
به عنوان نمونه می‌توان به گم شدن دختر پنج‌ساله‌ای به نام یسنا در استان گلستان اشاره کرد. انتشار این خبر و شکل‌گیری واکنش‌های رسانه‌ای باعث شد تا ناپدید شدن، بازتاب وسیعی پیدا کند و خیل نیروهای مردمی برای یافتن این کودک، راهی منطقه روستایی یلی‌بدراق کلاله شوند؛ چنان‌که تصاویر هوایی جمعیت پراکنده در اطراف منطقه مورد نظر خارج از حد تصور بود.
سرانجام « یسنا دیدار» دختر کلاله‌ای پس از پنج‌روز تجسس با کمک و همیاری نیروهای هلال‌احمر و بسیج از کلاله تا تهران پیدا شد و موجی از شادی را در میان مردم کشور به وجود آورد. برخی مقامات همچون وزیر کشور در پیامی این اتفاق خوشایند را به ملت ایران تبریک گفته و یسنا را دختر ایران‌زمین دانست.[1]
بی‌گمان این حجم از واکنش‌های اجتماعی که همگان را تحت تأثیر قرار می‌دهد یک ابرثروت فرهنگی و سرمایه اجتماعی است که باید برای تقویت و استفاده بیشتر از آن برنامه‌ریزی شود.
برای اذعان به برتری هژمونی اجتماعی ایران نسبت به دیگر فرهنگ‌ها و جوامع امروزی، کافی است بدانیم بر اساس مطالعاتی که سه رسانه بلژیکی صورت داده‌اند، از ۵۱ هزار و ۴۳۳ کودک مهاجری که بین سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۳ به اروپا رفته‌اند، خبری نیست. تخمین زده می‌شود که این کودکان ممکن است به دست گروه‌های جنایت سازمان‌یافته افتاده یا مجبور به کار شده باشند.
متأسفانه، بیشترین تعداد کودکان بی‌سرپرست گمشده جایی در نزدیک مقر کلیسای واتیکان یعنی ایتالیا با ۲۲ هزار و ۸۹۹ نفر ثبت شده است. بدتر اینکه تخمین زده می‌شود که تعداد واقعی، بسیار بیشتر باشد؛ زیرا ۱۳ کشور از ۳۲ کشور اروپایی، حاضر به همکاری و ارائه اطلاعات نشده‌اند![2]
اکنون باید پرسید شبه‌جنبش‌های انحرافی همانند زن، زندگی، آزادی به چه دلیل به دنبال تغییر فرهنگ ایران با نسخه غربی بوده و با تحقیر داشته‌های معنوی و فرهنگی، در اندیشه آن هستند که کشورهای غربی را به عنوان نمونه آرمانی از زیست مناسب، معرفی کنند؟ آیا راه رفته در غرب که از کنار گذاشتن مفاهیمی همچون غیرت و ناموس آغاز شد، یک هشدار برای از هم پاشیده شدن خلق و خوی ایرانی نیست؟
پی‌نوشت:
[1]. ایسنا، https://irna.ir/xjQsC6.
[2]. خبرآنلاین، khabaronline.ir/xm9YC.