شق القمر يعني چه؟ چگونه رخ داده است؟ آيا در كتب نجوم يا تاريخ از آن ياد شده است؟
پاسخ:
اعجاز كاري است كه ديگران از انجام دادن آن عاجز باشند، و لزوم معجزه كه از احكام مشترك بين انبياست براي آن است كه پيامبران با معجزه، مخالفان را عاجز كنند تا توان انكار وحي را نداشته باشند و ضرورت آن در كنار برهان عقلي بر لزوم نبوّت و رسالت نيز از آن جهت است كه برهان عقلي اولاً براي صحّت دعوت انبياست نه براي صدق دعوي آنان و ثانياً فقط براي فرزانگان سودمند است و حجّت بالغه عمومي نيست،
زيرا توده مردم توان درك براهين عقلي را ندارند. بنابراين معجزه چند ويژگي مهم دارد: خرق عادت، از سوي پيامبران، گواه بر صدق رسالت و نبوت، مغلوب نشدن و فرياد تحدي. معجزه را يك چيز خارق العاده ميگويند يعني فراتر از عرف و عادت مردم است و يعني انجام آن غير ممكن نيست و عقل انسان و بشريت آن را رد نميكند. يعني خارق العقل نيست كه خلاف عقل و دلايل عقلي و غير ممكن باشد.
كرامت‌ها و معجزه‌هاي بسياري از پيامبر(ص) در طول زندگي پيش از بعثت، پس از بعثت و بعد از رحلت سر زده كه در كتب تاريخ ثبت است. پيامبر قرآن را به عنوان معجزه اصلي خود ارائه داد كه اكنون موجود است. هنوز انسان‌ها را به هم اورد طلبي مي‌خواند و كسي هم تا به حال پيدا نشده كه بتواند مانند آن را بياورد.
شيخ عباس قمي نيز معجزات ايشان را به سه بخش تقشيم كرده و براي هر يك مثال هايي ذكر مي كند. او مي نويسد: پيامبر اعظم(ص) داراي معجزاتي بوده كه در پيامبران ديگر وجود نداشته است. بزرگ ترين معجزه حضرت، قـرآن مجيد است كه از آن به عنوان معجزه جاودانه ياد مي شود. اما معجزات ديگر:
نوع اول:
مـعـجـزاتـي اسـت كـه مـتـعلّق است به اجرام سماويّ مانند , شقّ قمر و ردّ شمس و سايه انداختن ابر و نزول باران و نازل شدن مائده و طعام ها و ميوه ها از آسمان و...
نوع دوم:
معجزاتي است كه از در جمادات و نباتات ظاهر شده، مانند سلام كردن سـنـگ و درخـت بـر حـضـرت. حـركـت كـردن درخـت . تـسـبـيـح سـنـگـ ريـزه در دسـت حـضـرت . صداي شاخه درخت. شـمـشـيـر شـدن چـوب بـراي عـُكـّاشـه در بـَدْر و براي عـبـداللّه بـن جـَحـْش در اُحـُد. شـمـشـيـر شـدن بـرگ نـخـل بـراي ابـودُجـانـه. فرو رفتن دست هاي اسب سـُراقـه بـر زمـيـن در وقـتـي كـه بـه دنـبـال حـضـرت رفـت و...
نوع سوم:
زنده كردن مردگان و شفاي بيماران و معجزاتي كه از اعضاي شريف حضرت به ظهور آمده مانند خوب شدن درد چشم اميرالمؤمنين عليه السـّلام بـه بـركـت آب دهـان حـضرت؛
زنده كردن آهوئي كه گوشت آن را ميل فرمود؛ زنده كردن بزغاله مرد انصاري كه حضرت را ميهمان كرده بـود؛
تـكـلّم فـاطـمـه بـنت اَسَد( س) با حضرت در قبر؛ زنده كـردن جوان انصاري كه مادر كور و پيري داشت؛ شفا يافتن زخم سلمة بن الا كوع؛ خوب شدن دست بريده معاذ بن عفرا و پاي محمّد بن مسلمة و پاي عبداللّه عتيك و چشم قتاده كه از حدقه بيرون آمده بود؛ سير كردن چندين هزار كس از چند دانه خرما؛ سيراب كردن جماعتي با اسبان و شتران شان از آبي كه از بين انگشتان مباركش جوشيد... .(1)
پي نوشت:
1. قمي، شيخ عباس، منتهي الامال، مومنين، قم، 1381ش، ج 1 ص 66 به بعد.
منبع: نرم افزار پیامبر مهربانی - مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی