عصمت

یکی از وظایف امام زمان علیه‌السلام آن است که احکام و تعالیم اسلامی را به مردم بیاموزد و جامعه را به سوی خیر و صلاح هدایت کند، اما امام علیه‌السلام آنگاه می‌تواند به این وظیفه عمل کند که جامعه مسلمان پذیرای حاکمیت معصوم علیه‌السلام باشند و دست از پیروی حاکم غیر معصوم بردارند.

حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها هرگز از امیرالمؤمنین علیه‌السلام رنجیده خاطر نشد و روایاتی که دلالت بر این مطلب دارد از جهت سند و دلالت مخدوش است.

امیرالمؤمنین به یاران خویش تاکید می‌کنند که عنایت خدا بر ایشان است که عصمت را به همراه دارد، اما این ویژگی نباید هیچ‌گاه مانع از آن شود که مردم گمان کنند حق بیان انتقاد و مشکلات به حاکم اسلامی را ندارند.

تاریخ تحلیلی اسلام، منشأ جنایات وحشیانه حجاج‌بن‌یوسف ثقفی را انحرافات اعتقادی می‌داند. وی نه‌تنها قائل به مقام عصمت برای خود بود؛ بلکه اطاعت از خلیفه را بالاتر از اطاعت خدا می‌دانست. 

-عصمت در لغت از ریشه عصم است که به معنی امساک و خودداری و منع است.  در اصطلاح علم کلام عصمت قوه‌ای است که انسان را از واقع شدن در گناه و خطا منع می‌کند و گاهی تعریف شده به اینکه عصمت لطفی است که خداوند در حق بنده خویش انجام می‌دهد به طوری که دیگر انگیزه‌ای برای ترک طاعت وانجام گناه با اینکه قدرت بر انجام آن دو دارد باقی نمی‌ماند.  

-عصمت در لغت از ریشه عصم است که به معنی امساک و خودداری و منع است. در اصطلاح علم کلام عصمت قوه‌ای است که انسان را از واقع شدن در گناه و خطا منع می‌کند و گاهی تعریف شده به اینکه عصمت لطفی است که خداوند در حق بنده خویش انجام می‌دهد به طوری که دیگر انگیزه‌ای برای ترک طاعت وانجام گناه با اینکه قدرت بر انجام آن دو دارد باقی نمی‌ماند.

انکار مسئله‌ای مانند نبوت رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله در صورتی قابل اعتنا خواهد بود که بتوان هماورد طلبی قرآن را پاسخ داده و مانند آن را آورد.

حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها پاره تن پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله است و محور خشنودی و غضب خداست، بنابراین هرگز امیرالمومنین علیه‌السلام او را به خشم نیاورد؛ زیرا دارای مقام عصمت تامّ است.

بر اساس قواعد منطقی نمی‌توان برای اثبات یک ادعا از گفتار یک کارشناس استفاده کرد و به آن «مغالطه توسل به گفتار کارشناس» گفته می‌شود، اما این نکته هیچگاه در مورد معصومان صحیح نیست و توجه دقیق به جایگاه رهبران معصوم و حقیقت عصمت نادرست بودن آن را روشن می‌سازد.

بر اساس شواهد تاریخی و روایی، آموزه عصمت ائمه علیهم‌السلام از ابتدای تاریخ اسلام در میان شیعیان وجود داشته است.

در بیان مقامات ویژه‌ی اهل بیت و کمالات و فضائل ایشان نباید کوتاهی و کتمان صورت بگیرد؛ همان‌گونه که نباید بدون مستند، هر امری به عنوان فضیلت و کمال برای ایشان بیان شود.

فحاشی و ناسزا در منطق اهل بیت علیهم السلام، بسیار نکوهش شده است، به همین منظور ائمه سلام‌الله‌علیهم مردم را از ارتکاب آن نهی کرده و گاه با انسان فحَّاش قطع رابطه می‌نمودند.