ولایت فقیه

برخی از مشککین معاصر بر این باورند که؛ اصل مسلم ولایت فقیه، مسئله ای ابتکاری از سوی علمای متاخر نظیر؛ ملا احمد نراقی و میرزای نائینی بوده و علمای شیعه به مسئله ی ولایت فقیه و هیچ نظریه ی سیاسی اشاره نکرده اند در حالیکه  که با اندکی جستجو در تراث علمی پیشینیان می توان دریافت که؛ علمای شیعه در ابواب مختلف آثار فقهی خود به فراخور ظرفیتهای زمانی و مکانی در عصر خود به طرح حیطه ی اختیارات فقیه جامع الشرائط اشاره نمودند.

- ولایت فقیه به معنای رهبری سیاسی جامعه ی اسلامی به وسیله فقیه جامع الشرائط لازم برای رهبری است.طبق نظریه مکتب امامیه ،امر رهبری جامعه و ولایت سیاسی،در زمان حضور، باید در اختیار معصوم قرار گیرد.در زمان غیبت،طبق نظریه ولایت فقیه،این مدیریت،باید به فقیه جامع الشرائط سپره شود.  از این رو، مفهوم شناسی دقیق دائره ی مفهومی ولایت در لغت و اصطلاح موجب می شود تا درک صحیحی از مفهوم ولایت در ارتباط با تولیت سیاسی فقهاء در عصر غیبت بدست آوریم.

--کیفیت تعیین حاکم اسلام از مباحث متفرع بر پذیرش اصل ولایت فقیه است که در قالب دو دیدگاه،نصب و انتخاب متبلور می شود نظریه اصیل نصب بر منصوب بودن فقیه جامع الشرائط از سوی امام معصوم در کلیه امور تاکید دارد و در صورت تجمیع شرائط  ولایت در فقیه، ولایت برای وی محرز می شود. در مقابل، نظریه مستحدثه انتخاب بر صلاحیت جمهور برای تنفیذ ولایت برای فقیه عادل بواسطه ی انتخاب آنها صحه گذاشته و مردم را مشروعیت بخش ولایت برای فقیه  در راس حاکمیت می دانند. طبق اين نظريه  در زمان غيبت ولى فقيه از سوى مردم انتخاب مى‌شود و با همين رأى و انتخاب، حكومت وى مشروعيت مى‌يابد؛ يعنى مشروعيت ولىّ فقيه، از سوى مردم است. آنها با انتخاب رهبر، حق تسلطى را كه بر خود دارند، به او واگذار مى‌كنند[1] البته نظریه « انتخاب » برداشتهاى مختلفى دارد، ولى همه برداشتها بر اين اتفاق دارند كه مردم ولىّ فقيه را انتخاب مى‌كنند و به نحوى در مشروعيت حكومت او مؤثرند، به‌گونه‌اى كه اگر مردم نباشند، ولايت فقيه مشروعيت ندارد؛ يعنى نه تنها مقبوليت ندارد، كه مشروعيت هم ندارد.

--کیفیت تعیین حاکم اسلام از مباحث متفرع بر پذیرش اصل ولایت فقیه است که در قالب دو دیدگاه،نصب و انتخاب متبلور می شود نظریه اصیل نصب بر منصوب بودن فقیه جامع الشرائط از سوی امام معصوم در کلیه امور تاکید دارد و در صورت تجمیع شرائط  ولایت در فقیه، ولایت برای وی محرز می شود. در مقابل، نظریه مستحدثه انتخاب بر صلاحیت جمهور برای تنفیذ ولایت برای فقیه عادل بواسطه ی انتخاب آنها صحه گذاشته و مردم را مشروعیت بخش ولایت برای فقیه  در راس حاکمیت می دانند. طبق اين نظريه  در زمان غيبت ولى فقيه از سوى مردم انتخاب مى‌شود و با همين رأى و انتخاب، حكومت وى مشروعيت مى‌يابد؛ يعنى مشروعيت ولىّ فقيه، از سوى مردم است. آنها با انتخاب رهبر، حق تسلطى را كه بر خود دارند، به او واگذار مى‌كنند[1] البته نظریه « انتخاب » برداشتهاى مختلفى دارد، ولى همه برداشتها بر اين اتفاق دارند كه مردم ولىّ فقيه را انتخاب مى‌كنند و به نحوى در مشروعيت حكومت او مؤثرند، به‌گونه‌اى كه اگر مردم نباشند، ولايت فقيه مشروعيت ندارد؛ يعنى نه تنها مقبوليت ندارد، كه مشروعيت هم ندارد.

-کیفیت تعیین حاکم اسلام از مباحث متفرع بر پذیرش اصل ولایت فقیه است که در قالب دو دیدگاه،نصب و انتخاب متبلور می شود نظریه اصیل نصب بر منصوب بودن فقیه جامع الشرائط از سوی امام معصوم در کلیه امور تاکید دارد و در صورت تجمیع شرائط  ولایت در فقیه، ولایت برای وی محرز می شود. در مقابل، نظریه مستحدثه انتخاب بر صلاحیت جمهور برای تنفیذ ولایت برای فقیه عادل بواسطه ی انتخاب آنها صحه گذاشته و مردم را مشروعیت بخش ولایت برای فقیه  در راس حاکمیت می دانند. طبق اين نظريه  در زمان غيبت ولى فقيه از سوى مردم انتخاب مى‌شود و با همين رأى و انتخاب، حكومت وى مشروعيت مى‌يابد؛ يعنى مشروعيت ولىّ فقيه، از سوى مردم است. آنها با انتخاب رهبر، حق تسلطى را كه بر خود دارند، به او واگذار مى‌كنند[1] البته نظریه « انتخاب » برداشتهاى مختلفى دارد، ولى همه برداشتها بر اين اتفاق دارند كه مردم ولىّ فقيه را انتخاب مى‌كنند و به نحوى در مشروعيت حكومت او مؤثرند، به‌گونه‌اى كه اگر مردم نباشند، ولايت فقيه مشروعيت ندارد؛ يعنى نه تنها مقبوليت ندارد، كه مشروعيت هم ندارد.

-می توان پس زمینه های نظریه مستحدثه انتخاب را در اصول اولیه اهل سنت در چهارچوب انعقاد امامت و حاکمیت سرزمین اسلامی در قالب ساختار دولت و نظام سیاسی جستجو کرد، زیرا از زمان ظهور اسلام و بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص) تا کنون در نظر اهل سنت مشروعیت ولایت حاکم مسلمین، همواره قرین با نظر جمهور و اهل حل و عقد بمعنای دخالت مردم درمشروعیت بخشیدن به نظام ولایت سیاسی بوده است.

-ولایت فقیه به معنای حق تصدی فقیه جامع الشرائط برای تدبیر و رهبری جامعه است. از نظر تشیع حق حکومت بعد از پیامبر اکرم (ص) برای ائمه معصومین (ع) ثابت می باشد و فقهای جامع الشرائط نیز در عصر غیبت امام معصوم (ع)، حق تصدی امور اجتماعی سیاسی جامعه را برعهده خواهند داشت. مقاله حاضر در صدد واکاوی آراء سیاسی علامه حلی در باب تولیت سیاسی فقیه در عصر غیبت، از حیث قلمرو اختیارات، شرائط و احکام ولی فقیه است.جناب علامه در آثار فقهی خود در ابواب مختلف، نظیر امر به معروف ،اقامه حدود، صلاه جمعه، خمس و زکات، باغی بر امام به تولیت فقیه در عصر غیبت اذعان کرده و برای اولین بار ولایت نصبی فقیه را در ادبیات فقهی تشیع به کار گرفته اند. وی علاوه بر تعیین قلمروتولیت فقها به شرائط و ادله ولایت فقیه پرداخته و از برخی ادله ولایت فقیه، نظیر روایت عمر بن حنظله در روشی مبتکرانه مفاهیم متقنی را برداشت نمودند.

-

ولایت فقیه به معنای حق تصدی فقیه جامع الشرائط برای تدبیر و رهبری جامعه است. از نظر تشیع حق حکومت بعد از پیامبر اکرم (ص) برای ائمه معصومین (ع) ثابت می باشد و فقهای جامع الشرائط نیز در عصر غیبت امام معصوم (ع)، حق تصدی امور اجتماعی سیاسی جامعه را برعهده خواهند داشت. مقاله حاضر در صدد واکاوی آراء سیاسی علامه حلی در باب تولیت سیاسی فقیه در عصر غیبت، از حیث قلمرو اختیارات، شرائط و احکام ولی فقیه است.جناب علامه در آثار فقهی خود در ابواب مختلف، نظیر امر به معروف ،اقامه حدود، صلاه جمعه، خمس و زکات، باغی بر امام به تولیت فقیه در عصر غیبت اذعان کرده و برای اولین بار ولایت نصبی فقیه را در ادبیات فقهی تشیع به کار گرفته اند. وی علاوه بر تعیین قلمروتولیت فقها به شرائط و ادله ولایت فقیه پرداخته و از برخی ادله ولایت فقیه، نظیر روایت عمر بن حنظله در روشی مبتکرانه مفاهیم متقنی را برداشت نمودند.

-ولایت فقیه به معنای حق تصدی فقیه جامع الشرائط برای تدبیر و رهبری جامعه است. از نظر تشیع حق حکومت بعد از پیامبر اکرم (ص) برای ائمه معصومین (ع) ثابت می باشد و فقهای جامع الشرائط نیز در عصر غیبت امام معصوم (ع)، حق تصدی امور اجتماعی سیاسی جامعه را برعهده خواهند داشت. مقاله حاضر در صدد واکاوی آراء سیاسی علامه حلی در باب تولیت سیاسی فقیه در عصر غیبت، از حیث قلمرو اختیارات، شرائط و احکام ولی فقیه است.جناب علامه در آثار فقهی خود در ابواب مختلف، نظیر امر به معروف ،اقامه حدود، صلاه جمعه، خمس و زکات، باغی بر امام به تولیت فقیه در عصر غیبت اذعان کرده و برای اولین بار ولایت نصبی فقیه را در ادبیات فقهی تشیع به کار گرفته اند. وی علاوه بر تعیین قلمروتولیت فقها به شرائط و ادله ولایت فقیه پرداخته و از برخی ادله ولایت فقیه، نظیر روایت عمر بن حنظله در روشی مبتکرانه مفاهیم متقنی را برداشت نمودند.

-ولایت فقیه به معنای حق تصدی فقیه جامع الشرائط برای تدبیر و رهبری جامعه است. از نظر تشیع حق حکومت بعد از پیامبر اکرم (ص) برای ائمه معصومین (ع) ثابت می باشد و فقهای جامع الشرائط نیز در عصر غیبت امام معصوم (ع)، حق تصدی امور اجتماعی سیاسی جامعه را برعهده خواهند داشت. مقاله حاضر در صدد واکاوی آراء سیاسی علامه حلی در باب تولیت سیاسی فقیه در عصر غیبت، از حیث قلمرو اختیارات، شرائط و احکام ولی فقیه است.جناب علامه در آثار فقهی خود در ابواب مختلف، نظیر امر به معروف ،اقامه حدود، صلاه جمعه، خمس و زکات، باغی بر امام به تولیت فقیه در عصر غیبت اذعان کرده و برای اولین بار ولایت نصبی فقیه را در ادبیات فقهی تشیع به کار گرفته اند. وی علاوه بر تعیین قلمروتولیت فقها به شرائط و ادله ولایت فقیه پرداخته و از برخی ادله ولایت فقیه، نظیر روایت عمر بن حنظله در روشی مبتکرانه مفاهیم متقنی را برداشت نمودند.

-

ولایت فقیه به معنای حق تصدی فقیه جامع الشرائط برای تدبیر و رهبری جامعه است. از نظر تشیع حق حکومت بعد از پیامبر اکرم (ص) برای ائمه معصومین (ع) ثابت می باشد و فقهای جامع الشرائط نیز در عصر غیبت امام معصوم (ع)، حق تصدی امور اجتماعی سیاسی جامعه را برعهده خواهند داشت. مقاله حاضر در صدد واکاوی آراء سیاسی علامه حلی در باب تولیت سیاسی فقیه در عصر غیبت، از حیث قلمرو اختیارات، شرائط و احکام ولی فقیه است.جناب علامه در آثار فقهی خود در ابواب مختلف، نظیر امر به معروف ،اقامه حدود، صلاه جمعه، خمس و زکات، باغی بر امام به تولیت فقیه در عصر غیبت اذعان کرده و برای اولین بار ولایت نصبی فقیه را در ادبیات فقهی تشیع به کار گرفته اند. وی علاوه بر تعیین قلمروتولیت فقها به شرائط و ادله ولایت فقیه پرداخته و از برخی ادله ولایت فقیه، نظیر روایت عمر بن حنظله در روشی مبتکرانه مفاهیم متقنی را برداشت نمودند.

-ولایت فقیه به معنای حق تصدی فقیه جامع الشرائط برای تدبیر و رهبری جامعه است. از نظر تشیع حق حکومت بعد از پیامبر اکرم (ص) برای ائمه معصومین (ع) ثابت می باشد و فقهای جامع الشرائط نیز در عصر غیبت امام معصوم (ع)، حق تصدی امور اجتماعی سیاسی جامعه را برعهده خواهند داشت. مقاله حاضر در صدد واکاوی آراء سیاسی علامه حلی در باب تولیت سیاسی فقیه در عصر غیبت، از حیث قلمرو اختیارات، شرائط و احکام ولی فقیه است.جناب علامه در آثار فقهی خود در ابواب مختلف، نظیر امر به معروف ،اقامه حدود، صلاه جمعه، خمس و زکات، باغی بر امام به تولیت فقیه در عصر غیبت اذعان کرده و برای اولین بار ولایت نصبی فقیه را در ادبیات فقهی تشیع به کار گرفته اند. وی علاوه بر تعیین قلمروتولیت فقها به شرائط و ادله ولایت فقیه پرداخته و از برخی ادله ولایت فقیه، نظیر روایت عمر بن حنظله در روشی مبتکرانه مفاهیم متقنی را برداشت نمودند.