نقد رسانه

تازه‌ترین اثر «کاوه سجادی حسینی» با وجود همه ضعف‌هایی که در داستان دارد، به شرطی که مخاطب بتواند تلخی فیلم را تاب بیاورد، می‌تواند پیامش را درباره مهاجرت از کشور به مخاطب انتقال دهد.

مجموعه تلویزیونی یا مینی سریال «مشاور» که از شبکه افق در حال پخش است، با وجود پرداختن به مسائل مبتلا به خانواده که کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند، ظرفیت جذب مخاطبانی فراتر از بینندگان شبکه افق را دارد، ولی با سهل‌انگاری در بعضی مسائل فنی، به ویژه داستان‌پردازی و گفتگونویسی، این فرصت را از دست داده است.

فیلم سینمایی «آپاراتچی» مصداق خوبی است برای آن چیزی که از سینمای طنز انتظار داریم؛ فیلمی که مخاطب را سرگرم می‌کند، می‌خنداند، و حرفش را نیز می‌زند.

پس از اعتراضات گسترده مردمی در سراسر جهان، حالا صدای اعتراض به ادامه جنگ غزه از مراسم اسکار شنیده می‌شود.

ادامه نقد فیلم سینمایی تفریق را در این مطلب شاهد هستیم. 

 به بهانه‌ی حاشیه‌سازی دوباره رضا کیانیان لازم شد چند نکته و مسئله را به ایشان یادآوری کنیم. 

در این متن به بررسی مجله تصویری قاف می‌پردازیم.

فیلم «مرز سبز» با وجود داستان دردناک و سیاه و سفید بودنش، توانسته است روایتی جذاب از آنچه بر سر مهاجران به اروپا می‌آید را ارائه دهد و مخاطب را به خوبی تا پایان با خود همراه کند.

«رویا شهر» شاید از نظر فن پویانمایی به سینمای ایران کمک کرده باشد و کیفیتش در این زمینه بتواند مخاطبش را تا پایان نگه دارد، ولی از نظر فیلمنامه بسیار پر اشکال است و در نهایت هم تعریف انحراف‌آلودی از منجی ارائه می‌کند و مسئله مهدویت را به بازی می‌گیرد.

تماشای «آغوش باز» برای مخاطبی که سال‌ها به فیلم‌های تلخ عادت کرده، قطعاً یک اتفاق خوب است. فیلم شعیبی را می‌شود با خیال راحت در کنار خانواده دید و خوب فکر کرد و به حال خوب رسید.

مستند «عمامه صورتی» کذشته از ضعف شدید فنی، از نظر محتوایی نیز یک مستند مبتذل است؛ نه تنها به خاطر قلاب کردن دخترانی با پوشش به شدت ناهنجار؛ بلکه به خاطر اتهامات و برچسب‌هایی که با شواهد غیرمعتبر و بدون منطق به نهادهای مختلف سیاسی و مذهبی و حتی بعضی چهره‌های شاخص می‌زند.

به بهانه اکران آنلاین فیلم سینمایی تفریق، به نقد و بررسی جدیدترین اثر مانی حقیقی می‌پردازیم.