بهاره جون خدارو شکر کن که خواستگار کم داری به نظرمن کیفیت تو داشتن خواستگار مهم تره تا کمیت یعنی تو حاضری چهار تا خواستگار تحصیل کرده و خانواده دار و با فرهنگ داشته باشی یا صد تا خواستگار سیکل و دیپلم با خانواده های پرتوقع و بی فرهنگ بخوان بیان خواستگاریت و بگن باید کارمند باشی و واسه حقوقت نقشه بکشن به زن جماعت احترام نذارن.
مطمئن باش خانواده ات به خصوص پدرت بد تو رو نمیخوان یه ذره صبر کنی خواستگارها سرریز میشن فقط خواهشا زیر بار ادم بدرد نخور نرو.
سن شما یه جوری هست که پسرهای همسن تو هنوز تکلیف سربازیشون مشخص نشده بعضی ها هنوز درگیر درس هستن.
حالا باید ببینی تو خانواده شما چه چیز مهم تر هست اگه دوست داری با یه ادم تحصیل کرده ازدواج کنی باید بری تو دانشگاه فعالیت های علمی کنی تا اونجا دیده بشی اگه مذهبی میخوای که خوب میتونی تو هیات ها و جاهای مذهبی دنبال کیس مناسب باشی. اگه هم خانوادتون یه طوری هستن که به مسائل مالی اهمیت میدن بسپر دست خود خانواده.
من اگه جای تو بودم تکلیف هم کلاسیم رو یه بار برای همیشه مشخص میکردم اگه تو خانوادتون بد نیست که دختر بیست و هفت هشت ازدواج کنه میتونی به اون اقا اطمینان بدی که من به خاطر تو صبر میکنم تا تو بری سربازی و بری دنبال کار اگه نه سنت از یه حدی بره بالا ممکنه دیگه خواستگارهای الانت رو نداشته باشی قید همکلاسیت رو بزن.
ولی ببین اول از همه نظر خانواده خودت در مورد همکلاسیت چیه؟ اصلا تو خانوادتون همچین چیزی مرسوم هست که یه دختر بیاد بگه من میخوام با یه کسی که دوست دارم ازدواج کنم! خوب حالا که خواستگار نیست میتونی روی همکلاسیت هم کار کنی البته اگه ارزشش رو داشته باشه.
ازدواج کردن هم به نظر من مثل اینهایی هست که عشق خارج زندگی کردن دارن وقتی میرن اونور دلشون همش ایران هست وقتی میان ایران دلشون همش خارجه حالا فکر نکن اونور یعنی بعد ازدواج خبری هست.
ازدواج خوبه ولی خوبش خوبه نه اینکه فقط بخوای برای انجام وظیفه ازدواج کنی باید درست انتخاب کنی هدف داشته باشی عاشق باشی.
بهاره جون خدارو شکر کن که خواستگار کم داری به نظرمن کیفیت تو داشتن خواستگار مهم تره تا کمیت یعنی تو حاضری چهار تا خواستگار تحصیل کرده و خانواده دار و با فرهنگ داشته باشی یا صد تا خواستگار سیکل و دیپلم با خانواده های پرتوقع و بی فرهنگ بخوان بیان خواستگاریت و بگن باید کارمند باشی و واسه حقوقت نقشه بکشن به زن جماعت احترام نذارن.
مطمئن باش خانواده ات به خصوص پدرت بد تو رو نمیخوان یه ذره صبر کنی خواستگارها سرریز میشن فقط خواهشا زیر بار ادم بدرد نخور نرو.
سن شما یه جوری هست که پسرهای همسن تو هنوز تکلیف سربازیشون مشخص نشده بعضی ها هنوز درگیر درس هستن.
حالا باید ببینی تو خانواده شما چه چیز مهم تر هست اگه دوست داری با یه ادم تحصیل کرده ازدواج کنی باید بری تو دانشگاه فعالیت های علمی کنی تا اونجا دیده بشی اگه مذهبی میخوای که خوب میتونی تو هیات ها و جاهای مذهبی دنبال کیس مناسب باشی. اگه هم خانوادتون یه طوری هستن که به مسائل مالی اهمیت میدن بسپر دست خود خانواده.
من اگه جای تو بودم تکلیف هم کلاسیم رو یه بار برای همیشه مشخص میکردم اگه تو خانوادتون بد نیست که دختر بیست و هفت هشت ازدواج کنه میتونی به اون اقا اطمینان بدی که من به خاطر تو صبر میکنم تا تو بری سربازی و بری دنبال کار اگه نه سنت از یه حدی بره بالا ممکنه دیگه خواستگارهای الانت رو نداشته باشی قید همکلاسیت رو بزن.
ولی ببین اول از همه نظر خانواده خودت در مورد همکلاسیت چیه؟ اصلا تو خانوادتون همچین چیزی مرسوم هست که یه دختر بیاد بگه من میخوام با یه کسی که دوست دارم ازدواج کنم! خوب حالا که خواستگار نیست میتونی روی همکلاسیت هم کار کنی البته اگه ارزشش رو داشته باشه.
ازدواج کردن هم به نظر من مثل اینهایی هست که عشق خارج زندگی کردن دارن وقتی میرن اونور دلشون همش ایران هست وقتی میان ایران دلشون همش خارجه حالا فکر نکن اونور یعنی بعد ازدواج خبری هست.
ازدواج خوبه ولی خوبش خوبه نه اینکه فقط بخوای برای انجام وظیفه ازدواج کنی باید درست انتخاب کنی هدف داشته باشی عاشق باشی.