سوال اعتقادی: کسانی که از دنیا می روند، در عالم برزخ در چه سنی قرار دارند ؟

با عرض سلام و ادب خدمت شما

در خصوص اهل دوزخ روایتی مشاهده نشد که با چه هیئتی و در چه سنی و با چه صورتی هستند، البته برخی از هیئت‌ها که مربوط به برخی از گناهان خاص است، مثل محشور شدن با شکم بزرگ یا به صورت مورچه و... در روایات اشاره شده است؛ ولی معلوم نیست که این هیئت‌ها علاوه بر همان هیئتی است که در دنیا در آن قالب مرده‌اند یا نه متفاوت با آن است؟

مثلاً فرض کنید کسی که رباخوار بوده و با شکم بزرگ و قیافه زشت محشور می‌شود، و در دنیا در سن هفتاد سالگی مرده است، معلوم نیست که با همین سن هفتاد سالگی با شکمی بزرگ و قیافه‌ای زشت محشور می‌شود یا نه هیئتش در آخرت به صورت کلی با هیئت دنیوی او فرق می‌کند؟

البته ظاهرا به‌گونه‌ای است که هرکس او را می‌بیند، تشخیص می‌دهد که مثلاً این فلانی است.

  اما نسبت به بهشتیان در روایتی نقل شده است که اهل بهشت در قامت حضرت آدم و در سن حضرت عیسی (سی و سه سال) و با زبان پیامبر اسلام و با صورتی به زیبایی صورت حضرت یوسف و قلبی خالی از غش چون حضرت ایوب خواهند بود.[البرهان فی تفسیر القرآن، ج5، ص263]

البته از ظاهر روایت استفاده می‌شود که این مربوط به بهشت خُلد است، نه برزخ، ولی بعید نیست که در بهشت برزخی نیز چنین حالتی حاکم باشد؛ زیرا آنجا نیز محل تنعم بهشتیان است و اقتضای لطف خداوند این است نعمت جوانی و سلامت را که زمینه‌ساز بهره‌منی از سایر نعمت‌های برزخی و از پیش پا افتاده‌ترین نعمت‌ها است، به ایشان عطا کند.

علاوه بر این، گزارشاتی که از تجربه‌های نزدیک به مرگ به دست ما رسیده، حاکی از آن است که اهل بهشت بزرخی در سنین جوانی و در نهایت صحت و سلامت به سر می‌برند؛ به گونه‌ای که بیشترین لذت و بهره را از آن فضا می‌برند.

اما در خصوص کودکان باید عرض شود که از ظاهر روایات استفاده می‌شود که با همان سن و ظاهر کودکی محشور می‌شوند. به این دو روایت توجه بفرمایید:

در حدیثی از امام صادق علیه‌السلام نقل شده که فرمودند: «هرگاه کودکی از مؤمنان از دنیا برود، منادی در ملکوت آسمان و زمین ندا می‌دهد که فلانی فرزند فلانی از دنیا رفته است. اگر پدر یا مادر یا یکی از بستگان مؤمن او از دنیا رفته باشند، کودک را به نزد او می‌برند تا از او پرستاری کند و اگر کسی یافت نشد، او را به حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها می‌سپارند و آن حضرت تا زمانی که یکی از پدر یا مادر یا نزدیکانش به او ملحق شوند، از کودک نگهداری می‌کنند و بعد کودک را به آن فرد تحویل می‌دهند». [بحارالانوار، داراحیاء التراث، ج5، ص293]

همچنین از پیامبر بزرگ اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله نقل شده است که فرمودند: «کودکان مؤمنان در روز قیامت آنگاه که زمان حسابرسی خلایق می‌رسد، حاضر می‌شوند. خدای تعالی به جبرئیل می‌فرماید: اینان را به بهشت وارد کن. کودکان بر دروازه‌های بهشت می‌ایستند و از پدران و مادران خود سؤال می‌کنند. نگهبان بهشت به آنان می‌گوید: آنان مثل شما نیستند و گناهان و خطاهایی دارند که باید از آن بازخواست شوند. کودکان صدای خود را با گریه بلند می‌کنند؛ پس خدای تعالی می‌فرماید: ای جبرئیل، این چه صدای گریه و زاری است که بلند شده است؟ جبرئیل عرض می‌کند: خدایا! تو خود از من داناتری، اینان کودکان مؤمنان هستند و می‌گویند ما وارد بهشت نخواهیم شد تا زمانی که پدران و مادران ما وارد بهشت شوند. پس خدای تعالی می‌فرماید: ای جبرئیل، در میان جمع وارد شو و دست پدران و مادران آنان را بگیر و همراه کودکان - به خاطر رحمتی که دارم - وارد بهشت کن». [همان،  ج79، ص123]