اولین اقدام برای غصب خلافت

از جمله ظلم‌ها در حق اهل بیت علیهم السلام، غصب حق خلافت آنان است. اهل بیت علیهم السلام نیز از هر فرصتی برای اثبات این حق استفاده کرده اند؛ ولی در مواردی مصالح جامعه اسلامی را بر حق خود مقدم داشته اند.

-با این توجیهات سست مختلفی که برای لاپوشانی نیت شؤم عمر در انکار وفات آوردند نمی‌شود نیت او را پنهان کرد. انگیزه عمر از آن انکار، توطئه‌چینی برای غصب خلافت است که می‌خواهد در اولین قدمش با انکار وفات پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) اذهان مردم را به تشویش و تردید در وفات پیامبر مشغول کند تا به انتخاب خلیفه و بیعت با امیرالمومنین(علیه‌السلام) اقدام نکنند چراکه با احتمال زنده بودن پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) تلاش برای انتخاب جانشین، منتفی می‌شود.

-هرگز انکار وفات پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وآله) توسط عمر، یک انکار واقعی و ناشی از جهل و عدم آگاهی نبود؛ بلکه نقشه‌ای بود در راستای عملی کردن سناریوی غصب خلافت و کنار زدن امیرالمومنین(علیه‌السلام) و رقیبان انصاری.

-شواهد متعددی وجود دارد بر این‌که انکار وفات پیامبر توسط عمر بن خطاب، یک انکار واقعی نبود، بلکه او طبق نقشه تظاهر می‌کرد که انکارش ناشی از جهل و ناآگاهی است و وقتی ابوبکر آمد او دست از انکار کشید و از مردم خواست با ابوبکر بیعت کنند، آیا این رفتار گویای نقشه او برای خلافت ابوبکر نبود؟!