1- شرایط ویژه شما قابل درک هست و شاید چون به خاطر رفتارهای غیر قابل کنترل اصلا نه در عرف و نه در شرع، مورد توبیخ واقع نشید اما از انجایی که کار از محکم کاری عیب نمی کنه و برای اینکه وجدانتون راحت بشه لازمه اقداماتی انجام بدید.
2- پشیمانی و عزم بر جبران که جزو مراحل اولیه توبه است خودش در نوبه خودش یک امتیاز هست و چنین کسی بهتر از کسی است نه از کرده خود پشیمان می شود و نه عزم بر ترک دارد. که خوشبختانه شما هم از کرده خود تون پشیمان شدید و هم عزم بر ترک دارید
3-توبه مراحل مختلفی داره که چند مرحله اش رو اشاره کردم (عزم و جبران) مرحل ششم توبه این هست که اونقدر شخص خودش رو به عبادت و ارتباط با خدا که منبع عشق و نوارنیت هست، سوق بده تا محبت خدا در دلش رسوخ کنه و از این ارتباط چنان لذت عمیق و معنوی رو لمس کنه که لذت گناه رو اصلا لذت ندونه، و حتی به کلی لذت گناهی که قبلا چشیده رو فراموش کنه و حتی اگر هم بخواد لذت اون گناه رو تصور کنه هم نتونه. و در مرحله بالاتر از گناه و لذت اون فراری و بیزار باشه. درسته که توبه 6 مرحله داره اما کسی که همون مراحل پایین هم داشته باشه خالی از لطف نیست و مدارجی از فضیلت رو طی کرده.
4- توبه یعنی «برگشت با حالت پشیمانی و عزم بر جبران» پس قطعا توبه شما قبول شده، اما اونچه شما رو دچار ناراحتی کرده اثر گناه و خطایی که بر قلب شما گذاشته شده که به مرور با اعمالی که فرمودید این حالت زنگار و عذاب وجدان رفع میشه. اما زمانبر هست. در ادامه و استقامت بر اعمال خوب و ترک گناه، شما به مرحله ای می رسید که مهربانی خدا رو بعینه می بینید. چنانچه خود خدا در قران فرموده که : وَمَنْ يَعْمَلْ سُوءًا أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللَّهَ يَجِدِ اللَّهَ غَفُورًا رَحِيمًا؛[1] و هر كس كار بدى كند، يا بر خويشتن ستم ورزد؛ سپس از خدا آمرزش بخواهد، خدا را آمرزنده مهربان خواهد يافت.
یکی از اوصاف خداوند اینه که خداوند آثار گناه رو در اثر توبه بنده، محو می کنه، و نه تنها محو می کند بلکه به جای آن حسنه می گذارد. البته برای شخصی که توبه واقعی کند. البته این حالت همانطور که عرض شد زمان بر هست.
بنده وقتی بجای رذیلت و پستی گناه، نور عبادت و بندگی رو جایگزین کرد و به لذت عبادت رسید، دیگه اثری از لذت گناه بر صفحه روح خود نمی بنید تا که بخواهد ازش لذت ببرد. و از انجا که پاداش و عقاب ما بر اساس آنچیزی است که روح ما کسب کرده،شخص توبه کار لکه ای از تاریکی گناه با خود از این دنیا نخواهد برد تا که عقاب شود.
سلام و عرض ادب خدمت شما کاربر گرامی
چند نکته تقدیم میشه امید هست مفید واقع شود.
1- شرایط ویژه شما قابل درک هست و شاید چون به خاطر رفتارهای غیر قابل کنترل اصلا نه در عرف و نه در شرع، مورد توبیخ واقع نشید اما از انجایی که کار از محکم کاری عیب نمی کنه و برای اینکه وجدانتون راحت بشه لازمه اقداماتی انجام بدید.
2- پشیمانی و عزم بر جبران که جزو مراحل اولیه توبه است خودش در نوبه خودش یک امتیاز هست و چنین کسی بهتر از کسی است نه از کرده خود پشیمان می شود و نه عزم بر ترک دارد. که خوشبختانه شما هم از کرده خود تون پشیمان شدید و هم عزم بر ترک دارید
3-توبه مراحل مختلفی داره که چند مرحله اش رو اشاره کردم (عزم و جبران) مرحل ششم توبه این هست که اونقدر شخص خودش رو به عبادت و ارتباط با خدا که منبع عشق و نوارنیت هست، سوق بده تا محبت خدا در دلش رسوخ کنه و از این ارتباط چنان لذت عمیق و معنوی رو لمس کنه که لذت گناه رو اصلا لذت ندونه، و حتی به کلی لذت گناهی که قبلا چشیده رو فراموش کنه و حتی اگر هم بخواد لذت اون گناه رو تصور کنه هم نتونه. و در مرحله بالاتر از گناه و لذت اون فراری و بیزار باشه. درسته که توبه 6 مرحله داره اما کسی که همون مراحل پایین هم داشته باشه خالی از لطف نیست و مدارجی از فضیلت رو طی کرده.
4- توبه یعنی «برگشت با حالت پشیمانی و عزم بر جبران» پس قطعا توبه شما قبول شده، اما اونچه شما رو دچار ناراحتی کرده اثر گناه و خطایی که بر قلب شما گذاشته شده که به مرور با اعمالی که فرمودید این حالت زنگار و عذاب وجدان رفع میشه. اما زمانبر هست. در ادامه و استقامت بر اعمال خوب و ترک گناه، شما به مرحله ای می رسید که مهربانی خدا رو بعینه می بینید. چنانچه خود خدا در قران فرموده که : وَمَنْ يَعْمَلْ سُوءًا أَوْ يَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يَسْتَغْفِرِ اللَّهَ يَجِدِ اللَّهَ غَفُورًا رَحِيمًا؛[1] و هر كس كار بدى كند، يا بر خويشتن ستم ورزد؛ سپس از خدا آمرزش بخواهد، خدا را آمرزنده مهربان خواهد يافت.
یکی از اوصاف خداوند اینه که خداوند آثار گناه رو در اثر توبه بنده، محو می کنه، و نه تنها محو می کند بلکه به جای آن حسنه می گذارد. البته برای شخصی که توبه واقعی کند. البته این حالت همانطور که عرض شد زمان بر هست.
بنده وقتی بجای رذیلت و پستی گناه، نور عبادت و بندگی رو جایگزین کرد و به لذت عبادت رسید، دیگه اثری از لذت گناه بر صفحه روح خود نمی بنید تا که بخواهد ازش لذت ببرد. و از انجا که پاداش و عقاب ما بر اساس آنچیزی است که روح ما کسب کرده،شخص توبه کار لکه ای از تاریکی گناه با خود از این دنیا نخواهد برد تا که عقاب شود.
پی‌نوشت:
1- سوره نسا/ آیه 110