امتحان الهی برای تکمیل جوهر انسان و تغییر وضعیت از خامی به پختگی است.
سوال: مگر خداوند از باطن کارهای مردم آگاه نیست که می خواهد با امتحان آنها چیزی را بفهمد؟ مگر نه این است که قرآن فرموده: هیچ ذره ای وهیچ حرکتی و حتی هیچ امر کوچک و بزرگی در عالم هستی نیست، مگر آنکه معلوم و آشکار نزد خداوند است؟ پس امتحان یعنی چه؟
شهید مطهری(ره) در پاسخ به پرسش مذکور میفرمایند: «یک وقت چیزی را مورد امتحان قرار میدهند برای اینکه مجهولی را تبدیل به معلوم کنند، برای این کار چیزی را به عنوان میزان و مقیاس به کار میبرند، مثل اینکه کالایی را در ترازو می گذارند تا بفهمند که وزن واقعی آن چقدر است، ترازو فقط وسیله وزن کردن است، اثرش فقط این است که وزن واقعی جسم را معلوم می کند.
اما امتحان معنی دیگری هم دارد و آن از قوه به فعل آوردن و تکمیل نمودن است. اینکه خداوند که به وسیله بلایا وشداید امتحان می کند، به معنی این است که به وسیله اینها هر کسی را به کمالی که لایق آن است میرساند، فلسفه شداید و بلایا فقط سنجش وزن و درجه و کمیت نیست، همچنین زیادکردن وزن و بالابردن درجه و افزایش دادن به کمیت است. خداوند امتحان نمیکند که وزن واقعی و حد و درجه معنوی و اندازه شخصیت کسی معلوم شود و حد شخصیت آن بنده افزوده شود.»
وی در جای دیگر میگوید: «امتحان الهی برای تکمیل جوهر انسان است، حقیقت امتحان پختن و رساندن خامها و کالهاست.»[1]
__________________________________________________
نقل شده از سایت پرسمان دانشجویان