شیعه انگلیسی فرقه بسیار کوچک و معدود اما بلطف پولهای هنگفت استکبار جهانی و حمایت رسانه‌ای آنان، بسیار پرصدا و هیاهوگر است. آنان مخالف وحدت شیعه و سنی بوده و همواره در راستای وحدت به شبهه می‌پردازند.
شبهه‌ای اخیرا توسط شیعه انگلیسی در فضای مجازی در نقد وحدت میان شیعه و سنی منتشر شده است که ما در مقاله قبلی به بخش‌های ابتدایی آن پرداختیم و پاسخ آن را داده‌ایم و اکنون به فرازهای دیگر آن شبهه اشاره و پاسخ آن را خواهیم داد.
بخش چهارم شبهه: این جماعت می‌گویند: ما بسیار قدرتمندیم و هیچ کس جرأت تعرض به ما را ندارد و ما از قوی‌ترین نیروهای نظامی دنیا هستیم و با این حرف‌ها با ابر قدرت‌های دنیا مقابله می‌کنند و کشور را تا سر حد جنگ می‌برند. ما شیعیان می‌گوییم اگر شما این‌قدر قدرتمندید و از ابر قدرت‌های دنیا نمی‌ترسید و آن‌ها توان مقابله با شما را ندارند چه شده از چند بز چران سنی در کوه‌ها می‌ترسید و هر باجی به بهانه‌ی وحدت و به آن‌ها می‌دهید!
پاسخ:
اولا: گویا شبهه‌کننده چنان بی‌خبر از جهان است که حتی آمار جمعیت اهل سنت در برابر شیعه را نمی‌داند. جمعیت اهل سنت بیش از 5 برابر جمعیت شیعیان جهان است.
ثانیا: اگر تعداد شیعیان نیز بیشتر بود، بازهم ما سخن از وحدت می‌گفتیم، چراکه هم مطابق سیره‌ی اهل بیت(علیهم‌السلام) است و هم اختلافات مذهبی در طول تاریخ هیچ ثمره‌ای نداشته و فقط به نفع دشمن شده است.
اتفاقا همین اعمال جاهلانه‌ی شما شیعیان انگلیسی سبب شد که موج شیعه‌باوری که در میان اهل سنت ایجاد شده بود بخوابد، بلکه حتی تبدیل به دشمنی شود.
بخش پنجم شبهه: این جماعت صبح تا شب دم از سازش و وحدت و یکی بودن و احترام با دشمنان امیرالمومنین(علیهالسلام) می‌زنند.
ما شیعیان می‌گوییم: چه طور شما با دشمنان‌تان همچون آمریکا و انگلیس و .. و هر کسی که باشد هیچ احترام و سازشی را قبول نمی‌کنید و شعار می‌دهید: «می‌میریم، سازش نمی‌پذیریم» و هرکس کمی نسبت به مخالفان‌تان نرم شود را بی‌غیرت می‌دانید. حال چه طور هرکس نسبت به دشمنان امیرالمومنین(علیهالسلام) نرم شود با بصیرت می‌شود!!
پاسخ:
اولا: او با نسبتی بسیار غلط و نادرست، اهل سنت را دشمنان امیرالمومنین(علیهالسلام) و ناصبی قلمداد کرده است که این دروغی بس بزرگ است. اهل سنت گرچه ولایت امیرالمومنین(علیهالسلام) به معنای خلافت ایشان را قبول ندارند، اما ولایت به معنای عام که همان حبّ امیرالمومنین و اهل بیت(علیهم‌السلام) است را قبول دارند، بلکه عالمان آن‌ها فتوا به وجوب حب اهل بیت(علیهالسلام) داده‌اند و حتی آنان نیز دشمنان امیرالمومنین(علیهالسلام) را از دایره ایمان خارج می‌شمارند. حال، چطور شما این جماعت محبّ علی(علیهالسلام) را دشمنان ایشان معرفی می‌کنید؟!
ثانیا: شعار «می‌میریم سازش نمی‌پذیریم» به معنای سازش در برابر استکبار و کفر جهانی است و مقصود از این سازش نیز کوتاه آمدن از مواضع انقلابی و دینی است.
اما شعار وحدت با مذاهب اسلامی به معنای کوتاه آمدن و دست کشیدن از همه مواضع و اعتقادات مذهبی خود نیست. بلکه به این معناست که به اختلافات مذهبی دست نمی‌آزیم، بلکه تکیه و تاکید بر مشترکات کرده و از جولان دادن در اختلافات دوری می‌کنیم.
آیا اینکه خدا در قرآن به اهل ادیان فرموده: «يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَىٰ كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا (آل عمران/64) ای اهل کتاب، بیایید از آن کلمه حق که میان ما و شما یکسان است پیروی کنیم که به جز خدای یکتا را نپرستیم، و چیزی را با او شریک قرار ندهیم» به معنای سازش و گذشت از حقیقت‌های اسلام است یا فقط به معنای تکیه کردن بر مشترکات و دوری از افتراقات؟!
آیا سکوت امیرالمومنین(علیهالسلام) در برابر غصب خلافت و خلفا -که واقعیتی انکارناپذیر است- را به معنای پذیرفتن و قبول داشتن و تایید خلافت خلفای غاصب تفسیر می‌کنید؟! یا آنکه با وجود نپذیرفتن و عدم تایید آنان، سکوت کرد تا به اختلافات دامن نزند؟
آیا این سکوت و صبر امیرالمومنین(علیهالسلام) را به معنای بصیرت تفسیر می‌کنید یا بی‌بصیرتی؟!
پس لازمه هر سکوتی، دست کشیدن و کوتاه آمدن از مواضع و عقائد خود نیست.
بخش ششم شبهه: این جماعت هیچ صحبتی راجع به اتفاقات تلخ روزهای آخر عمر پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) و چگونگی تشکیل سقیفه و شهادت حضرت زهرا(علیهاالسلام) و نقشه‌های ابوبکر و عمر و عایشه برای شهادت پیامبر و غصب خلافت امیرالمومنین(علیهالسلام) نمی‌کنند، و حتی علما را تهدید می‌کنند که اگر صحبتی راجع به عمر و ابابکر و.. شود به دادگاه روحانیون کشیده می‌شوند و الان جوانان شیعه را در بی‌اطلاعی و بی‌سوادی محض نسبت به تاریخ و دین شیعه قرار داده‌اند و جوانان هیچ چیز از دین‌شان نمی‌دانند و نمی‌توانند از مذهب‌شان دفاع کنند، و حتی عقایدشان به عمریه نزدیک شده و فقط اسم شیعه دارند.
ما شیعیان می‌گوییم چه طور صبح تا شب از انقلاب می‌گویید، و از شاه و اتفاقات آن زمان هزاران فیلم و سریال ساخته‌اید، و دهه‌ی فجر و هزاران تبلیغات برای حکومت خودتان قرار داده‌اید و حتی در کتاب‌های درسی و شبکه‌ها و سریال‌ها پر است از این مطالب و هر اتفاقی راجع به زمان شاه و ظلم‌های شاه بود گفته می‌شود اما ظلم‌های دشمنان امیرالمومنین(علیهالسلام) باید ناگفته بماند!!
پاسخ:
اولا: وحدت به معنای نگفتن همه چیز و سکوت در مورد واقعیت‌های تاریخی نیست. وحدت به معنای دوری از همان مسائل تفرقه‌افکن مانند لعن‌های علنی و فحاشی و توهین به مقدسات اهل سنت است.
ثانیا: این ادعای او که گفته: «از اتفاقات پس از رحلت پیامبر هیچ سخنی گفته نمی‌شود» دروغ بزرگی است که به دور از واقعیت موجود در ایران است. اگر او در ایام‌های مذهبی علی الخصوص در ایام فاطمیه حضور می‌داشت به وضوح می‌دید که در این مراسمات مذهبی به طور گسترده و به خوبی درباره حقائق پس از رحلت پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) سخن گفته می‌شود و کسی منع نمی‌شود.
رهبر معظم انقلاب در راس همه، در ایام فاطمیه، به مدت چند شب مراسم عزای حضرت زهرا(علیهالسلام) را برگزار می‌کند و اتفاقا این مراسمات از صدا و سیما نیز پخش می‌شود. و این خود گویای این مساله است.
ثالثا: اینکه گفته: علما از سوی حکومت تهدید می‌شوند که اگر کسی درباره ابوبکر و عمر سخنی بگوید، به دادگاه ویژه روحانیت کشانده می‌شود دروغی بس مضحک است. نه منعی در این باره وجود دارد و نه کسی بدین خاطر به دادگاه کشانده می‌شود. این را از علمای حاضر در ایران بپرسید تا ببینید هرگز دراین‌باره تهدید نشده‌اند. تنها چیزی که منع می‌شود همان تفرقه‌افکنی و شعله‌ور ساختن اختلافات است.
بخش هفتم شبهه: اين جماعت انواع مخالفت‌ها و ضربه‌ها را به شعائر حسینی(علیهالسلام) زده‌اند، و هر ساله قبل از ایام محرم سخنرانی می‌کنند و می‌گویند برای از بین بردن خرافات در عزاداری‌ها ما تلاش می‌کنیم و با این اراجیف انواع ضربه‌ها را به عزاداری اباعبدالله الحسین(علیهالسلام) زده‌اند از جمله انکار وجود حضرت رقیه(علیهاالسلام).
پاسخ
اولا: مقصود او از مخالفت با شعائر حسینی همان قمه‌زنی است. جالب است آنان بدون ارائه هیچ سند معتبر تاریخی روایی در مشروعیت قمه‌زنی آن را جزء شعائر حسینی محسوب می‌کنند. اگر شما شیعه هستید شیعه یعنی پیرو یعنی هر آنچه اهل بیت(علیهم‌السلام) انجام دادند انجام دهید و هر آنچه را ترک کردند ترک کنید. شما فقط یک نمونه تاریخی معتبر بیاورید که مثلا امام صادق(علیهالسلام) در عزای امام حسین(علیهالسلام) قمه زده باشد و یا امامی بر روی خار مغیلان و یا آتش گداخته راه رفته باشد! یا حداقل، کسی از اصحاب ائمه اطهار(علیهم‌السلام) این اعمال را انجام داده باشد و امامی آن را تقریر کرده باشد!
وانگهی، اکنون که عصر رسانه و تبلیغات سوء دشمنان بر علیه شیعه است این اعمال شما موجب وهن مذهب تشیع شده و بطلان این اعمال دو چندان شده است.
ثانیا: کسی از میان هزاران عالم و مجتهد حاضر در ایران، وجود دختری که مصائب مذکور در کربلا را متحمل شده است، هرگز انکار نکرده است، بلکه از میان این تعداد کثیر عالم، تنها تعداد معدودی انگشت شمار، در نام این دختر تردید روا داشته و گفتند این دختر نامش رقیه نبوده است، بلکه نامش فاطمه صغیره بوده است. در واقعیت چه فرقی می‌کند نام این دختر امام حسین(علیهالسلام) فاطمه صغیره باشد یا رقیه یا هر نام دیگر.
پس کسی انکار شخصیت نکرده، بلکه فقط تعداد اندکی در نام این دختر تردید کرده‌اند.
در انتها باید گفت: شیعه انگلیسی این فرقه کوچک پرصدا که اصرار فراوانی بر لعن علنی دارند باید نام‌شان را فرقه لعنیه نهاد. اینان عوامل دست آمریکا و انگلیس و جیره‌خوار استکبار برای تفرقه افکنی میان مسلمانان هستند.
پس از انقلاب اسلامی و تبیین مبانی انقلابی شیعی ایران در سطح جهان و حمایت از جوامع اسلامی فارغ از هرگونه مذهبی، سبب شده بود تا موج شیعه‌باوری و دوستی و تقریب مذاهب در سطح جهان اسلام رخ دهد اما شیعه انگلیسی نه تنها با اعمال خود این موج را خاموش بلکه آن را مبدّل به دشمنی و برادرکشی در عراق و سوریه و لبنان و افغانستان و پاکستان بلکه حتی ایران کرده‌اند که البته تک تک آنهایی است که با اعمال و رفتار و گفتار و نوشتار خود سبب این فتنه عظیم شده‌اند در ریخته شدن خون همه آن شهدا، سهیمند.