در میانه اجرای طرح برخورد با مروجین بی‌حجابی و فساد در پوشش، خبر انتشار یافته از تذکر رهبری موجب برخی تردیدها در شیوه اجرای کار شد. هرچند هنوز نقطه‌نظرات رهبری در مورد طرح کنونی موسوم به نور، به صورت مصداقی و جزئی روشن نیست؛ اما قطعاً هدف تذکر رهبری بازداشتن نیروی انتظامی از وظیفه ذاتی خود نبوده؛ بلکه انگیزه رهبری افزودن بر سطح و دقت کار است.
بیانات رهبر معظم انقلاب همیشه در مقاطع مهم، پایان‌بخش بسیاری از تحلیل‌های ناقص و اصلاح‌گر برخی از دریافت‌های فکری خام و ناصواب بوده است. ایشان با توجه به ارتباطات گسترده با جوامع و شخصیت‌های نخبگانی، به صورت دقیق جریان‌های فکری مختلف را دنبال کرده و از نزدیک با ایده‌های فکری و تئوری‌های مطرح در باب اداره جامعه و بایسته‌های آن آشنا هستند.
تذکر اخیر ایشان در مورد اجرای برخی از طرح‌ها با محوریت پوشش و عفاف جامعه ایرانی را باید در همین چهارچوب ارزیابی کرد. باید اعتراف کرد که این طرح در حد انجام فعل از سوی یک ارگان مرتبط با مسئله حجاب یعنی نیروی انتظامی بوده و فاقد هماهنگی‌ها و پیوست‌های سیاسی و اجتماعی و امنیتی بوده است.
هرچند نیروی انتظامی در طی چند سال گذشته نشان داده است که از هوشمندی بالایی در کنترل و مواجهه با جریان‌های معارض و فرصت‌طلب اجتماعی سیاسی برخوردار است؛ اما نمی‌توان از برخی جوانب مورد غفلت واقع شده در طرح موسوم به نام «نور» عبور کرد و به هر قیمتی خواهان ادامه همین طرح فعلی شد.
بر اساس برخی شواهد پیدا و پنهان، این طرح با دیگر نهادهای مرتبط مورد مشورت قرار نگرفته است، یک جبهه کارآمد پشتیبان برای آن در نظر گرفته نشده است و این فرصت داده نشده است تا دیگر مجامع اداری و سازمانی هم وظایف خود را انجام دهند.
همچنین این اقدام عاری از جنبه مردمی بوده و اقتضای فراوانی وجود داشت که تشکل‌ها و نهادهای مردمی هم با هم‌افزایی خود، نیروی انتظامی را تنها نگذاشته و عرصه را برای به فعلیت رسیدن مسئولیت جمعی و وظیفه اجتماعی خود فراهم می‌کردند. به ویژه اینکه نیروهای دغدغه‌مند بارها با اقدامات آتش به اختیار و در راستای امر به معروف، توانسته‌اند برای خود کارنامه قابل قبولی به دست بیاورند. حضور آن‌ها در مترو در طی ماه‌های اخیر و برقراری دیالوگ سازنده با برخی از زنان دارای پوشش نامناسب و مدیریت درست آن‌ها در صحنه، ظرفیت‌هایی است که حفظ و توسعه آن به عنوان بخش مکمل، ضروری است.
در پایان باید گفت که فقدان عقبه چندجانبه و عدم مشارکت جستن دیگر متولیان حجاب و عفاف را نباید بهانه‌ای برای متوقف ساختن نیروی انتظامی دانست؛ چراکه در هر شرایطی و فارغ از اینکه دیگران چه می‌کنند، نیروی انتظامی موظف به تذکر، برخورد و جلوگیری از اجرایی شدن خواست حجاب‌ستیزان است.
همچنین اینک که نیروی انتظامی پس از ماه‌ها انتظار به میدان آمده است به جای توقف طرح که فرصت جدیدی را برای حجاب‌ستیزان ایجاد می‌کند و ممکن است پیام ضعف را مخابره کند، باید آن را در ادامه ترمیم و تکمیل کرد و بستر تبدیل آن را به یک مانور ملی برای وفاداری به پوشش ایرانی‌اسلامی آماده ساخت.