- ازدواج حقی همگانی است و بهترین همسران، دیندارترین آنها هستند؛ البته توجه به سلامت جسمی و روحی همسر، امری عقلایی و منطقی است؛ منتها شرعا و عقلا افراد بیمار نیز حق ازدواج داشته و میتوانند با انتخاب همسری مناسب و هم شأن به خوشبختی برسند.
سؤال: خانمی هستم با بیماری «آلوپسی» که درجات مختلف دارد. اما سؤالی که دارم این است که مگر زنان بیمار حق ازدواج و زندگی مشترک را ندارند؟ چرا آقایان بهجای توجه به نجابت فقط به زیبایی فکر میکنند؟ اگر آقایی مریض باشد توقع دارد خانمها واقعنگر باشند ولی اکنونکه خانم مشکل دارد حال او را درک نمیکنند و ...
پاسخ: ازدواج حقی همگانی است و در آن سیاه یا سفید، پیر یا جوان، مریض یا سالم و... فرقی نداشته و همگان این حق را دارند که همسری برای خود انتخاب کنند. در شریعت، ملاک همسر شایسته را دیندار بودن معرفی کردهاند و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در این رابطه میفرماید: «هر که با زنی به خاطر مالش ازدواج کند، خداوند او را به مال وی واگذار میکند، و هر که با او به خاطر جمال و زیبائیاش ازدواج نماید، در او چیزی را که خوشایند او نیست، خواهد دید، و هر که با وی به خاطر دینش ازدواج کند، خداوند تمامی این مزایا را برای او جمع میکند.» (وسایل الشیعه ج 20 ، ص 51)
حتی یکی از محاسن شخص دیندار این استکه بیماری و سایر مشکلات خود را مخفی نکرده و آن را صادقانه به خواستگارش بیان میکند تا او با چشمی باز و بصیرتی کامل، اقدام به ازدواج کند که در رفتار شما یقینا این مساله وجود داشته است؛ البته طبیعی است که طرف مقابل نیز حق دارد در کنار توجه به روحیات و معنویات، بهسلامت جسمی همسرش توجه داشته و برایش مهم باشد که همسر آیندهاش تا جایی که امکان دارد بیعیب و نقص باشد؛ اما یقینا افرادی هستند که شرایط شمارا نیز پذیرفته و شما را به همسری قبول کنند که این احتمال در مردانی که مشکلی مشابه شما را دارند بیشتر است و میتوانند به خوبی حال شمارا درک کرده و همسری هم شأن و کُفو شما باشند؛ لذا شما میتوانید با مشاوران همان مرکزی که این نوع بیماران را حمایت و درمان میکند ارتباط برقرار کرده و از آنها بخواهید واسطه ازدواج شما با افرادی باشند که شرایط ازدواج رادارند.
پینوشت:
حر العاملی، محمد بن الحسن، وسایل الشیعه، داراحیاء التراث العربی، 1412 ق.