حدیث «من مات» در منابع اهل سنت

یکی از روایات پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌ وآله) که علمای شیعه برای اثبات امامت به آن استدلال کرده‌اند، حدیث معروف «من مات» است؛ اما برخی جاهلان از اهل سنت به این استدلال اشکال کرده که این روایت ضعیف است و در منابع اهل سنت وجود ندارد. اگر کسی اندک آشنایی با منابع روایی اهل سنت داشته باشد، به راحتی بی‌اساس بودن این اشکال را درک کرده و اعتراف می‌کند که این روایت با اسناد مختلف در اکثر کتب روایی و معتبر اهل سنت آمده است.
ما برای رعایت اختصار تنها به ذکر نام این کتب بسنده می‌کنیم: 1. «صحیح» مسلم با لفظ: «من لم یعرف امام زمانه فمات میته جاهلیه».2. «مسند» ابو داود با لفظ: «من مات بغیر امام مات میته جاهلیه، و من نزع یداً من طاعه جاء یوم القیامه لاحجه له» 3. «مسند» احمدبن حنبل با لفظ: «من مات بغیرامام مات میته جاهلیه» 4. «المعیار والموازنه» ابوجعفر اسکافی با لفظ: «من مات و لا امام له مات میته جاهلیه». 5. «العلل الوارده فی الاحادیث» 6. «زواید» احمدبن عمر 7. «الکنی والاسماء» حافظ دولابی. 8. «صحیح ابن حبان»، ابوحاتم محمد بن حبان تمیمی. 9. «معجم الکبیر» حافظ ابوالقاسم طبرانی. 10. «مستدرک الصحیحین» و... .(سایت آیت الله مکارم شیرازی، کد: 249480)
این تنها گوشه‌ای از منابع اهل سنت است که این مطلب را ذکر کردند؛ شما برای دیدن متن حدیث و آدرس دقیق آنها به همان سایت مراجعه کنید. در برخی سایت‌ها نیز تا 60 منبع برای این روایت بیان شده است.(سایت ولایی، کد 51)