فکر گناه گناه نیست، چون اگر حرام باشد، می شود قصاص قبل از جنایت، ولی نمی گویند اشکال ندارد، بلکه می گویند از فکر گناه هم پرهیز نمایید.فکر گناه تا زمانی که منتهی به انجام گناه نشود،گناه محسوب نمی شود ،ولی بی شک آثار نامطلوبی بر روح انسان می گذارد.
پرسش: .آیا فکر گناه گناه است؟.اگر من در ذهن خود خیال پردازی گناه کنم اما هی چ قصد عملی شدنش را نداشته باشم یعنی( همان خیلی پردازی کفایت کنم)آیا در نیت من کجی بوجود می آید؟چون از بچگی در گوشمان خوانده شده انسان نان نیتش را میخورد.
پاسخ: فکر گناه گناه نیست ، چون اگر حرام باشد ،می شود قصاص قبل از جنایت، ولی نمی گویند اشکال ندارد، بلکه می گویند از فکر گناه هم پرهیز نمایید. آیت الله مکارم دراین باره می فرماید:فکر گناه تا زمانی که منتهی به انجام گناه نشود،گناه محسوب نمی شود ،ولی بی شک آثار نامطلوبی بر روح انسان می گذارد.(1) از نظر اولیای الهی درست است که فکر و اندیشه گناه گناه محسوب نمی شود، ولی پاکى و صفاى قلب را از بین مى برد . انسان را به ارتکاب آن وا مى دارد. حضرت على(ع) فرمود: «من کثر فکره فى المعاصى دعته إلیها؛(2) کسى که در مورد گناهان زیاد فکر کند، گناهان او را به سوى خود مى کشند».نیز فرمود: «خوض النّاس فى شىءٍ مقدّمة الکائن؛(3) فرو رفتن و تفکّر در مورد چیزى، سرآغاز وجود و پیدایش آناست».از این رو حضرت مسیح به پیروان خود فرمود: «موسى بن عمران به شما دستور داد زنا نکنید، اما من به شما سفارش مى کنم فکر زنا را هم نکنید، زیرا کسى که به زنا بیاندیشد، مانند کسى است که در اتاق زیبا و رنگ آمیزى شدهاى، آتش روشن کند. در این صورت هر چند ممکن است خانه در آتش نسوزد، لکن دست کم دود، آن را سیاه و خراب مى کند».(4)
پى نوشتها:
1 . آیت الله مکارم، بخشی از مسائل کثیر الابتلا، س162.
2. غرر الحکم،ج5،ص321.
3. همان،ج3،ص451.
4. بحارالانوار، ج 14، ص309.
مرکزملی پاسخگویی به سئوالات دینی