آیا جهان از هیچ به وجود آمده است؟

آیا جهان از هیچ به وجود آمده است؟ چگونه جهان ما می‌تواند، حدود 14 ميليارد سال قبل، ناگهان از «هيچ» به‌ وجود آيد؟ فضای خالی در يك لحظه، و ثانيه‌ای بعد، يك انفجار انرژی؟

ایده ایجاد جهان از هیچ، اولین بار در سال ۱۹۷۳ طی مقاله ای در مجله نیچر (www.nature.com) توسط ادوارد ترایون، از کالج هانتر دانشگاه سیتی شهر نیویورک مطرح شد. او این فرضیه را  مطرح کرد: جهان چیزی است که به دلیل یک تحول کوانتومی در خلاء (هرچندوقت یکبار رخ می دهد) به وجود می آید، اگرچه مقدار ماده خالص لازم برای ایجاد یک جهان ممکن است، نزدیک صفر باشد، این ماده باید تا حد چگالی های غیرقابل تصور، فشرده شود. البته هیچ به معنای کوانتومی.(مهبانگ، بینگ بنگ، انفجار بزرگ، عالم از هیچ، اسامی دیگر این مساله می باشد)

بعد از او افرادی مانند استفان هاوکینگ به ترویج این نظریه پرداختند؛ كتاب طرح باشكوه (The Grand Design) نوشته این دانشمند، سر و صدای زيادی پس از انتشار به‌ راه انداخت، زيرا در اين كتاب آمده است، جهان‌ هستی می‌تواند بدون دخالت خداوند به‌ وجود آيد.

فيزيك‌دان مشهور لارنس كراوس( الان هم زنده است) به‌ طور گسترده‌ای از آموزش به‌ روش علمی دفاع كرده است. او در نگارش آخرين كتاب خود يعنی كتاب آفرينش از هيچ، تمام مهارت علمی خود به‌عنوان يك دانشمند برجسته را به‌كار گرفته است. حدس و گمان او اين است كه قوانين فيزيك كاملاً با جهانی كه از «هيچ» پا به عرصه وجود می‌گذارد، مطابقت دارد.

معنای هیچ از نظر این دانشمندان:
جناب لارنس كراوس در بخشی از مصاحبه خود درباره روش کار خود می گوید:

Krauss: Well, I don' t believe we can make great progress understanding nature or even understanding ourselves by turning inwards. I would go so far as to say we can only really claim to know things that we can apparently test but unless we reflect on reality, then we' re just playing mind games, in my opinion.[1]

«من باور ندارم كه با برگشت به گذشته، قادر به پيشرفت قابل‌ ملاحظه‌اي در درك طبيعت و يا حتي خودمان داشته باشيم. من تا آنجا  پيش می‌روم كه می‌گويم، ما در واقع تنها می‌توانيم ادعا كنيم: فقط شناخت چيزهايی برای ما امکان‌پذیر است كه آشکارا قادر به آزمودن آن باشيم. تا زمانی که ما فقط در حال انديشيدن درباره واقعيت باشيم، تنها مشغول انجام يك بازی ذهنی هستيم. تنها با آزمایش و تجربه به واقعیات راه داریم نه با اندیشیدن و تفکر»
او در توضیح معنای «هیچ» می گوید:

Lawrence Krauss: To a physicist, the first version of nothing of is simply empty space with nothing in it. You wouldn' t have any particles, all the radiation and so, there's literally nothing in it. But that nothing is actually quite complicated because of quantum mechanics and relativity. It turns out empty space is a boiling, bubbling brew of virtual particles, popping in and out of existence in a time so short that you can' t even measure them.

«برای يك فيزيك‌دان، نسخه اوليه «هيچ»، فضايی خالی است كه «هيچ‌چيز» در آن وجود ندارد. نه ذرّه‌ای و نه تابشی، و نه هيچ چيز ديگری نبايد در اين فضا وجود داشته باشد، بنابراين به‌ معنای واقعی كلمه، اين «هيچ» است كه در اين فضا وجود دارد. اما در واقع اين «هيچ» با توجه به [قوانین] مكانيك كوانتوم و نسبيّت، بسيار پيچيده است. اين «هيچ» نشان می‌دهد كه در يك فضای خالی، در زمانی بسيار كوتاه كه حتی ما قادر به اندازه‌گيری آن نيستيم، ذرّات مجازی در حال جوشش و تلاطم به داخل و خارج هستی هستند»

همچنین دربیان فرق بین «عدم ونیستی» فلسفی با «هیچ » در فیزیک کوانتوم می‌گوید:

I don' t exactly know that those words mean. It seems to me that nothing is a physical quantity just like something is and we need to look to the universe to ask what it is.  Now, from a physical point of view, one can get a little closer to that vague and I would say ill-defined notion of non-being that philosophers and theologians might have argued about for thousands of years by saying, well, in fact there are other versions of nothing and in fact, you can imagine no space and no time, which of course I think is a better version of non-being and non-existence.  But if we apply the laws of quantum mechanics to gravity, then in that theory, even space itself can pop into existence, spontaneously - space and time, where there were no time and space before.   And, boy, that s pretty close to what I think anyone would argue is nothing but, you know, if it doesn' t satisfy those who think that that' s non-being, so be it.  But I' m much more interested in the nothing of the actual universe than some vague, a priori definition of what non-being is.[2]

من دقيقاً نمی‌دانم كه اين كلمات «عدم‌ يا نيستی» به چه معناست. به‌نظر من «هيچ» يك كميّت فيزيكی است، همان‌گونه كه «چيز» يك كميّت فيزيكی است، و ما برای شناخت آن نيازمند بررسی جهان هستيم. در حال حاضر، از ديدگاه فيزيك، ما قادريم اندكی به اين موضوع سربسته و اسرارآمیز نزديك شويم و من می‌گويم، در واقع به‌جای مفهوم مبهم «عدم» كه فيلسوفان و حكمای الهی برای هزاران سال درباره آن بحث كرده‌اند، تفسير‌های ديگری از «هيچ» وجود دارد و در واقع، هیچ، بدون فضا و زمان نيز قابل تصور است كه البته من تصور می‌كنم از تفسير «عدم» يا «نيستی»، بهتر باشد. اما در صورتيكه ما قوانين مكانيك كوانتوم و گرانش را به‌كار بگيريم آنگاه، در اين نظريه، حتی خودِ فضا می‌تواند خود به‌خود پا به عرصه وجود بگذارد- فضا و زمان در جائيكه هيچ زمان و فضايی قبلاً وجود نداشت. تصور می‌کنم که هر کسی تصدیق می‌کند، اين مفهوم را (عدم وجود فضا و زمان) به مفهوم«هیچ» خيلي نزديك است، اما اگر اين توضيح من كسانی را كه تصور می‌كنند كه این هیچ همان «نيستي» است را قانع نكند، خوب، قبول. اما من بسيار علاقه‌مند به «هيچ‌ِ» جهانِ هستی واقعي هستم تا یک تعریف پیشینی مبهم به شكل «عدم يا نيستي».

نقد و بررسی (توسط دانشمندان غربی)
نکته ای که باید مد نظر گرفت این است که این نظریه  هنوز به صورت فرضیه ای نادرست و ثابت نشده باقی مانده و توسط بسیاری از موسسات علمی و داشمندان مطرح جهان، مورد نقد قرار گرفته شده است. که در اینجا به چند مورد از باب نمونه اشاره می شود:
1. اتان سیگل(Ethan Siegel) در مقاله ای با عنوان (How Did The Matter In Our Universe Arise From Nothing?) به نقد این فرضیه می پردازد: حالا سوالی به ذهن می رسد اگر ما از هیچ به وجود آمده ایم پس چرا در دنیای خودمان به هر چیز که نگاه می کنیم، همه موجودات از «چیز، وجود، ماده» به وجود آمده اند. لکن وقتی این سوال به این دانشمندان عرضه می شود، خوب شما که این فرضیه را دارید آیا برای اینگونه سوالات هم نباید جواب داشته باشید؟ ولکن هیچ جوابی برای این سوال ندارند :

The fact that we exist and are made of matter is indisputable; the question of why our Universe contains something (matter) instead of nothing (from an equal mix of matter and antimatter) is one that must have an answer. This century, advances in precision electroweak testing, collider technology, and experiments probing particle physics beyond the Standard Model may reveal exactly how it happened. And when it does, one of the greatest mysteries in all of existence will finally have a solution.[3]

این حقیقت مسلم است که ما از ماده (چیز) به وجود آمده ایم و این سوال چرا ما از هیچ یا غیر ماده به وجود نیامده ایم، نیازمند به جواب است. پیشرفت انسان در زمینه های مختلف علمی شاید بتواند به این سوال روزی جواب دهد.

2. جناب پرفسورجک هبرت ( JAKE HEBERT) در مقاله با عنوان (A Universe from Nothing?) در نقد این فرضیه آورده است:

 چیزی که جناب لارنس، ریچارد داوکینزو..... از آن غفلت کرده و یا شاید اصلا به آن توجه نداشته اند این است: می گویند ذرات مجازی که باعث به وجود آمدن ماده می شود در فضا به وجود می آیند، یا در فضا هستند، در حالیکه سوال ما روی خلقت و اصل آفرینش است و قاعدتا فضا هم جزئی از عالم می باشد. چطور می شود جزئی از عالم قبل از وجود ذرات مجازی موجود باشد؟  

Moreover, when virtual particles momentarily appear within a vacuum, they are appearing in a space that already exists. Because space itself is part of our universe, the spontaneous creation of a universe requires space itself to somehow pop into existence.[4]

ذرات مجازی در فضا به وجود می آیند. فضا و خلائی که قبلا وجود داشته است. چون فضا جزئی از عالم است پس لازمه به وجود آمدن خودکار عالم این است که عالم قبل از به وجود آمدن توسط این ذرات، قبلا خودش به جود آمده باشد.[5]

3. پرفسور گلیزیر(فیزیک دان آتئست غربی)

آتئیسم با روش علمی در تناقض و ناسازگاری است.

Atheism is inconsistent with the scientific method.

علم تنها می تواند به سوالات در باره آفرینش تا یک نقطه خاص پاسخ دهدو بعد از آن جوابی ندارد.

"Science can give answers to certain questions, up to a point.

این سخن فیزیکدانان که ما نیاز به خدا نداریم سخنی چرت و پرت است. چون  منشا عالم را تا حالا بیان نکرده ایم، پس چطور اصل وجود خدا را انکار می کنید؟ اینگونه کارها خیانت به علم می باشد .

When you hear very famous scientists making pronouncements like ... cosmology has explained the origin of the universe and the whole, and we don't need God anymore. That's complete nonsense.

[6]. the "new atheists" of doing a disservice to science by making an enemy out of religion

در نتیجه: علاوه براینکه این سخن دانشمندان فقط  در حد یک فرضیه بوده و هیچگونه تایید و اثباتی از علم برای آن نتوانسته اند دست و پا کنند، دانشمندان غربی نیز روی خوش به این فرضیه نشان نداده اند و در نوشته ها و کنفرانس های علمی و سمینارهای دانشگاهی به این فرضیه حمله کرده و علاوه بر نقد آن، این نظریه را احمقانه و چرت و پرت معرفی کرده اند؛ و تا به حال علم مصطلح غربی، نتوانسته به سوالات انسان درباره منشا آفرینش جوابی بدهد، این چیزی است که خود آن دانشمندان به آن اعتراف کرده اند.   

___________________________________________________________

پی نوشت

[1] .  http://archive.ttbook.org/book/transcript/transcript-lawrence-krauss-marcelo-gleiser-something-nothing

[2] . http://archive.ttbook.org/book/transcript/transcript-lawrence-krauss-marcelo-gleiser-something-nothing

[3] . www.forbes.com/sites/startswithabang/2018/01/05/how-did-the-matter-in-our-universe-arise-from-nothing/#2b6219b04c2e

[4] . https://www.icr.org/article/universe-from-nothing

[5] . https://www.icr.org/article/universe-from-nothing

[6] . https://phys.org/news/2019-03-physicist-marcelo-gleiser-science-god.html