آیا استفاده از سایت‌های همسریابی برای ازدواج، باعث خفت است؟

آیا استفاده از سایت‌های همسریابی برای ازدواج موجب خواری و خفت دختر نمی‌شود؟ آیا پسرهایی که به این سایت ها مراجعه می‌کنند، عجیب نیستند؟؛ چون دست پسرها برای ازدواج باز است و انتخاب کننده‌ هستند و اگر پسری در فضای حقیقی نتوانسته باشد کسی را انتخاب کند و به این سایت ها مراجعه کند، به نظر چنین فردی مشکل دارد.
این سؤالات و شبیه به آن، شاید پرسش بسیاری از شما کاربران باشد که بالاخره آیا مراجعه به چنین سایت‌هایی برای دختران و پسرانی که در آستانه انتخاب همسر هستند، مشکل ساز هست یا نه؟!
قبل از پاسخ به سؤال، این نکته قابل ذکر است؛ متأسفانه امروزه جامعه ما درباره ازدواج با مشکل و بحران تأخیر ازدواج و نبود انگیزه کافی برای ازدواج مواجه است. بحران و مشکلی که نتیجه آن، موجب بالا رفتن سن ازدواج شده و البته دوام زندگی‌ها نیز کمتر شده است. از سوی دیگر در دوره‌ای زیست می‌کنیم که مرزهای دنیای مجازی و واقعی واقعاً کمرنگ شده و روابط افراد با همدیگر گسترده‌تر از قبل و البته محدودتر شده است. در دنیای واقع امروزی، ارتباطات افراد محدود است؛ چون جوامع بسته‌تر، خانواده‌ها کم جمعیت‌تر و روابط خویشاوندی و همسایه کمتر از گذشته است و ارتباطات هم گسترده‌تر شده؛ چون دنیای مجازی گاهی همانند دنیای واقعی، افراد را به هم مرتبط و با هم آشنا می‌کند.
سهم زیادی که امروزه فضای مجازی در زندگی هر یک از ما دارد و همچنین بحرانی که برای ازدواج، ذهن جوانان را مشغول کرده است، باعث توجه بیشتر افراد به ویژه جوانان به سایت‌های همسریابی و فضاهای مجازی این چنینی می‌شود. فضاهای مجازی نیاز زندگی مدرن هستند و اصلاً نمی‌توان آن را نفی کرد، امّا آنچه که مهم است استفاده هدف‌دار از این ابزار است.
به هرحال، فارغ از اعتماد و اطمینان آور بودن یا نبودن اینگونه سایت‌ها، نکته قابل توجه این است که هیچ‌گاه مراجعه به اینگونه سایت‌ها، باعث خفت و خواری افراد نمی‌شود؛ به خاطر اینکه معنی مراجعه به آنجا این نیست که دختر، حتماً عیبی داشته که تا به حال ازدواج نکرده است؛ بلکه  به خاطر اینکه شاید مورد مناسبش به خواستگاری وی نیامده است. لذا می‌خواهد بیشتر شناخته شود تا فرد مناسب به او مراجعه کند. از این رو طبیعی است که فرد حق دارد کاری کند که بیشتر شناخته شود تا مورد مناسب خود را انتخاب کند.
در مورد پسران نیز باید گفت؛ درست است که پسران انتخاب کننده هستند، امّا گاهی اوقات ممکن است در اطرافشان کسی را پیدا نکرده باشند یا اینکه خانواده‌شان نتوانسته‌ باشند مورد مناسبی برای آن‌ها پیدا کنند یا اینکه سلیقه خانواده را قبول نداشته‌اند و یا فکر می‌کنند با مراجعه به اینگونه سایت‌ها، دایره انتخابشان وسیع‌تر می‌شود و ممکن است بتوانند از طریق این ابزار، مورد بهتری پیدا کنند.
از همین رو نباید پسرهایی که به این سایت‌ها، مراجعه می‌کنند، مشکل‌دار یا بی‌عرضه دانست. البته شکی نیست که تعداد قابل توجه‌ای از افراد به قصدسرگرمی یا سوءاستفاده و به بهانه ازدواج وارد این سایت‌ها می‌شوند که در آن صورت لازم است دختران برای احتیاط، از این محیط، تنها به اندازه آشنایی اولیه استفاده کنند و شناخت بیشتر را به خواستگاری موکول کنند تا احیاناً دچار عواقب سوء و یا مورد سوء استفاده افراد سودجو  قرار نگیرند. در سایت‌های همسریابی نیت افراد معلوم نیست. در جریان یک خواستگاری حضوری و همسرگزینی راحت‌تر می‌توان پی به نیت فرد برد، امّا در یک فضای مجازی معلوم نیست نیت فرد، واقعاً ازدواج است یا دوست یابی و یا حتی سوء استفاده.
نکته‌ای دیگر درباره سایت‌های همسریابی این است که تعداد این سایت‌ها در فضای مجازی زیاد است، ولی استفاده از آنان مستلزم این است که بررسی شود سایت موردنظر از کدام نهاد مجوز گرفته است و بعد لازم است از طریق خود آن نهاد مطمئن شد که چنین مجوزی واقعاً وجود دارد.
معمولاً در سایت‌های همسریابی، اگر یک شخصیت سالم و مثبت که به دور از هیجان‌زدگی، شتابزدگی و احساسات شدید با این فضا برخورد کند، مشکلی نخواهد داشت، ولی اگر فرد مدام هیجانات خود را در اختیار این فضا و شرایط بگذارد و تمام اطلاعات ریز و درشت زندگیش را در اختیار کسانی که نمی‌شناسد قرار دهد، مشکلات زیادی می‌تواند برای او رخ دهد.

لینک مستقیم گفتگو در انجمن: سایتهای همسریابی باعث خواری هستند؟