با سلام خدمت شما و از این‌که این سوال رو مطرح کردید ممنونم. در پاسخ به این سوال توجه به چند نکته لازم است:
1. علم بشر محدود است و بسیاری از مطالب را نمی‌تواند درک کند؛ چه بسا تمام جواب‌هایی که به ذهن ما می‌رسید شما را قانع نکند، ولی اگر امام معصومی در دسترس بود، قطعا شما را قانع می‌کرد.
2. ما می‌دانیم و با ادله بسیار متقن اثبات می‌شود، خداوند متعال حکیم است و بدون هدف و برای عبث کاری انجام نمی‌دهد، لذا قطعا هدف خوبی دارد که ممکن است ما از درک آن عاجز باشیم.
3. هدف از خلقت همان طور که گفتیم کمال است(نمی‌دانم پست را با دقت خوانده اید یا نه؟) کمال و بزرگ شدن فی نفسه مطلوب است و انسان عاقل آن را دوست دارد.
4. وجود همیشه بهتر از نیستی است، آیا عدم و نیستی را ترجیح می‌دهید؟ اگر بله پس چرا انسان از مرگ ترس دارد و مرگ را دوست ندارد؟ حتی مادی‌گرایان و کسانی‌که خدا را قبول ندارن مرگ را دوست ندارند و زندگی را بهتر از مرگ می‌دانند.
5. زندگی دنیا مانند این می‌ماند که به کسی بگویند این کفش بی ارزش را بده تا در مقابلش 1000 ملیارد پول به شما بدهیم! کدام انسان عاقل از این معامله نفرت دارد؟ عرض کردم عاقل! بله ممکن است یک بچه که نمی‌داند 1000 ملیارد چیست، این معامله را بد بداند، اما انسان عاقل و عالم به پول، هرگز آن را بد نمی‌داند.لذا جواب اصلی این است، اگر بدانید خداوند متعال برای شما در قبال این عبادات کم و عادی چه آماده کرده و چه جایگاه عظیمی به شما می‌دهد، قطعا از خلقت خود راضی بوده و خدا را سپاس‌گذار خواهید بود.
6. فلسفه وجودی بشر این است که با نبود او نظام احسن شکل نمی‌گرفت، یعنی نه این‌که خدا به عبادات ما یا خلقت ما نیاز داشته باشد، بلکه ما را برای فیض رسانی و مهربانی و تشکیل نظام احسن آفرید؛ زیرا ملائکه که عقل محض هستند، خلق شده بودند؛ حیوانات هم که شهوت محض هستند خلق شده بودند، این وسط لازم بود کسی بیاید معجونی از هر دو، تا با اختیار و عمل خود یکی را انتخاب کند.
7. محرومیت دنیا چیز سخت و شاقی نیست که از عهده ما بر نیاید، اولا: خداوند متعال ما رو از هیچ نعمتی که برای ما ضرر نداشته باشد، منع نکرده است فقط راهش را تعیین کرده؛ مثلا برای دفع شهوت راه قرار داده، برای جمع آوری ثروت راه تعیین کرده و ... . ثانیا: در قابل آنها به انسان پاداش می‌دهد، پاداشی که از هر نظر بسیار عالی‌تر از آن محرومیت است.
با سلام خدمت شما و از این‌که این سوال رو مطرح کردید ممنونم. در پاسخ به این سوال توجه به چند نکته لازم است:
1. علم بشر محدود است و بسیاری از مطالب را نمی‌تواند درک کند؛ چه بسا تمام جواب‌هایی که به ذهن ما می‌رسید شما را قانع نکند، ولی اگر امام معصومی در دسترس بود، قطعا شما را قانع می‌کرد.
2. ما می‌دانیم و با ادله بسیار متقن اثبات می‌شود، خداوند متعال حکیم است و بدون هدف و برای عبث کاری انجام نمی‌دهد، لذا قطعا هدف خوبی دارد که ممکن است ما از درک آن عاجز باشیم.
3. هدف از خلقت همان طور که گفتیم کمال است(نمی‌دانم پست را با دقت خوانده اید یا نه؟) کمال و بزرگ شدن فی نفسه مطلوب است و انسان عاقل آن را دوست دارد.
4. وجود همیشه بهتر از نیستی است، آیا عدم و نیستی را ترجیح می‌دهید؟ اگر بله پس چرا انسان از مرگ ترس دارد و مرگ را دوست ندارد؟ حتی مادی‌گرایان و کسانی‌که خدا را قبول ندارن مرگ را دوست ندارند و زندگی را بهتر از مرگ می‌دانند.
5. زندگی دنیا مانند این می‌ماند که به کسی بگویند این کفش بی ارزش را بده تا در مقابلش 1000 ملیارد پول به شما بدهیم! کدام انسان عاقل از این معامله نفرت دارد؟ عرض کردم عاقل! بله ممکن است یک بچه که نمی‌داند 1000 ملیارد چیست، این معامله را بد بداند، اما انسان عاقل و عالم به پول، هرگز آن را بد نمی‌داند.لذا جواب اصلی این است، اگر بدانید خداوند متعال برای شما در قبال این عبادات کم و عادی چه آماده کرده و چه جایگاه عظیمی به شما می‌دهد، قطعا از خلقت خود راضی بوده و خدا را سپاس‌گذار خواهید بود.
6. فلسفه وجودی بشر این است که با نبود او نظام احسن شکل نمی‌گرفت، یعنی نه این‌که خدا به عبادات ما یا خلقت ما نیاز داشته باشد، بلکه ما را برای فیض رسانی و مهربانی و تشکیل نظام احسن آفرید؛ زیرا ملائکه که عقل محض هستند، خلق شده بودند؛ حیوانات هم که شهوت محض هستند خلق شده بودند، این وسط لازم بود کسی بیاید معجونی از هر دو، تا با اختیار و عمل خود یکی را انتخاب کند.
7. محرومیت دنیا چیز سخت و شاقی نیست که از عهده ما بر نیاید، اولا: خداوند متعال ما رو از هیچ نعمتی که برای ما ضرر نداشته باشد، منع نکرده است فقط راهش را تعیین کرده؛ مثلا برای دفع شهوت راه قرار داده، برای جمع آوری ثروت راه تعیین کرده و ... . ثانیا: در قابل آنها به انسان پاداش می‌دهد، پاداشی که از هر نظر بسیار عالی‌تر از آن محرومیت است.