با سلام به همه دوستان
ميدونم شايد سوال تكراريه باشه ولي :
پسري هستم كه در زندگي گذشته ام سعي كردم كه روابط جنسي و جسمي با جنس مخالف نداشته باشم. بلطف خدا موفق و شناخته شده. تقريبا معتقد و پايبند به اصول اخلاقي. تا اينكه يكي دوسال قبل به خاطر فشار تنهايي تصميم گرفتم با جنس مخالف دوست باشم.تجربياتي داشتم كه نبايد ولي ارتباط فیزیکی نداشتم .
تا اينكه با خانمي در محيط كار آشنا شدم. پيشنهاد از سمت من بود براي دوستي ولي بعدها رابطه جدي تر شد طوري كه به خانواده ام و ايشان به مادرشان گفتيم. تا اينكه يك روز ايشون از گذشتشون گفتن و گفتن در دوران دانشجويي با كسي دوست بودن و متاسفانه به دليل رابطه فیزیکی دختر نيستند. بماند كه تا ديوانگي پيش رفتم .... در اين حين به مشاوره رجوع كرديم و حتا به پيشنهاد مشاور براي معاينه ايشان براي زمان و حتا تعداد رابطه ايشان به پزشك متخصص مراجعه كرديم (البته به بهانه ترميم ) . من به اين خانم علاقه دارم و ميدانم در گذشته خودم اشتباهاتي داشته ام كه هركدام رو اگه اين خانم بدونن شايد مثه من ناراحت ميشن (باز ميگم ارتباط فیزیکی نداشتم) ولي اين قضيه بشدت نگرانم ميكند كه ميتوانم ناديده بگيرم يا كنار بيام بعدا يا نه؟ مشاور ميگفت خيلي مشكل خاصي نخواهيد داشت اگه تو بپذيري اين خانم هم اشتباه كرد و همون رابطه بوده (حتا ايشان دوست پسر ديگه نداشتن ازون تاريخ ) بشدت پشيمان و بقول خودشون ميخوام زندگي كنن و توبه كردن.... من به ايشون انقد احساس دارم كه الان بگذرم ولي در زندگي چي؟ ميخوام دوستاني كه تجربه اينكارو داشتن بم بگن. اگه غير قابل تحمله بدونم ولي نه اگه ميشه چطور با چه راهكاري چطوري؟ لطغا راهنمايي كنيد منو
وقتی دختر گذشته اش را بر ملا می کند!
10:51 - 1394/05/04
انجمن‌ها:
http://btid.org/node/69982
سلام واحترام
ببین داداش من خدا به این بزرگی ماها که توبه میکنبم پذیراست و ما رو میبخشه ...ما که بنده خدای رحمان هستیم پس ما هم باید بگذریم و بگذر...
سلام
من تجربه ای یکم مشابه شما داشتم با این تفاوت که همسر سابق من قبل ازدواج با خیلیا رابطه داشت ولی به من نگفت و من فریب داد بعد من به شکلی که قبلا همین جا زدم به تدریج فهمیدم.مهم اینکه طرفت با چند نفر بوده. اینکه ایا به تو راست گفت یا فقط یکدونه را گفته که اعتمادت بدست بیار. ایا الان پشیمونه. بدون امتحان کردن این مورد اصلا سراقش نرو. حتی شده از یکی کمک بگیری که ببینی باز اهلش هست یا نه. ولی در کل کار سختی کار شما بخصوص که خودت رابطه نداشتی مثل من که نداشتم.من بودم اینکار نمیکردم حتی اگر ازدواج هم کرده بود و مثلا نامزدش بکارتش زایل کرده بود.من پیش مشاور زیاد رفتم فقط از هشت مشاوری که رفتم یکیشون کار درست میدونم یک خانم دکتر و استاد دانشگاه. دلسوزی و رحم حالیش نمیشه اون چیزی که بدون درست میگه. اگر تهران هستی بهت معرفی کنم
meh.mohebi
ممنونم از راهنماییت
نه ایشون بمن دروغی نگفته
من از سه تا مشاور کمک گرفتم و الان کسی هست کمکم میکنه
درست میگی میدونم چی میگی
منم نگران همینا بودم و هستم
نگرانی من بابت این خانم بیشتر خودمم تا ناپاک بودن الانش و اینکه مطمین باش انقد حساس هستم میدونستم باکس دیگه بوده یک ثانیه هم ثبول نمیکردم ولو دوست تلفنی
شمام دعا کن واسم ایشالا هرچی خیره پیش میاد و هرکی که این پست و میخونه
ممنونم
سلام دوست عزیز
اگر دو مطلب قبلی که من گذاشتم بخونی داستان من متوجه خواهی شد.
من از اون خانم جدا شدم ولی همیشه دوستش داشتم و خیلی با هم دوست بودیم ولی متاسفانه اون با دروغ اومد بود جلو و متاسفانه تر اینکه مدام دروغ میگفت و من نمیتونستم با یک آدم دروغگو ادامه بدم چون مدام درگیر این بودم که باز چه دروغی داره به من میگه. و اینکه هیچ حرفش نمیتونستم باور کنم.
البته ایشون بکارت داشتن ولی رابطه نامشروع در گذشته خیلی داشتن.
من اگر الان شرایط شما را داشتم قطعا جدا میشدم چون آدمهای مثل من و تو که قبلا رابطه نداشتیم و تو خانواده مذهبی بزرگ شدیم خیلی سخت میتونیم کنار بیایم. من خیلی فشار تحمل کردم در مدت عقدمون. البته مورد من با تو تفاوتهای زیادی داره.
ولی من به شخص دیگه با ترحم و بر اساس احساس سعی میکنم ازدواج نکنم.
ولی اگرم خاستی ازدواج کنی حتما با یک مشاور خوب مشورت کن خیلی از مشاورهها متاسفانه خوب مشاوره نمیدن.
و اینکه خیلی بر اساس ظاهر آدمها و موقعیتهاشون تصمیم نگیر همسرم من هیچ کس یک درصد هم نمیتونست احتمال بده که قبلا رابطه نامشروع داشته چون هم از حجاب خیلی خوبی برخوردار بود و هم موقعیت تحصیلیش به گونه ای بود که نمیشد حدس بد دربارش زد و خیلیها به من و انتخابم احسن میگفتن.
باور کن من هنوزم اون دوست دارم و دلم براش تنگ شده ولی اون جهنمی که اون برام ساخته بود داشت من نابود میکرد. و دیگه نمیخام به اون وضعیت برگردم.
این نکته را هم در نظر بگیر مورد تو بکارت نداشته و تا حدودی مجبور بوده که به تو بگه هرچند میتونسته ترمیم کن ولی باز هم امکان تشخیصش توسط متخصص بوده خیلی مهم بفهمی که هرزگی نکرده چون رابطه جنسی زمانی که تجربهش آدم پیدا کن خیلی سختر میشه کنترل کردنش.
سلام
بله ایشون قبل این رابطه بمن گفتن و همینطور که توضیح دادم از طرق مختلف سعی کردم واقعیت و بفهمم و تا حد خیلی زیادی فهمیدم.ایشان اصلا اون شخصیت که شما میگی و با چند نفرو نداشته و ندارن و لی این قضیه تو زندگیشون اتفاق افتاده و منکرشم نمیشه شد. میخوام بدونم چرا سابق؟ دلیل جداییتون همین مسله بود؟ مشکلاتتون چی بود؟ اگه فرض کن شرایط منو با همینا که گقتم داشتی چی؟
ممنونم میشم توضیح بدی
اقای کاربر لطفا هیچوقت این مسئله رو اینطوری توجیه نکنید که من گناه کار بوده ام او هم گناه کار بوده پس این به اون در. به نظر من اصلا این روش توجیه منطقی نیست.
اگه یه دختره چهارده ساله بگه من گول خوردم بکارت ندارم بیشتر تو کت ادم میره تا یه دختر دانشجو!!!
خنم دکتر قسمت اول حرفتون رو قبول دارم ولی در قسمت دوم نمیشه گفت چون سنش زیادتر بوده پس نباید گول بخوره.نه اینطور نیست.شیطان همیشه در کمین ما انسان ها بوده.شیطان حتی انسانهای با رتبه بالای معنوی رو هم وسوسه میکرده.پس بهتره زیاد ب خودمون مطمعن نباشیم.شیطان در کمین انسانهای مطمعن ب خود هست... مراقب باشیم و مغرور نباشیم
اینو خوب اومدی انصافا
البته احسانی که تا امروز برات نظرگذاشته یکی دیگست من امروز پیام گذاشتم
سلام
فکر میکنم کسی هست که تجربه تو رو داشته
میتونی نظرات اونو تو همین سایت با تیتر (بادختری ازدواج کردم که قبلا گول خورده) و همه نظرات کاربراش بخونی
دوست عزیز منظورم شما نبودی
منظورم احسان بود
پست منه؟؟؟؟؟؟؟
نه نيست دوست عزيز
ععع
با دختری ازدواج کردم که قبلا گول خورده که پسته خوردته
طلاقش دادی?
احسان جان حرفت و قبول دارم و منم هميشه بهمين فكر ميكنم. نميخوام توجيه بيارم ولي الزاما باكره بودن شرط پاكي كسي نيست.چه بسا دختر خانمهايي كه خيلي كارا كردن و حتا با چندين نفر و روابط آزادي داشتن بازم اين آدما پاك هستن؟ من قبول دارم و ميدونم چي ميگي. حداقلش در اونا اين قضيه هست و آدم ميگه من نميدونم چي بوده گذشته.ولي لزوما بگيم كسي داره پاكه يا ارزش داره نميشه ملاك. تو ازدواج يكي از مهمترين فاكتورها با توجه به فرهنگ ما اينه قطعا و منم تو اين فرهنگم كه نگرانم.
كي گفته مرد بكنه اشكالي نداره؟ فرق بين مرد و زن چيه؟ پاكي به چيه؟ شما ميتوني رابطه جسمي نداشته باشي ولي افكار خيلي خيلي پليدي داشته باشي. مرد هم بايد محجبه باشه باكره باشه درست باشه و فك نكنه چون مرده و بكارتش مشخص نيست ميتونه هركاري كنه.
شايد بگي اينارو كه ميدوني پس مشكلت چيه. من اينارو ميگم كه اين باور غلط كه مرد ميتونه هركاري كنه و بكنه رو كنار بزاريم.يه مثال فرض كن خانم شما بفهمي روزي با كسي رابطه جسمي داشتي. بنظر تو چه حالي ميشه؟ شجاعتش و داري بش بگي؟ من دارم بگم؟ اصا گفتم و قبول كرد اون ناراحت نميشه؟ فكر و خيال نميكنه؟ من درگيرم كه سوال كردم و نگرانم كه از شما ها كمك ميخوام.اگه نه كه الان گرفته بودمش و بقول دوستان ببخشش. بخشش يه بخشه باور و ترديدها و مسايل ومشكلات زندگي بخش ديگه. اين مسيله مشكلات و خيلي بيشتر ميكنه و تا آخر عمر با آدمه. در حقيقت اگه من با اين خانم ازدواج كنم و بعد خرابش كنم شانس يه زندگي و ازش گرفتم.چون ميتونست با كس ديگه باشه و بش نگه (حالا به هر روشي )و يا با كسي باشه كه با اين قضيه مشكلي نداشته باشه.پس مسووليت من دو برابره.خيليها بودن رفتن و يك كلمه هم بزبان نياوردن تا آخر زندگي.خيلي ها هم شب خواستگاري و فرداي عقدش ديوانه شدن.... مسيله من همين ترديدهاست.باور جامعه و فرهنگ بشدت نفي ميكنه و ميدونم غلطه. ولي اينم بگم كسايي كه سكس ميكنن و كاري نميكنن طبق روايات و احاديث بسيار كارشون بدتر از زنا كارانه. توجيه نميكنم اين خانم وحستناكترين كار ممكن و كرده هيج توجيهي نداره.آدمي نبوده بخواد اينجوري بشه و اين مسيله بشه ولي شده.من و شما هم اگه شايد در همچين موقعيتي بوديم بدترش وميكرديم.قضاوت و بسپريم خدا. ولي ميتونيم بگيم چيا ديديم شنيديم و برخورد كرديم.چيا رو بايد در نظر گرفت.از چيا گذشت و خيلي مسايل. اگه نرفتي خب نرفتي اگه رفتي چطور بري.... :)
نه ازون لحاظ مشكلي نيست
هردو خانوداه براي تست و گواهي سلامت اقدام ميكنن
ولي با صحبتي كه با مشاور داشتيم و راهكارهايي كه دادن اون قضيه رو ميشه هماهنگ كرد و مشكل خاصي نيست
بيشتر بحث بر سر خودم و همين مسايل كه شما گفتيد بود. ميدونم چي ميگيد شايد من حتا اگه خانودام كمي نسبت به اين قضايا مثه بعضي خانواده ها كه سخت نميگرن ميبودن منم كمتر بها ميدادم
خيلي از دختر خانم ها هستن كه مشكلي ندارن ولي گواهي سلامت و توهين بخودشون ميدونن و بعضيها هم بهانه اي براي فرار از گذشته....
دقيقا نگراني من همين جاست كنار آمدن
كنار آمدن با چيزي كه سالها با اون بعنوان يه متر و معيار بسيار محكمي هميشه مواجه بوديم. ببينيد بازم ميگم اون كاري كه خانم كردن هيچ مدل و نوعي قابل توجيه نيست.ايشون بايد ميدونستن كجا زندگي ميكنن و در چه دوراني.... ولي من بعد به اين قضيه ايمان دارم كه ايشون انسان هرزه و خوش گذران و بقول خودمون اينكاره اي نبودن. حالا شايد طوري وانمود كردن كه من اينجوري باور كنم ولي چيزي كه بعد مشاوره و حتا معاينه بوده اينو گفته
دقيقا مشكل منم اينه بتونم. كم نيارم. مسايلي كه پيش بياد درست باش برخورد كنم. وقتي هنوز درگير اين مسيله هستم يعني يه بخشاييش و تونستم بپذيرم بهر علتي ولي بخشش الكي و بخوام خارج از توانمم رفتار كنم بعدا مشكل زا ميشه.بايد ريز به ريز بنظرم بش فكر كرد. من نميخوام برم و كم بيارم. من نميخوام مدام توي سرش بزنم يا مدام بقول احسان دست بش بزنم ياد اون قضيه بيفتم. برا همينه از شما ها ميپرسم رفتار درست چيه. برخورد درست چيه چكار بايد.حداقلش آگاهي داشته باشم چيا پيش مياد و وقتي وامد چطور برخورد كنم
ممنون از توضیحاتتون
برادر این مسئله رو خیلی بزرگش کردن براتون طوری که الان بشدت سردرگم شدید نمیدونم خانواده شما چه مدلی ان ایا از اون مدل خانواده ها هستن که برای اثبات پاکی دختر سند و مدرک میخوان یا نه و دخالتی تو این موارد نمیکنن؟ اگر خانوادتون سنتی ان و دلیل و مدرک میخوان و شما نمیتونید اونا بپیچونید که اون بحثش جداست ولی اگر کاری بهتون ندارن و این فقط خوده شمایید که این مسئله درگیرتون کرده یه پیشنهاد دارم براتون...فرض کنید تو یه کشور اروپایی هستید و میخواید با یه خانم ازدواج کنید ولو مسلمان! اون خانم میگن اقا من باکره نیستم و یه اشتباهی داشتم و ازشم توبه کردم و تمام! برخوردتون با اون خانم چی خواهد بود؟ چقدر این مسئله براتون مهمه؟ ایا اینقد مهمه که بخاظرش همه چیز رو بهم بزنید؟ یا نه میگید یه اشتباه بوده و مربوط به گذشته اس و مهم اینه که دیگه تکرارش نکرده و دینداره؟ شخصیت و منشش رو میبنید یا نه تمام زومتون گذشتش میشه؟
بسم الله...
بنظر من اول از همه با خودتون کناربیاید ببینید میتونید این قضیه رو ندید بگیرید یا نه؟ اینکه بعدها وقتی دستشو گرفتید این حس که کس دیگه ای هم دست خانم رو گرفته ازارتون نمیده؟ اینکه تو روابط زناشویی تون تصور بودن خانمتون با یکی دیگه شما رو عذاب نمیده؟ و احساساتی از این قبیل..
ببین برادر اون صادقانه اومده گفته مشکلش رو گفته این صداقت خیلی ارزشمنده و یادمون نره که پایه و اساس زندگی اعتماده اگر اعتماد و صداقت وجود نداشته باشه تو زندگی ، دیگه اون زندگی زندگی نمیشه.. حالا هم با خودتون خلوت کنید ببینید ایا روابط دوس دختر پسری براتون حل شده اس یا نه؟ اگر حل شدس که میتونید به این قضیه با این دید نگاه کنید که ایشون هم مثه شما فقط یه رابطه عاطفی ساده داشتن در گذشته و دیگر هیچ!
باکرگی نشونه عصمت یه خانم نیست که نداشتنش باعث بی عفت بودن یه دختر بشه سوای این بحث ببینید ایا بقیه چیزاشو قبول دارید؟ انسانیت و مرامشو میپسندید؟ ..درسته ایشون اشتباه کردن ولی وقتی خدا میبخشه بنده خدا این وسط چیکارس برادر من؟
بنظر من تو زندگی چیزای مهمتری وجود داره که باید تو انتخاب همسر لحاظ بشه متاسفانه فرهنگ جامعه ما زوم میکنه رو چیزایی که شاید چندان اثری ندارن تو موفقیت ازدواج ..باکره بودن مهمه خیلی مهم ولی این همه حساسیت بنظر من بی مورده تو جامعه ما یه جوری این مسئله رو بولدش کردن که تمام جوانب دیگه رو تحت تاثیر خودش قرار میده
درسته بکارت و باکرگی مهمه نشونه مجرد بودنه خانمه و کسی هم منکرش نیست و کسی هم کتمانش نمیکنه روی سخن من به بازتابی هستش که این مسئله داره اینکه به خدا قسم باکرگی همه چیز نیست شخصیت و منش طرف رو ببینید اینقدر درگیر این فرهنگ غلط جامعه نشید که هر کی که باکره نیست پس عیبناکه..
فرهنگ مهمه ..فرهنگ خیلی تعیین کنندس اما همه چیزای فرهنگ ما خوب نیست بنظر من..اینکه برای مرد و پسر به صرف پسر بودن هیچ ضابطه ای قائل نیستن و میگن بله خوب پسره دیگه چه میشه کرد نتونسته خودشو کنترل کنه و مهم الانشه که توبه کرده ولی برای یه دختر این حق رو قائل نیستن..
توروخدا بچه ها ماهایی که باصطلاح قشر تحصیل کرده ایم بیایم به انسانیت ادما احترام بذاریم بیایم با هم مهربونتر باشیم و چشمامونو رو خطاهای هم ببندیم صادق باشیم و صداقت رو ارزش بدونیم..انشانیت و شرف و ابروی ادما رو با یه تیکه گوشت بی ارزش نسنجیم!
برادرم همه چیز به خودتون و نگاتون بستگی داره اگر براتون شخصیت و وقار اون خانم مهمه، اگر همونطور که برای خودتون حق اشتباه و خطا قائل هستید برای اونم قائلید تردید به خودتون راه ندید و ازدواج کنید باهاش ولی اگر هنوز اینقدر درگیر فرهنگ غلط جامعه هستید که شرف یه دختر رو با یه تیکه گوشت بی ارزش میسنجن و حاضرن کثیف ترین دروغا رو بشنون، باهاشون به بدترین شکل رفتار شه اما طرفشون باکره باشه پس این دختر رو عذاب ندید و تمومش کنید تا اونم بره پی زندگیش....
برقرار باشید
بزرگوار شما نظر خودتو میگی من و سایرین هم نظر خودمونو میگیم و کسی اجازه نداره دیگران رو بخاطر نظرشون مورد تمسخر و توهین قرار بده
ایشون عاقل و بالغ هستن و یا خوندن نظرات و گرفتن مشاوره از مشاوران تصمیم نهاییشونو میگیرن..
به عقاید همدیگه احترام بذاریم
حالا من فهمیدم که چرا مسئول سایت منو حذف نمیکنه، چون اینجا بقیه هیچ فکری جز کپی برداری کردن از من ندارن
سه چهار خط اولتو که کامل از من کپی کردی
چرا شعار میدی???? اگه این آقا، برادر خودتم بود همین حرفارو بهش میزدی، الان حتما میگی آره
ارزش ی دختر به پاکی و باکره بودنشه و بخاطره همین مهریه میگیره، چون وقتی از دیگه دختر نباشه کسی نمیخوادش
كاملا درست ميگيد
لطفا به متني كه براي آقا احسان نوشتم شما هم مراجعه كنيد ممنونم
هر تصمیمی بگیری یادت باشه هیچ وقت اجازه اینو نداری که سرزنشش کنی چون خودت انتخاب کردی .
ببخشش.
به نظر من تو در گذشته اشتباهی نکردی، چون فقط دوست شدی و ارتباط فیزیکی نداشتی، تازه اگر هم داشتی چون پسری باز میشد چشم پوشی کردی
ولی دختر اگه رابطه فیزیکی داشته باشه و تازه دیگه باکره هم نباشه، هیچ جوره نمیشه ازش گذشت
چون تمام ارزش کسی که میخوای واسه اولین بار باهاش ازدواج کنی به دختر بودن و باکره بودنشه
به نظرم ازدواج با این خانوم برات لذتی نداره، چون هروقت میخوای باهاش ارتباط بگیری، فکرت میره سمت اینکه اون قبلا با کسی این رابطه رو داشته، این قضیه که واسه من قابل هضم نیس، دیگه تو رو نمیدونم
فکر نمیکنم کسی همچین تجربه ای داشته باشه که بخواد بیاد برات بگه
خيلي دوست داشتم بدونم كساييكه تجربه همچين اتفاقي و دارن نظر بدن.حتا به مشاوره ديگه مراجعه كردم ايشون از مواردي گفتن كه مثه اين نبوده ولي باز خيلي مشكل بر خوردن و مثالهايي ازين بدتر هم زدن كه دارن خيلي خوب و خوش زندگي ميكنند.
خب بخشش يه بخش قضيه است ولي اگه قراره بخشيده بشه (من به اين دليل فكر كردم احسان جان چون اولا همه ما انسانيم و اشتباه ميكنيم و ثانيا در شرايط روحي بسيار بدي بودم كه هر تصميمي ميگرفتم اشتباه بود. بهمين دليل مشاور رفتم كه فردا روزي بگم نه باز فكر و خيال نيفته جونم بگم خب منم اشتباه كردم و ميرفتم طرفش باز )
چيزي كه برام مهمه تجربيات بقيه است و اينه اگه قرار بر مثلا بخشيدن و رفتن به اين زندگي باشه لازمه اش چيه؟ چه كارهايي بايد كرد؟ چيارو انجام نداد؟ راه درست رفتاري و فكري و احساسيش چيه.....
چیو ببخشش??!!!
بگذر رفیق ...
و اگه گذشتی انقده مرد باش که دیگه به روش نیاری .
قبل از هرچیز، بطور کلی در ازدواج و انتخاب همسر، اطمینان به گذشته فرد، لازم و ضروری نیست؛ بلکه آنچه که برای ازدواج لازم است اطمینان به حال فعلی فرد است؛ بطوریکه باید اطمینان برای فرد حاصل شود مبنی براینکه که طرف مقابل فرد پاکی است، گرچه در گذشته هم خطایی از او سر زده باشد، ولی فرد نسبت به گذشته خود همواره پشیمان بوده است تا مبادا احیانا اشتباه گذشته فرد در زندگی مشترک او، مشکل ساز شود. بنابراین اینکه طرف مقابل شما از خطا یا خطاهای گذشته خود پرده برداشت و به شما درباره گذشته خود گفت، گرچه موجب ناراحتی و شوکه شدن شما شد، ولی می‌تواند نشان دهنده صداقت او نیز باشد؛ چرا که او می‌توانست از گذشته خود به شما چیزی نگوید و واقعیت موجود را وارونه جلوه دهد و در نهایت بدون هیچ گونه مسأله‌ای باهمدیگر ازدواج می‌کردید. از این رو با توجه به اینکه به صورت حضوری هم در این خصوص مشاوره گرفته‌اید، می‌توانید به این مسأله گرچه تلخ، نگاه مثبتی هم داشت و آن کشف صداقت طرف مقابل است.
از طرفی همواره در طول تاریخ، افرادی نیز بوده‌اند که در گذشته خود، خطا یا خطاهایی داشته‌اند، امّا گذر زمان و تغییر بنیادین در آنان، باعث تغییر جهان بینی آنان گشته و در نهایت نسبت به گذشته خود پشیمان و توبه کرده‌اند. پس اینان همچون دیگر افراد مومن، پاک هستند؛ همچنانکه براساس آموزه‌های دینی، کسی که گناهی مرتکب شده و توبه کند و رفتارهای گذشته را تکرار نکند به مانند فرد مومن و سالمی است؛ گویا اصلا گناهی نکرده است؛ امام باقر(علیه‌السلام) در اين باره فرموده: «التّائِبُ مِنَ الذَّنبِ كَمَن لَاذَنبَ لَهُ؛ توبه كننده مانند كسى است كه اصلاً گناه نكرده است.»[اصول كافى، ج2، ص435]
بنابراین ملاک و معیار، گذشته افراد نیست؛ بلکه ملاک، حال افراد است که قابل اعتماد برای شروع زندگی باشند. لذا شما باید به این اطمینان برسید که در حال حاضر و با توجه به شرایط و تحقیقاتی که به عمل آوردید، آیا ایشان فردی هستند که بتوانید در زندگی زناشویی به ایشان تکیه کنید یا خیر؟
از سویی دیگر، از آنجایی که طرف مقابلتان نسبت به گذشته تلخ خود اظهار پشیمانی و توبه می‌کند و هرگز قصد تکرار گذشته خود را ندارد، می‌توان به او فرصت داد. امّا همه اینها بستگی به شما دارد که چگونه بتوانید با این مسأله کنار بیایید؛ زیرا اگر علیرغم پذیرفتن شرایط طرف مقابل، نتوانید با این مسأله در زندگی کنار بیایید، مسلما در زندگی زناشویی برای هردو مشکل ساز خواهد شد.
در نتیجه لازم است به دور از هرگونه احساسات و عواطفی که نسبت به طرف مقابلتان دارید، منطقی و واقع بینانه به این مسأله نگاه کنید؛ آیا می‌توانید نسبت به گذشته طرف مقابلتان چشم بپوشانید و در بزنگاه‌های حساس زندگی، گذشته او را به رخ او نکشید؟
در همفکری و یاری شما این نکته را اضافه کنم که اگر شما فردی هستید که می‌توانید روی رفتارهای خود کنترل داشته باشید و حساب شده عمل کنید و فردی حسّاس، بدبین و شکّاک نباشید می‌توان امیدوار بود که می‌توانید با این مسأله کنار بیاید؛
در کنار آن، درصورتی که با فکر کردن به ابعاد مختلف این مسأله، تصمیم گرفتید که با او ازدواج کنید، می‌توانید جهت همیاری در فراموش کردن اشتباهات گذشته طرف مقابلتان به نکات ذیل توجه کنید؛
1. طرف مقابلتان، قبل از ازدواج باشما، از خطای گذشته خود، پرده برداشت و این می‌تواند نشان دهنده صداقت او باشد و گرنه می‌توانست این موضوع را از شما مخفی کند و به شما نگوید، پس به جنبه مثبت این قضیه توجه کنید که چقدر طرف مقابل نسبت به شما صادق است. از طرفی کمتر کسی وجود دارد که شهامت گفتن اشتباهات گذشته خود را دارد، همچنانکه شما نیز در گذشته اشتباهاتی داشته‌اید ولی هرگز به طرف مقابلتان چیزی نگفته‌اید.(البته نیازی نیست که شما از گذشته خود به او بگویید؛ چرا که باگفتن آن، چه بسا مسأله پیچیده‌تر شود. همین که نسبت به گذشته خود پشیمان و توبه کرده‌اید و هیچ گاه قصد تکرار آن را ندارید، کافی است.)
2. برای فراموش کردن اشتباه او، لازم است که او را ببخشید؛ یعنی توجه داشته باشید که او هم مانند انسانهای دیگر امکان خطا داشته است و بزرگواری حکم می‌کند که شما خطای گذشته ایشان را نادیده بگیرید.
3. به این فکر کنید که اگر شما جای او بودید و دچار اشتباه و خطا می‌شدید و برای نشان دادن صداقتتان، خطای گذشته خود را به او بازگو می‌کردید، چه بسا انتظار داشتید که طرف مقابلتان به شما فرصت بدهد تا بتوانید خود را به او ثابت کنید؛ از طرفی خدای متعال در قرآن می‌فرماید: «وَلْيَعْفُوا وَلْيَصْفَحُوا أَلَا تُحِبُّونَ أَن يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ؛ بايد ببخشند و ببخشايند آيا نمی‌خواهيد که خدا شما را بيامرزد.»[نور، 22]
4. از تنهایی که باعث چنین نگرش‌های منفی درباره او می‌شود، جدّا خودداری کنید، خود را به حدی مشغول کنید تا وقت فکر کردن به این موضوع را نداشته باشید و هرگاه به این موضوع فکر کردید، استغفار کنید و ذهنیت خودتان را به چیز دیگری معطوف کنید.
5. اگر گاهی در زندگی مشترک، گذشته او شما را آزار می‌دهد، می‌توانید با او صحبت کنید، شاید با همدردی او آرام شوید. امّا باید توجه داشت که شما نیز در قبال او به عنوان همسر، متعهد هستید و هرگز نباید موجبات آزار و ناراحتی او را فراهم کنید. پس سعی کنید این همدردی باعث ناراحتی و آزار او نشود.
با آرزوی موفقیت
ممنون از راهنمايي عالي شما