(19) وَ كانَ مِن دُعائِهِ عليهالسلام عِنْدَ الْاِسْتِسْقآءِ بَعْدَ الْجَدْبِ
«دعاى آن حضرت به وقت طلب باران پس از خشكسالى»
اَللَّهُمَّ اسْقِنَا الْغَيْثَ، وَانْشُرْ عَلَيْنا رَحْمَتَكَ بِغَيْثِكَ الْمُغْدِقِ
بارخدايا، ما را به باران سيراب ساز، و رحمتت را بر ما بگستران به باران بسيار
مِنَ السَّحابِ الْمُنْساقِ لِنَباتِ اَرْضِكَ الْمُونِقِ فى جَميعِ
از ابرى كه براى رويانيدن گياه شگفتانگيز در همه
الْافاقِ، وَامْنُنْ عَلى عِبادِكَ بِايناعِ الثَّمَرَةِ، وَ اَحْىِ بِلادَكَبِبُلُوغِ
آفاق روان گشته، و بر بندگان خود با بهبار آمدن ميوه منّت گذار، و سرزمينهاى مرده را
الزَّهَرَةِ، وَاَشْهِدْ مَلآئِكَتَكَ الْكِرامَ السَّفَرَةَ بِسَقْىٍ مِنْكَ
با شكفتن شكوفه ها زنده كن، و فرشتگان بزرگوار خود را به بارانى سودمند
نافِعٍ، دآئِمٍ غُزْرُهُ، واسِعٍ دِرَرُهُ، وابِلٍ سَريعٍ عاجِلٍ،
گواه گير، بارانى بسيار و انبوه، و پيوسته با بركات گسترده، بارانى تند و سريع و شتابان،
تُحْيى بِهِ ما قَدْ ماتَ، وَ تَرُدُّ بِهِ ما قَدْ فاتَ، وَتُخْرِجُ بِهِ ما
تا هر چه مرده است به آن زنده نمايى، و آنچه از ميان رفته به ما بازگردانى، و آنچه آمدنى است
هُوَ اتٍ، وَ تُوَسِّعُ بِهِ فِىالْاَقْواتِ، سَحاباً مُتَراكِماً هَنيئاً مَريئاً
بيرون آورى، و به سبب آن روزىها را وسعت بخشى، ابرى درهم فشرده، كام بخش و گوارا
طَبَقاً مُجَلْجَلاً، غَيْرَ مُلِثٍّ وَدْقُهُ، وَلا خُلَّبٍ بَرْقُهُ. اَللَّهُمَّ
و فراگيرنده و خروشان كه بارانش دائمِ ويران كننده، و برقش فريبنده (بدون باران) نباشد. بارخدايا
اسْقِنا غَيْثاً مُغيثاً مَريعاً مُمْرِعاً عَريضاً واسِعاً غَزيراً، تَرُدُّ بِهِ
ما را به بارانى فريادرس و برطرف كننده قحطى سيراب كن، بارانى روياننده گياه، سبز كننده - دشت و دَمَن، وسيع و پرمايه، كه به سبب آن
النَّهيضَ، وَ تَجْبُرُ بِهِ الْمَهيضَ. اَللَّهُمَّ اسْقِنا سَقْياً تُسيلُ
گياه روئيده پژمرده را خرم كنى، و آن را براى گياه شكسته موميايى قرار دهى. بارخدايا بر ما بارانى فرست كه
مِنْهُ الظِّرابَ، وَ تَمْلَأُ مِنْهُ الْجِبابَ، وَ تُفَجِّرُ بِهِ الْاَنْهارَ،
به آن از تپهها آب سرازير گردانى، و چاهها را لبريز كنى، و نهرها را روان سازى،
وَتُنْبِتُ بِهِ الْاَشْجارَ، وَتُرْخِصُ بِهِ الْاَسْعارَ فى جَميعِ
و درختان را برويانى، و قيمتها را در همه شهرها
الَأمْصارِ، وَ تَنْعَشُ بِهِ الْبَهآئِمَ وَالْخَلْقَ، وَ تُكْمِلُ لَنا بِهِ
ارزان كنى، و چهارپايان را قوّت دهى و خلايق را زندهدل و نكوحال فرمايى، و روزيهاى پاكيزه را براى ما
طَيِّباتِ الرِّزْقِ، وَ تُنْبِتُ لَنا بِهِ الزَّرْعَ، وَتُدِرُّ بِهِ الضَّرْعَ، وَ
كامل گردانى، و كشت و زرع ما را برويانى، و پستانها را پرشير سازى، و
تَزيدُنا بِهِ قُوَّةً اِلى قُوَّتِنا. اَللَّهُمَّ لاتَجْعَلْ ظِلَّهُ عَلَيْنا سَمُوماً،
نيرويى بر نيروى ما بيفزايى. بارخدايا، سايه آن ابر را بر ما باد گرم و زهرآگين مساز،
وَلاتَجْعَلْ بَرْدَهُ عَلَيْنا حُسُوماً، وَلاتَجْعَلْ صَوْبَهُ عَلَيْنا
و سردى آن را بر ما شوم و ناخجسته منما، و باريدنش را بر ما باران عذاب
رُجُوماً، ولاتَجْعَلْ مآئَهُ عَلَيْنا اُجاجاً. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى
قرار مده، و آبش را در كام ما تلخ و ناگوار مگردان. بارالها بر محمد و آلش
مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَارْزُقْنا مِنْ بَرَكاتِ السَّمواتِ وَالْاَرْضِ،
درود فرست، و از بركات آسمانها و زمين روزى ما ساز،
اِنَّكَ عَلى كُلِّ شَىْءٍ قَديرٌ.
كه تو بر هر چيز توانايى.