(43) و كان مِن دعائِه عليه السلام اِذا نَظر اِلَى الهِلال
«دعاى آن حضرت هنگامى كه به ماه نو نگاه مى كرد»
اَيُّهَا الْخَلْقُ الْمُطيعُ، الدّآئِبُ السَّريعُ، الْمُتَرَدِّدُ فى مَنازِلِ
اى آفريده مطيع، اى - رونده كوشا و شتابان، اى رفت - و آمد كننده در منازل
التَّقْديرِ، الْمُتَصَرِّفُ فى فَلَكِ التَّدْبيرِ، امَنْتُ بِمَنْ نَوَّرَ بِكَ
معين شده، اى متصرف در چرخ گردان تدبير، ايمان آوردم به آن كس كه به سبب تو تاريكيها را
الظُّلَمَ، وَ اَوْضَحَ بِكَ الْبُهَمَ، وَ جَعَلَكَ ايَةً مِنْ اياتِ مُلْكِهِ،
روشن كرد، و آنچه را كه به سختى مى توان يافت آشكار فرمود، و تو را علامتى از علائم چيرگى و استيلاى خود،
وَ عَلامَةً مِنْ عَلاماتِ سُلْطانِهِ، وَامْتَهَنَكَ بِالزِّيادَةِ وَالنُّقْصانِ،
و نشانى از نشانه هاى قدرت خويش قرار داد، و تو را گاهى به نقص و گاهى به كمال،
وَ الطُّلُوعِ وَ الْاُفُولِ، وَ الْاِنارَةِ وَ الْكُسُوفِ، فى كُلِّ ذلِكَ
و وقتى به طلوع و زمانى به غروب، و حالتى پر نور و حالتى گرفته مسخر خويش نمود، در تمام اين
اَنْتَ لَهُ مُطيعٌ، وَ اِلى اِرادَتِهِ سَريعٌ، سُبْحانَهُ ما اَعْجَبَ
حالات فرمانبردار اويى، و به سوى اراده اش شتابانى، منزه است او، چه عجيب است
ما دَبَّرَ فى اَمْرِكَ، وَ اَلْطَفَ ماصَنَعَ فى شَاْنِكَ، جَعَلَكَ مِفْتاحَ
تدبيرى كه در حق تو به كار برده، و چه دقيق است آنچه درباره تو انجام داده، تو را كليد
شَهْرٍ حادِثٍ لِأَمْرٍ حادِثٍ، فَاَسْئَلُ اللَّهَ رَبّى وَ رَبَّكَ، وَ
ماهى نو براى برنامه اى نو ساخته، پس از پروردگار كه ربّ من و توست، و
خالِقى وَ خالِقَكَ، وَ مُقَدِّرى - وَ مُقَدِّرَكَ، وَ مُصَوِّرى وَ
آفريننده من و توست، و مهار مقدّرات من و تو در كف قدرت اوست، و صورتگر من و
مُصَوِّرَكَ، اَنْ يُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ اَنْ يَجْعَلَكَ هِلالَ
صورتگر توست مى خواهم كه بر محمد و آلش درود فرستد، و تو را ماه بركتى قرار دهد
بَرَكَةٍ لاتَمْحَقُها الْاَيّامُ، وَ طَهارَةٍ لا تُدَنِّسُهَا الْاثامُ، هِلالَ
كه گذشت روزگاران آن را از بين نبرد، و ماه پاكيى كه گناهان آن را آلوده ننمايد، هلال
اَمْنٍ مِنَ الْافاتِ، وَ سَلامَةٍ مِنَ السَّيِّئاتِ، هِلالَ سَعْدٍ
ايمنى از آفات، سلامتى از زشتى ها، هلال خوش طالعى بركنار
لانَحْسَ فيهِ، وَ يُمْنٍ لا نَكَدَ مَعَهُ، وَ يُسْرٍ لا يُمازِجُهُ عُسْرٌ،
از نحسى، و ميمنت بدون گرفتارى، و آسايش بدون دشوارى،
وَ خَيْرٍ لا يَشُوبُهُ شَرٌّ، هِلالَ اَمْنٍ وَ ايمانٍ، وَ نِعْمَةٍ وَ اِحْسانٍ،
و خير بدون شرّ، هلال ايمنى و ايمان، و نعمت و احسان،
وَ سَلامَةٍ وَ اِسْلامٍ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ - الِهِ، وَ اجْعَلْنا
و سلامت و اسلام باشد. بارالها بر محمد و آلش درود فرست، و ما را
مِنْ اَرْضى مَنْ طَلَعَ عَلَيْهِ، وَ اَزْكى مَنْ نَظَرَ اِلَيْهِ، وَ اَسْعَدَ
از خشنودترين (ياپسنديده ترين) كسانى قرار ده كه اين ماه برآنان طلوع كرده، وپاكيزه ترين كسانى كه به آن نظر نموده، و سعادتمندترين
مَنْ تَعَبَّدَ لَكَ فيهِ، وَ وَفِّقْنا فيهِ لِلتَّوْبَةِ، وَ اعْصِمْنا فيهِ
كسانى كه در آن به بندگى تو كوشيده، و ما را در اين ماه توفيق توبه عنايت كن، و از گناه
مِنَ الْحَوْبَةِ، وَ احْفَظْنا فيهِ مِنْ مُباشَرَةِ مَعْصِيَتِكَ،
حفظ فرما، و از دست زدن به نافرمانيت بازدار،
وَ اَوْزِعْنا فيهِ شُكْرَ نِعْمَتِكَ، وَ اَلْبِسْنا فيهِ جُنَنَ الْعافِيَةِ،
و اداى شكر نعمتت را به ما ارزانى دار، و لباسهاى عافيت و سلامت بر ما بپوشان،
وَ اَتْمِمْ عَلَيْنا بِاسْتِكْمالِ طاعَتِكَ فيهِ الْمِنَّةَ، اِنَّكَ الْمَنَّانُ
و به سبب انجام طاعت كامل نعمتت - را در اين ماه بر ما كامل گردان، زيرا كه تو بس بخشنده
الْحَميدُ، وَ صَلَّى اللَّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ الطَّيِّبينَ الطّاهِرينَ.
و ستوده اى، و درود خدا بر محمد و آل پاك و پاكيزه اش باد.