(23) وَ كان مِن دعائِه عليه السلام اذا سَئَلَ اللّهَ العافيةَ و شُكرَها
« وقتى كه عافيت و شكر آن را از خداوند مى خواست»
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَاَلْبِسْنى عافِيَتَكَ، وَ جَلِّلْنى
خداوندا بر محمد و آلش درود فرست، و لباس عافيت بر من بپوشان، و سراپايم را
عافِيَتَكَ، وَ حَصِّنّى بِعافِيَتِكَ، وَ اَكْرِمْنى بِعافِيَتِكَ، وَاَغْنِنى
به عافيت فراگير، و به عافيت محفوظم دار، و به عافيت گراميم دار، و به عافيت
بِعافِيَتِكَ، وَ تَصَدَّقْ عَلَىَّ بِعافِيَتِكَ، وَهَبْ لى عافِيَتَكَ، وَ
بى نيازم كن، و عافيتت را بر من صدقه ده، و مرا عافيت بخش، و
اَفْرِشْنى عافِيَتَكَ، وَاَصْلِحْ لى عافِيَتَكَ، وَ لاتُفَرِّقْ بَيْنى
و برايم بستر عافيت بگستر، و عافيت را برايم از هر مانعى پيراسته ساز، و در دنيا و آخرت بين من
وَ بَيْنَ عافِيَتِكَ فِى الدُّنْيا وَالْاخِرَةِ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ
و عافيت جدايى مينداز. خداوندا بر محمد و آلش
وَالِهِ، وَ عافِنى عافِيَةً كافِيَةً شافِيَةً عالِيَةً نامِيَةً، عافِيَةً
درود فرست، و مرا عافيت بخش عافيتى كافى و شفابخش، و برتر و روزافزون، عافيتى كه
تُوَلِّدُ فى بَدَنِى الْعافِيَةَ، عافِيَةَ الدُّنْيا وَالْاخِرَةِ، وَامْنُنْ عَلَىَّ
در بدنم عافيت توليد كند، و در يك كلمه: عافيت دنيا و آخرت، و بر من منّت نِه به
بِالصِّحَّةِ وَالْأَمْنِ وَالسَّلامَةِ فى دينى وَ بَدَنى، وَالْبَصيرَةِ
تندرستى و امنيت و سلامت در دين و بدن، و بصيرت
فى قَلْبى، وَالنَّفاذِ فى اُمُورى، وَالْخَشْيَةِ لَكَ، وَالْخَوْفِ
در دل، و پيشرفت در امور، و هراس و بيم
مِنْكَ، وَالْقُوَّةِ عَلى ما اَمَرْتَنى بِهِ مِنْ طاعَتِكَ، وَالْاِجْتِنابِ
از تو، و توان و قدرت بر انجام طاعتى كه مرا به آن فرمان داده اى، و اجتناب
لِما نَهَيْتَنى عَنْهُ مِنْ مَعْصِيَتِكَ. اَللَّهُمَّ وَامْنُنْ عَلَىَّ بِالْحَجِّ
از نافرمانيت كه مرا از آن برحذر داشته اى. خداوندا بر من منّت گذار كه موفق به حچ
وَالْعُمْرَةِ، وَ زِيارَةِ قَبْرِ رَسُولِكَ، صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَ رَحْمَتُكَ
و عمره و زيارت قبر رسولت و آل او
وَ بَرَكاتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلى الِهِ وَ الِ رَسُولِكَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ اَبَداً
- كه درودت بر همه آنان باد - گردم، هميشه
مااَبْقَيْتَنى، فى عامى هذا وَفى كُلِّ عامٍ، وَاجْعَلْ ذلِكَ مَقْبُولاً
تا وقتى كه مرا در دنيا زنده مى دارى، در امسال و همه سال، و آن عبادات را پذيرفته و
مَشْكُوراً، مَذْكُوراً لَدَيْكَ، مَذْخُوراً عِنْدَكَ، وَاَنْطِقْ
مايه پاداش و منظور نظر و ذخيره ام نزد خود قرار ده، و زبانم را
بِحَمْدِكَ وَ شُكْرِكَ وَ ذِكْرِكَ وَ حُسْنِ الثَّنآءِ عَلَيْكَ لِسانى،
به حمد و شكر و ذكر و ثناى جميلت گويا كن،
وَاشْرَحْ لِمَراشِدِ دينِكَ قَلْبى، وَ اَعِذْنى وَ ذُرِّيَّتى مِنَ الشَّيْطانِ
و قلبم را براى پذيرش هدايتهاى دينت گشاده ساز، و مرا و فرزندانم را از شيطان
الرَّجيمِ، وَ مِنْ شَرِّ السَّآمَّةِ وَالْهآمَّةِ وَالْعآمَّةِ وَالَّلآمَّةِ، وَ مِنْ
رانده شده و از شر جانوران زهرناك و زهرداركشنده، و ساير جانوران و چشم زخم، و از
شَرِّ كُلِّ شَيْطانٍ مَريدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ سُلْطانٍ عَنيدٍ، وَ مِنْ
شر هر شيطان سركش، و از شر هر پادشاه ستمگر، و از
شَرِّ كُلِّ مُتْرَفٍ حَفيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ ضَعيفٍ وَ شَديدٍ،
شر هر خوشگذران نازپرورده سركش، و از شر هر ضعيف و قوى،
وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَريفٍ وَ وَضيعٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ صَغيرٍ وَ كَبيرٍ،
و از شر هر عالى مقام و فرومايه، و از شر هر كوچك و بزرگ،
و مِنْ شَرِّ كُلِّ قَريبٍ وَ بَعيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ مَنْ نَصَبَ
و از شر هر نزديك و دور، و از شر هر كسى از
لِرَسُولِكَ وَ لِاَهْلِ بَيْتِهِ حَرْباً مِنَ الْجِنِّ وَالْاِنْسِ، وَ مِنْ شَرِّ
جن و انس كه به جنگ پيامبرت و اهل بيتش اقدام كرده، و از شر
كُلِّ دآبَّةٍ اَنْتَ اخِذٌ بِناصِيَتِها، اِنَّكَ عَلى صِراطٍ مُسْتَقيمٍ.
هر جنبنده اى كه مسخّر قدرت توست پناه ده، زيرا كه تو در سلطنت بر صراط حق و عدلى.
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَ مَنْ اَرادَنى بِسُوءٍ فَاصْرِفْهُ
بارخدايا بر محمد و آلش درود فرست، و هر كه عليه من انديشه بد داشته باشد
عَنّى، وَادْحَرْ عَنّى مَكْرَهُ، وَادْرَاْ عَنّى شَرَّهُ، وَ رُدَّ كَيْدَهُ
او را از من بگردان، و نيرنگش را از من دور كن، و شرش را از من بازدار، و مكرش را
فى نَحْرِهِ، وَاجْعَلْ بَيْنَ يَدَيْهِ سُدّاً حَتّى تُعْمِىَ عَنّى بَصَرَهُ،
به گلوگاهش برگردان، و سدّى در مقابلش بپا كن كه چشمش را از ديدن من كور،
وَ تُصِمَّ عَنْ ذِكْرى سَمْعَهُ، وَ تُقْفِلَ دُونَ اِخْطارى قَلْبَهُ،
و گوشش را از شنيدن ذكر من كر سازى، و دلش را به وقت سوء نيت در حق من قفل نمايى،
وَ تُخْرِسَ عَنّى لِسانَهُ، وَ تَقْمَعَ رَاْسَهُ، وَ تُذِلَّ عِزَّهُ، وَ تَكْسِرَ
و زبانش را از گفتگو درباره من لال سازى، و سرش را به گرز ذلّت بكوبى، وعزتش را به ذلّت بدل كنى، وبزرگيش
جَبَرُوتَهُ، وَ تُذِلَّ رَقَبَتَهُ، وَ تَفْسَخَ كِبْرَهُ، وَ تُؤْمِنَنى مِنْ
را بشكنى، و گردنش را به خوارى فرود آورى، و كبريائيش را از هم بپاشى، و مرا
جَميعِ ضَرِّهِ وَشَرِّهِ وَغَمْزِهِ وَهَمْزِهِ وَلَمْزِهِ وَحَسَدِهِ وَعَداوَتِهِ
از همه ضرر و شر و طعن و غيبت و عيب جويى و حسد و دشمنى
وَ حَبآئِلِهِ وَ مَصآئِدِهِ وَ رَجْلِهِ وَ خَيْلِهِ، اِنَّكَ عَزيزٌ قَديرٌ.
و بندها و دامها و پياده ها و سواره هاى او ايمن سازى، زيرا كه تو غالب غير مغلوب و داراى قدرت بى نهايتى.